Bir Gönül Meselesi

Görümce hayali

Çikolatalarım nasılsınız? Bu bölüm kısa oldu.Yeni bölüme hoş geldiniz oy vermeği ve yorum yapmağı unutmayın🫶🏻💞

Bebeklerim oluyosanız okuyoruz diyin. Böyle bir şey yazmadığınızda bölüm atmam okuyan yok diye.

***

2 gündür artık Furkan uyanmamışdı. Adam normalde 6saat uyku bile uyumak istemezken 48saat uyudu helal yani.

Bu gün artık 3cü günüydü. Telefonum çaldığında kimin aradığına baktım. Arayan Cenk'di.

"Alo efendim Cenk?"
"Furkan uyanmiş onu haber etmek için aramışdım."
"Ha tamam teşekkürler dinlensin gelirim." Zaten 48saatdir dinlendi çok bile. Arabaya binerek sırıtmaya başladım.

Şirkete varmağımaz az kalmışdıki Gurur aradı. Saat 6:20dı kurtuldu.
"Alo efendim Gurur."
"Yeğenum nerdesun?"
"Şirkete geçiyorum bir şeymi oldu?"
"Yok yeğenumda deyicetum bize gelersin sohbet ederuz."
"Hastaneye geçicem. Sonra bakarım."
"O zaman bende hastaneye geliyum birlikde bize geçeruz olurmu?"
"Özür dilerim Gurur ama Furkan eğer bana ne için böyle olduğun söylemezse Hazar'ın yanına gide bilirim. Birde yalandan sana söz vermiyim."
"Tamam o zaman başka bir zaman görüşürüz yeğenum. Ama Hazar'ın yanına yalnız gitme."
"Tamam. Görüşürüz amca." Diyerk telefonu kapattım. Şuan amca dediğim için sevincden uçduğuna eminim.

Bazen diyorum keşke
Gurur babam olsaydı.

Neyse artık demenin bir faydası yok.
Arabamı park etmek için koruma yaklaşdı.
"Teşekkürler. Ama park etmege gerek yok hemen çıkıcam."
"Tabi efendim nasıl isterseniz."
Diyerek çekildi. Asonsöre bindiğimde Ecenura ne diyeceğimi düşünmeye başladım.

Daha doğrusu bu pis planımı Furkan'a bakacak birini bulmak için ilk Ecenur'u düsündüm. Aynaya baktığimda çok pis sırıtıyordum. Kendimi düzelttım hemen.
"Yani ne varki burda pis iş deyilki sadece Furkan'ın bahtını açmağa çalışıyorum."
Diyerek sırıttım. O sırada çalışma odamın olduğu kata gelmişdim.

Asonsörden inerek hemen asistanımın odasina gittim. Kapıyı tiklatarak içeri girdim. Saygıdan hemen ayağa kalkdı.
"Günaydın efendim."
"Günaydın tatlım. Seninle bir şey konusmam gerek."
"Tabi efendim geliyorum."

Oda doğru gidib beklemeye başladım. Zaten çok geçmeden geldi.
Kapıyı tıklatarak girdi.
"Gele bilirmiyim efendim?"
"Buyur"karşımdaki kaltuğu göstererek oturmasın istedim.
"Bir hatamı yaptım efendim. Yada size karşı bir yalnış?" Diyerek tedirgince sordu. Gülümseyerek
"Hayır tatlım."
"Peki o zaman ne diyeceksiniz efendim?"

"Şimdi ben şirketimdeki çoğu kişini tanımıyorum. Çalışanlarımın çoğuna güvenmem. Yada heosine güvenmem sen hariç. Diyorumki Furkan'a bakacak birini bulana kadar sen baka bilirmisin? Tabi kabul edersen." Suratinda hem şok hemde saklamağa çalışdıği sevinc vardı.

"Ne diyorusun? Şimdi düşüne bilirsin sizin evinizde kalmıyormu yanı Ayça baka bilir. Ama Furkan'ın kendi evi var çalışanıda erkek." At yalanımı siksinler.
Çalışanı erkekmiş miş. Gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Ecebur guttikden sonra hemen Furkan'ın evindeki çalışanını değişdirib erkek yapmam gerek.

Biraz düşündükden sonra tereddutle konuşmağa başladı.
"Furkan bey rahatsız olmazmı? Sanki pek benden hazz almıyor." Üzün bir sesle konuşmağa başladı.
"Hayır onun huyu öyle herkesle soğuk yada kaba davranır. Hem senden niye rahatsız olsunki rahatsız olsa ben niye sana diyimki?" Belamı sikicek.

"Yani..... Tabi olur." Yüzünde sevinc ve şaşkınlık hala vardı.
"Peki o zaman şimdi işlerini bırak karumaya söylerim seni Furkan'ın yanına bıraksınlar." Gözleri buyuyerek
"Şimdimi efendim?" Diye şokla sordu.
"Evet. Hem uyanmışda şimdi gitmen uygun olur bence."
"Ama işleri kime bırakıcamki?"
"Sen işlerini boş ver birini ayarlarız. Hadi hemen odandan ne götüreceksen götür açağıya in ben çocuklara söyliyeceğim."
"Tamam efendim görüşmek üzere."
Diyerek odadan ayrıldı.