SENİN GÖZÜNDEN

1. Bölüm- SONUN BAŞLANGICI

Hepinize merhaba. Öncelikle bu benim uzun zamandır kaleme dökmek istediğim ve sizlerinde beğeneceğinizi düşündüğüm bir kitap. Zihnimizin sınırları zorlayan ve aynı zamanda içimizi ısıtan bir kitap olacağından emin olabilirsiniz. Sadece sizin için değil benim için de yazması çok heyecanlı olacak. Kitap hakkındaki düşüncelerinizi de bir o kadar heyecanla bekliyorum.

1.Bölüm SONUN BAŞLANGICI

Geçmişinde yaşayan bir kızın geleceğin karanlığından bir umut beklemesi gibiydi belki de hayat ya da geçmişinin dahi ellerinden alınması gibi.

3 ay önce,

"Elina Elina'm uyan güzelim. Elina aç artık şu gözlerini."

Elina zorlukla gözlerini araladı. Parlak ışıklar gözlerini aldı. Elini kaldırmaya çalıştı ama kıpırdayamadı.

"Elina iyimisin sakin ol."

Başına gelenleri yeni yeni hatırladı.
"Neredeyiz biz sen iyimisin." Başını eğdi vücudunun yatağa bağlandığını yeni fark etti.

"Elina iyiyim ben. Ne olacağını biliyorsun seni çok seviyorum."
Bunlar veda sözleri değildi çaresizliğin getirdiği son noktaydı. Unutma korkusu bütün bedenlerini sarmıştı ikisininde.

"Hayır olamaz yapamazlar alamazlar seni benden."

"Alamazlar tabii istediği kadar silsinler sen her hücreme işlemişken unutmak bir bahane olamaz. Yine çıkacaksın karşıma." Duraksadı Elina'nın yaş dolu gözlerine baktı."Elina şunu bil ki Elina demek her şey demek ve tekrar karşıma çıktığında bu asla değişmeyecek."

Elina karşısındaki gözleri yaşlı adama baktı, bir anda her şeyi olan adama.
"Biliyorum unutacaksın unutucaz ama bunu da atlatıcaz. Seni çok seviyorum bunu asla unutma tamam mı silme beni kalbinden."

Elina'nın sözleri ile gülümsedi. Odaya giren hemşire ile her şeyin sonuna geldiğini yeni hayatlarının ise başlangıcına geldiklerini anladılar.

Şimdi,

Hayatın bazen ellerinden aldıkları olur,bazen verir ama vakti geldiğinde verdiğini de alır aç bir aslan misali. Şuan neye sahip olduğumu dahi bilmediğim bir dünyadayım. Düşünüyorum da hatırlamamanın bile bu kadar acı olduğu geçmişimi hatırlarsam ne olurdu bilemiyorum.

"Elina hazırmısın." Lavin'in sesi ile düşüncelerimden sıyrıldım.

"Evet hazırım." dedim ama hazır olduğum şeyden ve neyle karşılaşacağımdan korkuyordum.

"Elina üç ay oldu artık bunu yapmamız gerekiyor." Başımla onayladım.

"Vardık mı?"dedim araba durunca.

"Evet ileride."
Babamın mezar taşını görünce ne hissetmem gerektiğini şaşırdım.
"Bu o değil mi?"   
"Evet." dedi
"O nasıl biriydi."  
"İyi biriydi ama pek anlaşmıyordunuz." deyince şaşırdım.
"Neden?"
" Klasik baba kız tartışmalarındandı."
"Benden ne saklıyorsun."dedim bir şeyler sakladığı çok netti.
"Senden bir şey sakladığım yok sadece bazı şeyleri zamana bırakman gerekiyor.
Ben arabaya geçiriyorum çok geç kalma ilk toplantına gireceksin."   
"Tamam"

Baba kelimesi eminim hiçbir zaman bu kadar uzak gelmemiştir bana. Karşımda ki mezarlık şuan sadece bir toprak parçasıyken bir zamanlar hayatımın büyük bir parçasıymış.

" Ne yaşadık Lavin neden öyle dedi bilmiyorum ama sanırım baba ben sen varken mutluydum her fotoğrafımda her anımda mutluyum öyle boş bir gülümseme değil gerçekten mutluluk gülümsemesi bu. Ne yaşadık biz."