The One That Got Away

Chapter 14: Bella Nasino

-- Chapter 14: Bella Nasino --

** Bella’s POV **

“I. I-iivan.” –Me

Oh my! Anong ginagawa niya dito?

Tanga lang Bella? Malamang nasundan ka niya!

Ugh! (>.<) Pero pano? Tinaguan ko nga siya ee! Errr…

“Oh, bakit ka naman nau-utal diyan.” –Ivan/Mr.DowntoEarth

“Huh? Ah! Eh. Sinusundan mo ba ako?” –Me

“Hindi noh. Kanina pa kaya ako nandito.” –Ivan

“Panong? Anong? Ugh! Ivan naman ee!” –Me

“Okay. Okay. Relax ka lang ipapaliwanag ko sayo.” –Ivan.

“Hayy. Dapat lang.” –Me

“Hmmm. After ko kasing mabasa yung text mo ay hinanap kita sa park kaso naisip ko na lang na mas madali kung aabangan kita sa bahay niyo.

Since hindi ako sigurado kung dito ka pa nakatira e nag-antay na lang ako diyan sa gilid. Tapos dumating ka and BOOM! Nagkita na tayo!” –Masayang sabi ni Ivan.

Ugh. Antanga ko talaga. Alam nga pala niya ang bahay namin.

Hay.. Utak nga naman oh. Ginagamit kasi dapat minsan. :/

“Ah ganun ba. Pasensya ka na at hindi ako nakapunta sa park.” –Me

“Tsss. Wag ka ngang sinungaling!” –Ivan

O.O –Me

“Wag mo akong tingnan ng ganyan. Nakita talaga kita sa park! May kausap kang lalaki kaya nauna na ako dito. Yun ba yung urgent na gagawin mo?” –Ivan

“Ugh. Don’t get me wrong. Aksidenteng nagkita lang kami ni Akihide dun!” –Me

“Ah. Akihide pala ang pangalan niya.” –Ivan

“Oo. At magkaibigan lang kami. Wala ng iba pa.” –Me

“Talaga?” –Ivan

“Oo. Promise.” –Me

(O.o) –Me

(>:D<) –Ivan

Nagulat ako ng bigla niya akong niyakap.

Ang higpit ng yakap niya.

Namiss ko talaga siya ng sobra. Hayy

“Bakit ka ba nangyayakap diyan” –Me

Sinusubukan ko din siyang itulak pero ang higpit ng yakap niya at hindi sapat yung lakas ko para itulak siya.

Hello naman. Kinikilig kaya ako.

“Thank you.” –Ivan

“Huh? Para saan?” –Me

“Kasi nag-sabi ka ng totoo sakin. Nagseselos talaga ako nung nakita ko na may kausap kang iba. Pero ngayon okay na ako.” –Ivan

Niyakap ko din pabalik si Ivan. Wala kasi akong masabi.

Masaya ako na kahit ganun ang nakita niya ay hindi siya nag-akusa ng kung ano-ano.

“Thank you Ivan.” –Me

“Hm? For what?” –Ivan

“For asking me first before assuming something.” –Me

“Tss..You still have to explain little miss.” –Ivan.

“Halika na sa loob. Dito ka na kumaen. Ipagluluto kita.” –Me