အပိုင်း -၇-
_
_
_
လမုန့်ပွဲတော်အပြီး.. နောက်နေ့မနက်ခင်းမှာပဲ.. ရှောင်းအိမ်တော်ရှိ သခင်ကြီးနှင့် သခင်မကြီးတို့၏ မာနပြိုင်ပွဲများ ဖြစ်ပွားလျက်ရှိ၏။
လှ၏၊ချော၏၊ အဆိပ်ရှိသော ပန်းတစ်ပွင့်နှင့်တးသော သူမအား ရှောင်းယင်း အသည်းနင့်အောင် ချစ်ခဲ့ပါသည်။
အားကျန့်မိခင်အား မချစ်ဖူးသော အချစ်မျိုးနှင့် ချစ်ခဲ့သော်လည်း သူမသည် မမြင်ခဲ့ပါချေ။
အိမ်ထောင်ဦးစီးကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့သော်လည်း ခင်ပွန်းကောင်းတစ်ယောက်မဖြစ်ခဲ့သည့်ဟန်။
နောက်ကြောင်းများအား တိတ်တဆိတ် စုံစမ်းမှသာ သိပေတော့သည်။
အပျက်ဆန်စွာ ဖောက်ပြန်ရက်သောသူနှင့် ယုတ်မာလွန်းသောအဖြစ်အပျက်များသည် သူ သတိမထားမိလိုက်ခင်မှာတင် အတော်အများ ဖြစ်ပျက်သွားပြီဖြစ်သည်။
နှစ်ပေါင်းများစွာ တုံးအခဲ့သော သူ့ကိုယ်သူ ဒေါသထွက်မိသည်။
မင်းလုပ်ရပ်တွေအတွက် တန်ရာတန်ကြေး ပြန်ပေးဆက်ဖို့ ပြင်ဆင်ထားပေတော့ ... ..!!!
ရှောင်းသခင်ကြီး၏ အမိန့်ကြောင့်အဆောင်အတွင်း အချိန်အတော်ကြာထိုင်နေပြီဖြစ်သည်။
အခြေအနေအရပ်ရပ်အား ကြိုသိနေသည့်အလား ရှောင်းသခင်လေး၏ နှုတ်ခမ်းပါးများသည် တွန့်ကွေးလို့နေ၏။
ဘေးနားတွင် မသိနားမလည်သောကလေးငယ်သည် ပြူးကြောင်ကြောင်ကလေးသာ...။
ကိစ္စအရပ်ရပ်များပြီးသွားပါလျှင် ထိုကလေးငယ်သည် မည်သို့ပြုမူပါမလဲ သိချင်လှသည်။
တင်းမာနေသောမျက်နှာထားနှင့်သားအမိသည် သခင်ကြီးဖြစ်သူမှ အချိန်တော်တော်ကြာစောင့်ဆိုင်းခိုင်းသည်မို့ မှုန်ယိုနေသောမျက်နှာထားများနှင့် ...။
ရှောင်းသခင်ကြီးဝင်ရောက်လာသည်မို့ အကုန်လုံးက မတ်တပ်ရပ်ကာ ကြိုဆိုလိုက်သည်။
" သခင်မ.. ငါ မင်းအပေါ် တာဝန်မကျေခဲ့တဲ့နေရာများရှိသလား.."
