Bangchan ile hayal et 💫🫣

Bölüm 22

Araba hızlanıp bizim önümüze geçti
Chan birden frene bastı ve direksiyonu kırdı
Direksiyonu kırdığında öndeki arabaya da çarptı
K:Ch-
Araba aşşağıya yuvarlanıyordu
Önümüze geçen arabada bizim arkamızdan geliyordu
İki arabada aşşağıya doğru düşüyordu
Chan elimi tutmaya başladı
Burada bile nasıl elimi tutuyordu?

Gözlerimi açtığımda hastanedeydik
Bir iki üyeyi başımda gördüm
S:Karina uyandın!
Cg:Ulan sus kız daha yeni uyandı
K:Kurt
S:Ne?
K:Kurtum nere-
Konuşamıyordum
Öksürmeye başladım
Hemşire geldi
Hm:Karina hanım uyanmışsınız!
K:Kurt nerde?
Kimseden ses yok
K:Biri bana cevap versin!
Yine öksürmeye başladım
H:Biz çıkalım
Chang ve han dışarı çıktılar
K:Hemşire kurtum nerede?
Hm:Karina hanım üzgünüm ama arkadaşınızı kurtaramadık
Kalbime bir hançer saplandı
Hm:Ben sizinilaçlarınızı getiriyim
Hemşire dışarı çıktı ve ben ayağa zar zor kalkıp odadan çıktım
Dışarı çıkıp endişeli bir şekilde Chan'ın odasını bulmaya çalıştım
İki oda ileriye anca gidebilmiştim
Odanın kapısını açtığımda karşımda uyuyan chan vardı
Hyunjin ve minho ordaydı
K:Chan!
Kolumdaki serumu umursamadan chan'ın üstüne abandım
Hy:Karinaa
M:Karina napıyon burda?
Ses çıkarmadan sadece chanın kokusunu içime çektim
Ağlamaya başlamıştım
Bir an chan'ın öldüğünü düşündüm
Çok şükür ölmemiş
Chan gözlerini araladı
C:Ka-
K:Chan
Burnumu çektim
C:Karnia
K:Efendim meleğim
C:Seni çok öz-
Konuşamıyordu
K-Bende seni özledim meleğim
Chan kollarını zar zor kaldırıp bana sarıldı
Chan'ın kokumu içine çektiğini hissedebiliyordum
Minho ve hyunjin bize bakıyorlardı
Hemşire odaya endişeli girdi
Hm:Ah karina hanım sizi arıyorum çok endişelendim!
Chan kollarını yavaşça benden ayırdı
Ayağa kalktım ve hemşirenin koluna girdim
Korkudan ödüm b💩kuma kaçmıştı

Hemşire beni odama yatırdı
Hm:Lütfen biryere ayrılmayın hemen gelicem
K:Tamam
İçeriye minho ve hyunjin girdi
K:Çocuklar
M:İyimisin?
K:Chan'ı görünce daha rahatladım
Hy:Sen neden geldin ki chan iyiydi?
K:Hemşire arkadaşın öld- Nee!
Öldümü?
Katil öldü mü!?
Hy:Karina noldu?
K:Öldü.Öldüüü!!!
Ayağa kalktım ama çocuklar beni geri yarırdı
M:Karina otur oturduğun yere
K:Bunu chan'a söylemem lazım!
Hemşire içeri girdi
Hm:Karina hanım sizin ilaçlarınızı getirdim
K:Beni Chan'ın odasına götür çabuk!
Hm:Maalesef
K:Lütfen yalvarırım
Hm:Yanınızda bir kişi beklemek zorunda
K:Tamam sen gel
Hm:Ben gele-
K:Lee sen geliyorsun yürü
M:Ben niye yaaa
Hemşire beni chan'ın odasına kadar götürdü ve minho ile içeri soktu
C:Karina?
K:Chan sana çok önemli birşey söylicem
C:Birşey mi oldu?
Yatakta zar zor dikeldi
K:Hayır kötü birşey yok
C:Noldu o zaman?
K:Ölmüş
C:Ki-*Duraksadı.Gerçekten mi!
K:Evet
Chan beni kolları arasına aldı
M:Chan yavaş yeni kaza yaptınız
C:Minho ölmüşş!
M:Ben ölmedimki
K:Sen değil o
M:Siz ne işler çeviriyonuz mk sabah beri biri ölmüş tamam allah rah-
K:Eylemesin inadına yansın geberesice!
M:Kim ulan bu!
C/k:Gizli
Gitmek için ayağa kalktım ama chan benim elimden tuttu
C:Bir kere beni öpermisin?
K:Sırası d-Sırası hemde tam sırası
Eğildim ve onu öptüm
Biz kapıdan çıkarken chan bana bakıyordu
Arkamı dönüm ona baktım
Elim ile ona öpücük gönderdim
M:Bişey sorcam
K:Hıh
M:Siz chan ile ne ara sevgili gibi oldunuz?
K:Sevgili değiliz
M:Ne b💩k sa
K:Çok uzun iyileşince anlatırım
Odama geldik ama birsürü çiçek vardı
Hemde gül!
Benim güllere alerjim vardı
M:Bu ne lan
K:Benim alerjim var!
Hm:A afedersiniz sizin adınıza olunca içeri aldık ama isterseniz dışarı çıkartalım
K:Mümkünse olur
Kim gönderdi bunu
En fazla chan gönderebilirdi ama bu haliyle asla gönderemezdi
K:Kim gösermiş?
Hm:Efendim tam ismini bilmiyoruz ama notun sonuna d koymuş
K:Daniel
Hy:O kim?
K:Personel olan
Hy:Hee şu dün sana sarkıntılık yapan
K:Garip biri
Hy:En son bize dik dik bakıyordu

M:Hadi bizde ufaktan kaçalım
K:Bekleyin.Dün program nasıl geçti?
Hy:Karina yat zıbar bunu mu düşünüyon ya?

                        1 Hafta sonra
Eve geleli çok olmuştu
Üyeler bize hiç bakmadıkları kadar iyi bakıyorlardı
Aslında bana bakmasalar anlıyacam ama bana neden baktıklarını bilmiyordum

F:Karina hadi yemek hazır!
K:Ben aç değilim!
F:Karina gel şuraya!
K:Ama!
F:Karina gel dedim!
Aşşağıya indim
Herkes masadaydı ama chan yoktu
K:Chan nerede?
Cg:O yukarda yiyecekmiş
K:Neden ki?
Cg:Bilmiyorum
K:Ben bir bakim
Yukarı çıktım
Chan'ın odadını tıklattım
C:Gel!
K:Aşşağıya neden gelmedin?
C:Bilemedim canım istemedi burda yemek istedim
K:Sen daha iyileşmedin ama
C:Ama biraz olsun toparladım
K:Biraz değil çok toparlaman lâzım.Hadi aşşağıya
C:Sen yedirsene
K:Ben mi?
C:Kimse demez bişey hadi lütfenn
K:Tamam yediriyim
Yatağın başına geçtim ve oturdum
Kaşığı aldım ve yedirmeye başladım
Ben yemek yedirirken chan sürekli bana bakıyordu
K:Bu da son kaşık al bakim
Chan ağzını açtı ve yemeğini bitirdi
Tabaklarını aşşağıya indirdim
H:Neden gelmedin hayin kadın?
K:Şey chan'ın yemesine yardım ettim
Herkes:Oooooo
K:Abartmayın adam kaza geçirdi

Konuşurken kapı çaldı
H:Ben bakarım

-:Karina burada mı?
H:Evet içeride.Karinaaa!
K:Hee
H:Biri seni soruyor!
K:Geldim!

Gelen daniel'dı
D:Sana çiçek yolladım aldın mu?
K:A evet ama alerjim olduğu için odamda tutuamadım
D:A bilmiyordum

Yukarıdan chan iniyordu

C:Biri bana yardım mı etse!
K:Geldimm.Daniel geliyorum bir saniye
Daniel'ı kapıda bıraktım ve chan'a yardım ettim
C:Bu yine mi senin etrafında
K:Geçmiş olsun-
Lafımı bitirmeden kapıya yöneldi
C:Kusura bakma karina ile işim var
Çocuğun yüzüne kapıyı kapattı

Arkadaşlar biraz geç kalabilir yeni bölümler ama yazıcam merak etmeyinn💗💗💗💗🫶🏻
👇🏻şuna bass
🥹