Evermore Series: A Promise of Forever (ON-GOING)

Prologue

PLAGIARISM is a crime.

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

I have tried to recreate events, locales and conversations from my memories of them. In order to maintain their anonymity in some instances I have changed the names of individuals and places, I may have changed some identifying characteristics and details such as physical properties, occupations and places of residence.

PROLOGUE

"Mahal na mahal kita, Kat. Please don't leave me. I can't leave without you." He hugs me tightly. Ayaw niya ako bitawan ngunit nagmatigas ako.

Nakahanda na ang mga gamit ko. Nakalagay na lahat sa maleta. Nakahanda na ako na lumayo na muna ako sa kanya kahit alam kong masakit at mahirap tanggapin.

"Kat, talk to me." Iniharap niya ako. Kitang kita sa kanyang mga mata ang luha niya. Naghihina ako. Gusto ko nang mawala. Ayaw kong Makita ang kanyang kahinaan. Please.

"Please let me go. I don't want to hurt you like this. Tama na nga siguro mga desisyon kong ginawa para layuan ka." Sinabi ko sa kanya. Masakit. Sobrang sakit sabihin ang mga salitang iyon sa kanya.

"Kat, paano na mga pangarap natin?"

"Then forget about our dreams." Nag-iwas ako sa kanya. Bitbit ko ang aking maleta palabas ng condo. Bubuksan ko palang ang pintuan ngunit pinigilan niya ako. Niyakad niya ako ng mahigpit haban umiiyak sa aking likuran. Nadala din ako sa kanyang iyak. Sino bag a naman na matutuwa na iwanan ko siya ng ganito. Ayaw ko siyang makitang ganyan siya. Ayaw ko na Makita na puro ako lang ang inintindi niya. Paano na sarili niya.

"Bitawan mo ako. Tapos na tayo." Sa loob-loob ko mamimmiss ko ang yakap niya.

Tang-ina ba't ba kasi ang hina ko. Hindi ko siya kayan iwanan. Mahal ko pa siya.

Niyakap ko siya. Niyakap ko ng mahigpit. Ito na siguro ang last na yakap ko sa kanya. Kung may powers lang ako, edi sana magkasama pa kami habang buhay hindi eh. Mahihirapan siya ng dahil sa akin. Siguro ito ang solusyon na makipag break sa kanya.

Hindi niya pa inaalis ang yakap niya sa akin. Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya. Pinunasan ko mga luha niya then I kiss him. This is my last good bye to him. Sana may mahanap siyangg girl na deserve para sa kanya. Alam kong dito din ang punto na magkahiwalay kami.

Tama na nga siguro na iwan ko na siya. Ang kape noon na matamis pag tinikman ngunit pag nagtagal nakakalimutan ang tamang timpla at nagiging mapait na ang lasa.

maelixpen