I've got summer on my mind

Κεφάλαιο 9

<<Είμαι πολύ αγχωμενη>> Ξεφυσάω ανήσυχη.
<<Γιατί; Έχετε βγει και άλλες φορές>> Μου απαντάει ήρεμα η Γεωργία.
<<Ναι αλλά είχαμε βγει μαζί σας. Είναι το πρώτο μας ραντεβού μόνοι μας. Χριστέ μου αγχώνομαι! Θα πάθω κρίση πανικού, το νιώθω!>> Παίρνω βαθιές ανάσες και νιώθω μια δυσκολία στην αναπνοή.
<<Ηρέμησε παιδί μου, θα μας μείνεις στα χέρια! Όλα θα πάνε καλά!>> Με κρατάει από τα μπράτσα και με κοιτάζει στα μάτια.
<<Λες ε; Δεν ξέρω ρε 'συ. Αγχώνομαι πολύ>>

Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και βλέπω ότι το σορτς μου με το κόκκινο τοπ που έχω βάλει μου πάνε πολύ.
Χτυπάει το τηλέφωνο μου, είναι ο Δημήτρης.
Το σηκώνω.

<<Γεια σου και εσένα μωρό μου>> Τον ακούω να μου λέει απ' την άλλη γραμμή.
<<Γεια σου και εσένα Δημητράκη. Έφτασες;>>
<<Ναι. Σε περιμένω>>
<<Ωραία, βγαίνω τώρα>>

Του το κλείνω και κοιτάζω την Γεωργία.

<<Ακόμα είμαι αγχωμενη. Αλλά πρέπει να το ξεπεράσω>>
<<Σιγά μωρέ. Όλα θα πάνε καλά, αυτό να σκέφτεσαι>>

Βγαίνουμε από το σπίτι και πλησιάζω τον Δημήτρη. Μου δίνει άλλο ένα κόκκινο τριαντάφυλλο και με φιλάει.

<<Ναι πιτσουνάκια. Θα πατε πρώτα εμένα από το σπίτι του Πέτρου και μετά πηγαίνετε όπου θέλετε>>
<<Τον έχεις κολλήσει πάνω σου τον Πέτρο έτσι δεν είναι;>> Την ρωτάει ο Δημήτρης και εμείς γελάμε.

Μπαίνουμε στο αμάξι, ο Δημήτρης μου ανοίγει την πόρτα του συνοδηγού και κάθομαι.

Σε όλη την διαδρομή μου χαϊδεύει το μπούτι.

Όταν φτάνουμε στο σπίτι του Πέτρου, ο Δημήτρης κορνάρει και ο Πέτρος ανοίγει την πόρτα.

<<Φεύγω. Ευχαριστώ για την διευκόλυνση>> Με φιλάει στο μάγουλο και βγαίνει από το αμάξι.
<<Γεια σου και εσένα αδερφέ! Προφυλάξεις!>> Κοροϊδεύει ο Δημήτρης τον Πέτρο.
<<Και εσείς!>>

Και με αυτό, φεύγουμε και κατευθυνόμαστε προς το αγαπημένο μου εστιατόριο.

Φτάνουμε και ο Δημήτρης μου ανοίγει την πόρτα.

Όταν καθόμαστε στο τραπέζι μας ο Δημήτρης με κοιτάζει μέσα στα μάτια με τον πιο γλυκό τρόπο.

<<Είσαι πανέμορφη, όπως πάντα>>
<<Και εσύ, όπως πάντα>>
<<Είμαι πολύ χαρούμενος>>
<<Εγώ να δεις>> Χαμογελάμε ο ένας στον άλλον.
<<Στεναχωριέμαι πολύ βέβαια>>
<<Γιατί; Τι έγινε>> Μου χαϊδεύει το μάγουλο καθώς με ρωτάει.
<<Γιατί σε σχεδόν δύο μήνες ανοίγουν τα σχολεία και δεν νιώθω καθόλου έτοιμη. Του χρόνου τέτοιο καιρό θα έχω θερινά>>
<<Μην αγχώνεσαι, εγώ έχω φέτος και καταφέρνω να τα διαχειρίζομαι όλα. Θα τα πας τέλεια, πιστεύω πολύ σε εσένα μωρό μου>> Με φιλάει.
<<Τελικά είσαι πολύ γλυκός. Δεν σου φαινόταν>> Γελάμε και οι δύο.
<<Είσαι τόσο καλή>> Με ειρωνεύεται.

Έρχεται ο σερβιτόρος και μας παίρνει παραγγελία.

Ο Δημήτρης μου χαϊδεύει το μάγουλο και με κοιτάζει με έναν μοναδικό τρόπο στα μάτια.

Ο τρόπος που με κοιτάζει, με ηρεμεί πολύ. Φαίνεται τόσο ερωτευμένος.

<<Μ' αρέσει ο τρόπος που με κοιτάζεις>>
<<Πως σε κοιτάζω δηλαδή;>>
<<Με κοιτάς και τα μάτια σου λάμπουν. Δεν το έχω ξανά δει αυτό>> Του χαμογελάω.
<<Αλήθεια είμαι πολύ ερωτευμένος μαζί σου. Δεν μου έχει ξανά συμβεί αυτό και δε ξέρω πως πρέπει να το διαχειριστώ. Πάντα ήμουν τελείως αναίσθητος. Απλώς περνούσα την ώρα μου με τις κοπέλες. Αλλά με εσένα είναι αλλιώς. Με εσένα είμαι ερωτευμένος. Σε κοιτάζω και φτιάχνει η μέρα μου. Είσαι πολύ όμορφη. Ευχαριστώ που με έκανες να ανακαλύψω ότι μπορώ να νιώσω αυτά τα συναισθήματα>>

Βουρκωνω στο άκουσμα αυτής της πρότασης. Είναι πολύ νωρίς ακόμα αλλά το ξέρω πως τον ερωτεύομαι και εγώ. Είναι τόσο καλός μαζί μου που είναι ακατόρθωτο να μην τον ερωτευτώ.