Άνταμ POV
Ερρίκο: Αλεχάντρο...εγώ λέω ότι σκέφτεται γιατί εγώ τον ξέρω καλύτερα από εσένα και αυτό γιατί ήμαστε το ίδιο άτομο
Είπε και μετά χρησιμοποίησα την μαγιά μου εμφάνισα ένα γράμμα στο χέρι μου
Αλεχάντρο: αυτό το γράμμα μου το είχε δώσει η μαμά για να στο δώσω εάν ποτέ σε έβρισκα λίγο προτού με σκοτώσουν έκανα ένα ξόρκι σε αυτό το γράμμα για να μπορέσω να το εμφανίσω σε όποια ζωή και αν είμαι και να στο δώσω αλλά θα στο δώσω ότι θα είμαι έτοιμος
Είπα και μετά έκλεισε τα μάτια του και μου είπε
Μαξ: πάρε όσο χρόνο θες...
Είπε και μετά έφυγα για ύπνο
~ όνειρο ~
Άρη: μου λείψατε
Όλοι: και σε εμάς έλειψες μικρέ
Ναταλία: τι κάνεις Άρη??
Άρη: καλά Ναταλία εσύ??
Ντάλια: καλά και εγώ
Ρομάν: μάλιστα και η ποιανού κόρη είναι??
Άρη: του Φώτη
Ρομάν: ποιανού Φώτη του γνωστού Φώτη αυτού νου που σε πείραζε συνέχεια??
Άρη: ναι αυτού νου που εάν δεν ήταν αυτός τώρα εγώ θα ήμουν νεκρούς
Ρομάν: δεν σε καταλαβαίνω...
Ρομάν: δηλαδή ο Φώτης έδωσε την Ζωή του για εσένα
Είπε και κούνησα θετικά το κεφάλι μου
Άρη: ναι ο Φώτης με έσωσε...
Ρομάν: και...και η μητέρα της Ιζαμπέλας??
Άρη: πέθανε στην γέννα
Μαξιμιλιάνο: και πώς αποφασίσατε να βγάλετε Ιζαμπέλα την μικρή??
Νταμιάν: Ιζαμπέλα λέγαν και την μητέρα της Ιζαμπέλας και η τελευταία επιθυμία του Φώτη ήταν να την πούμε Ιζαμπέλα
Λιανό: και εσείς που το ξέρετε??
Ντιέγκο: μας το είπε ο Άρης
Ρομάν: μάλιστα * αναστεναξε * τέλος πάντως ότι ήταν να γίνει έγινε και δεν μπορείς να τον φέρεις πίσω
Άρη: το ξέρω * κοιτάω κάτω * τέλος πάντως για πείτε μου εσείς πώς βγάλατε τα παιδιά??
Ματέο: λοιπόν εμείς τον γιο μας τον βγάλαμε Φώτη
Άνταμ: και εμείς την κόρη μας την βγάλαμε Αναστασία
Ρομάν: τέλος πάντως για πες μου εσύ συναντήθηκες με τον πατέρα σου??
Άρη: όχι δεν...δεν αισθάνομαι ακόμα έτοιμος...
Ρομάν: κατάλαβα...
Μετά από αυτό άνοιξα τα μάτια μου και ξανά κατέβηκα κάτω
Αλεχάντρο: τι έγινε πάλι??
Είπε εγώ κοίταξα τον Ερρίκο και του έκανα νόημα να φύγουν
Ερρίκο: Εεε παιδιά δεν φύγαμε σιγά σιγά να τους αφήσουμε μόνους
Άντριαν: ναι έχει δίκιο ο Ερρίκο πάμε
Είπε και ο Άντριαν και μετά έφυγαν και η τέσσερις
Άνταμ: να σε ρωτήσω κάτι...
Μαξ: ναι ότι θες...
Άνταμ: ποιος ήταν ο Φώτης??
Είπα και είδα ότι ξαφνιάστηκε
Μαξ ( μπαμπάς ) POV
Άνταμ: ποιος ήταν ο Φώτης??
Είπε και ξαφνιάστηκα
Μαξ: που ξέρεις εσύ τον Φώτη??
Άνταμ: εάν τον ήξερα δεν θα σε ρωταγα ποιος είναι ο Φώτης!!
Είπε και σταυρό σε τα χέρια του
Μαξ: ναι έχεις ένα δίκιο το έχεις...
Είπα πήρα μια βαθιά ανάσα και είπα
Μαξ: ο Φώτης είναι αυτός που έσωσε τον θείο σου τον Άνταμ ήταν επίσης ξάδελφος του ξάδελφος της μητέρας σου και ξάδελφος δικός μου
Άνταμ: εσύ η μαμά και ο θείος τι σχέση είχατε??
Μαξ: ήμασταν αδέλφια...
Άνταμ: μάλιστα...
Είπε πήρε μια βαθιά ανάσα μετά ξεφυσηξε
Άνταμ: ξέρεις...το ξανά σκέφτηκα για το γράμμα και...
Είπε και έβαλε το χέρι του στην τσέπη έβγαλε το γράμμα και μου είπε
Άνταμ: ορίστε...
Είπε δίνοντας μου το γράμμα...
