KOMUTAN / OMEGAVERSE / Texting

12

Olayların ardından 2 gün geçmişti ve jungkook usanmadan yuzssuzce sürekli taehyungun evine gelip duruyordu.

Jungkooku görmek esmerin canını yaksa da jungkooku hala seviyordu.

Beyaz tenli ciddi anlamda pişman olmuştu ve taehyungu bırakmaya ya da başkasına özellikle victora kaptirmaya niyeti yoktu.

Ama jungkook bilmeliydi ki Victor asla kolay lokma değildi.

Bilgisayar başında biseylerle uğraşan esmer kapı sesi ile başını ovdu. Jungkooktan başkası olamazdı.

Evde yokmuş gibi bilgisayara dönüp sessiz olacaktı. Ama yanıt alamayan beyaz tenli daha fazla kapıya vurunca dayanamayıp aşağı adimladi ve derin nefes alıp kapıyı araladı.

Dışarda fırtına koptuğu halde mi gelmişti?.

Küçük olan sırılsıklam bir vaziyette titreyerek büyüğüne bakıyordu.

Taehyung onu kollarinda isitabilirdi. Ama yapamazdı.

"Bişi mi oldu yine"

Küçüğün dişleri titremekten birbirine vuruyordu.

"Cahillik ettim"

Beyaz tenli hapsurdu.

"Cahillik ettim biliyorum seni çok üzdüm görebiliyorum ama hapşu! Son kez"

Esmer çocuğun hapsurmasina dayanamamış yana çekilmişti

"İçeri gir hasta olup başıma kalacaksın"

Çocuk ikiletmeden içeri girip doğalgaz peteginin yanına oturdu.

Ellerini üstüne bastırıp ısıttı.

Esmer umrunda değilmiş gibi yapsa da doğalgaz ısısını yuksetip oturdu.

"Kısa kes"

"Evet sadece son bir şans istiyorum beni affetmezssen daha fazla seni sıkmayacagim üniversitemi dondurmustum kaydimi yapıp yurt dışına gideceğim"

Belki böyle daha iyidir diye düşündü esmer.

Tabii ki affetmek istiyordu ama jungkookun eğitimini tamamlaması daha önemliydi.

Çok istediği gibi doktor olabilirdi.

"Gidip okulunu oku jungkook"

Jungkooksa dudağını yaladı ve başını salladi.

"Herşey rağmen geçirdiğimiz 4 ay çok güzeldi"
"Bence victorla olmak sana iyi gelecektir"
"Teşekkür ederim herşey için"

Çocuk kalktı ve kapıya ilerledi.

Esmerse çocuğa elinden geldiğince bakmamaya çalışıyordu çünkü bakarsa dayanamayacakti.

Gördüğü kadarı ile ne kadar kilo almış diye düşündü esmer. Göbeği bile vardı.

Küçük olan bakmasını beklese de esmer hiç tepki göstermediği için kapıdan çıkıp gitti.

Taehyung soz verse bile gözünden gecenin ilk damlası aktı.

Sabaha kadar hiç uyumayan esmerin aklına takılan şeyler vardı.

Beyaz tenli ciddi anlamda kilo almıştı.
Kapıda dururken bile karnına dokunuyordu.

Ve en önemlisi hasta olmuş muydu?

Keşke şemsiye verseydim diye düşündü esmer.

Sabaha karşı victor aradı.

Zaten uyanık olan esmer bikac çalışta açtı.

"Taehyung haberin var-"

"Var"

"Evin önüne çıkabilir misin"

Telefonu kapatıp kapıyı açtı ve sokağa çıktı.

Victor tıpkı beyaz tenli gibi ıslanmıştı.

Gökyüzü ağlıyor gibiydi. Gece boyu da ağlamaya devam etmişti.

"İslanmissin neden şemsiye almadın"

"İslanmayi severim"
"Taehyung senle tanisali çok uzun bir süre olmasa da ben senden gerçekten çok hoşlanıyorum ama bunca zaman jungkooku beklediğini biliyorum ve şimdi o gidiyor onun peşinden gitmeyecek misin herkes son bir şansı hak eder"

Esmer duvara yaslandi. Haklıydı belki çocuk gidiyordu.

"Beni seviyorsan neden onunla olmamı istiyorsun"

"Seni seviyorum evet ama belki de başkasını seven birini daha fazla sevemem kalbinin sesini dinle taehyung"

"Uçak, uçak kaçta"

Victor saate baktı.

"1 saat sonra"

İmkansızdı. Yetisemezdi.

Teldonunu çıkarıp jungkooku aramayı denedi ama kapalıydı.

Daha fazla oyalanmadan vitorla birlikte havalimanına gitti.

Etrafta kosusturup jungkooku arıyordu. Ama beyaz tenli hicbiyerde yoktu.

Esmer saate baktı.

Saat sabah 5:28'di yarım saat geç kalmışlardı.

Ve jungkook çoktan gitmiş olmalıydı.

Çocuğu aramaya devam etti ama büyük ihtimalle telefonu uçakta olduğu için kapalıydı.

Alnını ovdu. Victor omzunu okşadı.

Geç kalmıştı herşeye, hemde herşeye