အပိုင်း -1-
-
-
-
-----------------
-ရှောင်းသခင်ကြီးနှင့် ရှောင်းသခင်မတို့၏ မင်္ဂလာနှစ်ပတ်လည်နေ့ -
< သန်းခေါင်ယံအချိန် >
.
.
.
.
လရောင်သဲ့သဲ့ဝင်နေတဲ့အခန်းငယ်လေးထဲမှာ လူနှစ်ယောက်ရဲ့ညည်းညူသံတွေကြားနေရတယ်။
ညနက်လာလေ ပိုကျယ်လောင်လာလေဖြစ်တဲ့ ညည်းသံတွေက အရိုင်းဆန်နေပြီး ကြားရသူအဖို့ နားရှယ်စဖွယ်။
လေတစ်ချက်အဝေ့မှာ လိုက်ကာတပ်ဆင်ထားတဲ့ပြတင်းတံခါးဝဆီက အေးစိမ့်တဲ့လေတချို့ဝင်ရောက်လာတယ်။
ထိုလူနှစ်ယောက်အဖို့ ရပ်တန့်ကြရန် အစီအစဉ်မရှိကြပေ။
မျက်ရည်အရွှဲသားနှင့်ကောင်ကလေးက ညိုစိုစိုရင်အုပ်ကြီးအပေါ်လက်ထောက်ကာ ထိုင်ထမှန်မှန်လုပ်နေသည်။
သူ့၏ခရေတွင်းဝတွင် အောက်မှ ယောင်္ကျားပျို၏တန်ဆာအား တပ်ဆင်လျက်သားဖြင့်။လျော့ရိလျော့ရဲကျနေတဲ့ဆံနွယ်များသည် လွန်ခဲ့သောနှစ်နှစ်နာရီခန့်က သေသပ်စွာထုံးဖွဲ့ထားသောအပြင်အဆင်နှင့်လားလားမျှမဆိုင်သည့်အလား။
ကျောက်စိမ်းဆံထိုးလေးသည် ကုတင်အောက်ထက် ကျိုးကြေလျက်၊ သခင်ဖြစ်သူ၏အဝတ်အစားများနှင့်အတူ စွန့်ပစ်ခံလိုက်ရသည်။
" အင်းး...ကောင်းတယ်... ဟားး... မြန်မြန်လှုပ်ရှားပေး... "
" ဟင့်* ခန... ခနလေး.. မ..ဆောင့်..ပါနဲ့.. အာ့..!! "
ပေါင်တံသွယ်သွယ်ကလေးများမှာ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှနီရဲထွေးလာသည်။
ခါးသွယ်သွယ်ကလေး၌ လက်ရာအထင်းသား၊ နီရဲနေတဲ့အကောင်ပေါက်ကလေးက ဇီးသီးနီနီလုံးလေးလို၊
ထိုလူ့၏မျက်ဝန်းအစုံသည် မမြင်ရ၍သာ တော်ရော့သည်။
မဟုတ်လျှင် ရှက်ဖွယ်လီလီ။
အပေါ်မှထိုင်အချအောက်က ပင့်အဆောင့်တို့ဆုံသည့်အခါ သာယာသည့်အထွဋ်အထိပ်သို့...။