Harmony of Dreams

Prologue

They always said that if you really love it, pursue it. But what if you don't see yourself in it?

Masasabi ko nga ba talagang mahal ko ang pagiging artista kung alam ko sa sarili ko na hindi ko naman talaga nakikita ang sarili ko doon?

Possible ba 'yon? Or I just love the thought of being an actress?

Being an actress is my dream when i was still a child-until now.

I'm currently a 4th year Entrepreneur Student-I'm happy with the path i choose. I came this far. But I'm still wondering what if i pursue my dream? Does it make me happier?

I don't see myself as an actress-but I really want it.

I'm an only child, both my parents are into business. I'm the only heir. That's why I chose to take business. They never force me, but i know they want me to manage our business in the future.

Napasabunot nalang ako sa sarili ko ng maski sarili ko ay 'di ko na maintindihan.

"Class Dismissed" nabalik ako sa ulirat ng marinig ang sinabi ng Prof namin. Tumayo na ako ng makaalis siya, at inayos na ang gamit ko.

"Are you okay? Nakita kita kanina tulala. You know I can listen, right?" Andra, my best friend. We've known each other since high school.

"I'm fine. Kulang lang ako sa tulog." Sabi ko sa kaniya, mukha namang 'di siya kumbinsido kaya ngumiti ako sa kaniya.

"Fine, if you say so. Tara sa mall? Gala muna tayo, 3 hours pa naman bago next class." Pumayag na ako since alam ko naman na wala kaming quiz mamaya, besides nag aral naman ako kagabi.

Pumunta kami sa mall na malapit lang sa campus.

"Saan tayo ka-kain?"

"Sa restaurant niyo nalang, namimiss ko na yung sinigang na hipon doon." Sabi ko na ikinatawa niya.

Yes, they own a restaurant. Hindi lang yun basta-bastang restaurant talaga. Kasi yung restaurant na yon ay parang mga 5 floors, at sa bawat floor na yun ay may iba't-ibang kainan, like korean, Japanese, filipino dish, basta marami. Marami silang branch dito sa Pilipinas.

Meron din silang mga branches sa mall, kagaya ng ka-kainan namin ni Andra, ang kaibahan lang kapag sa mga mall, filipino dish lang ang siniserve nila.

Nakapag order na kami, at ngayon ay hinihintay nalang na maiserve.

"Bestie!! Kyler is having a concert!" Kyler is a great singer, at fan si Andra nito.

"Then?" I said kahit na alam ko na ang gusto niyang ipahiwatig.

"Ano pa ba? Edi samahan mo 'ko." She said rolling her eyes on me, i chuckled.

"But-" i said, nangaasar.

"No buts! I already book us a ticket! VIP! I remember him saying if ever man na mag kakaroon siya ng concert, Aiden will be a guest! 'di ka na lugi doon noh." I just shrugged, wala naman akong magagawa kahit tumanggi ako.

Aiden Dwyn Silvious, he is an actor and a singer. I really like his acting skills! If I would be an actress, I would love to be on the same screen as him!

"When?"

"This coming November 25." She said.

"That fast?" I asked because It's currently November 19, we only have a less than a week to prepare.

"Yes! I can't wait!"

"Thank you po!" I said ng maiserve na ang food.

"I really like your sinigang na hipon!" Sabi ko ng magsimula na kaming kumain.

"Of course, it's my mom's recipe!" kakaiba talaga ang mga dish na siniserve dito, kakaiba ang pagluluto! Tanungin ko nga kay tita kung ano ang secret ingredient nito!

All throughout eating, Andra keeps talking about the concert of her favorite singer.

Muntikan ko na nga siyang subuan ng malaking tipak ng kanin eh para matigil lang siya.

Aaminin kong may pagka madaldal tong si Andra pero bestfriend material naman yang babaeng yan. Napaka supportive, kahit anong sabihin mo, go lang siya.

Parehas kaming Entrepreneurship ang kinuha namin, ang pinagkaiba lang ay bet niya talaga 'yon at sakin naman hindi masyado pero okay lang naman masaya naman ako.

"Let's go."

"Where are we going?" I said, she rolled her eyes.

"I'll treat you some ice cream, because i know you're not okay. Bawal tumanggi." She said kaya naman napa ngiti ako. Ice cream is my comfort food.

"Okay."

"So what's bothering you?" Nag simula na siyang mag tanong ng makaupo na kami dito sa food court.

"Well the usual, Hindi ko pa rin sigurado kung ano ba talaga ang gusto ko." Simula pa lang alam na ni Andra, na pangarap ko na talagang maging artista. Alam din niya na hindi na talaga ako sigurado sa pag kuha ng business course.

"Sa totoo lang bestie, minsan napapaisip ako, kung bakit kung kaylan 4th year na tayo saka mo lang naiisip yan." Sabi niya, kaya napabuntong hininga nalang ako.

"Naiisip ko naman toh dati pa, kaso kasi naisip ko, gusto ko rin naman mag manage ng business namin. Pero gusto ko rin naman maging artista, kaso kasi mahirap 'yon, mawawalan na ako ng freedom eh." Sabi ko na mukhang problemado na.

Isa pang dahilan kung bakit hindi ko pinursue ang pag artista, dahil natakot ako-kasi once na pumasok ka sa mundo ng showbiz lahat ng galaw mo dapat alam ng mga tao, bawat kilos mo pa-pakielaman nila. At ayaw ko non, noon.

"Alam mo bestie, napaka overthinker mo, 'di mo pa nga nasusubukan ganiyan kana mag isip. " Napairap pa siya, kaya natawa ako.

"I know, pero hindi lang naman kasi 'yon eh, I can't see myself as an actress."

"Alam ko na. There's an audition for the upcoming movie "Starstruck Hearts" sa December na 'yon. I'm just wondering, what if mag audition ka? And you know magaling ka naman at maganda, i saw your acting skills before, lalo na noong kasali ka pa sa theater noong highschool, Alam kong pa-pasa ka" sabi niya at kumindat pa.

"Patapos ka naman na sa course mo ngayon, what if diba? Try mo lang, pag natanggap ka, edi sign mo na 'yon! Go for it, bestie! I know you can figure it out. Pwede naman mag manage ng kompanya habang artista, andaming artistang ganon!" Sabi niya at niyugyug pa 'ko.

"Fine, I'll try. It's better to take a risk than lose a chance noh." I need to give it a try, If i passed then it's a sign to pursue my dream, if not, i will pursue business instead.

X A K S E Z Z X