සිමධුර (ongoing)

🖤 1

කොහොමද...මගේ නම මධුර කල්පන සශ්‍රීක....ආදරේ කියන වචනෙට නිර්වචනයක් දෙන්න කිව්වොත්...හැමෝම කියන්නෙ ආදරේ හරි ලස්සනයි...
ආදරේ ඇතුලෙ තියෙන්නෙ සතුට විතරයි....ආදරේ මිහිරියි කියල....ඒත් මට අනුව...ආදරේට පැති ගොඩක් තියනව....සමහරු ආදරේ රහ විදිද්දි...තවත් සමහරු ආදරේ විරහව විදිනව....තවත් කෙනෙක් තමන් ආදරේ කරන කෙනා වෙන කෙනෙක් එක්ක යාලු උනත්.....එයාලගෙ සතුට දිහා බලල සතුටු වෙනව....ඒත් තවත් සමහරු ඉන්නව පෙන්නන්නෙ නැතුව ආදරේ කරන....ඒ අතරින් තවත් අය...තමන් ආදරේ කරන කෙනා වෙන කෙනෙක් දිහා ඇස් කොනින් බැලුවත් වැරදියට හිතනව....මොකද්ද මේ ආදරේ.....ආදරේ කියන දේ මගේ ජීවිතේ ඇතුලෙ නෑ...ආදරේ කියන වචනෙ මගේ ශබ්දකෝශෙ නෑ...ආදරේ කියන්නෙම මට අප්පිරියාවක්...ආදරේ කියන්නෙම මන් කතා කරන්න අකමැතිම මාතෘකාවක් වෙද්දි මගේ ජීවිතේට කොහෙවත් ඉදල ආපු මනුස්සයෙක් නිසා මන් ඒක කොහෙත්ම වෙනස් කරන්න කැමති නෑ...

මන් ආදරේ කරත් ආදරේ කරන්නෙ මාව ලස්සනට බලා ගන්න පුලුවන්...මගේ රූපෙට වගේම මගෙ හැම දේකටම හරියන වටිනාකමක් දෙන...මගේ ජීවිතේ මන් ආස කරන දේවල් කරන්න ඉඩ දෙන කෙනෙක්ට වගේම මාව බලෙන් අයිති කර ගන්න හදන කෙනෙක්ට නෙවේ....

මන් ගැන කිව්වොත් මට වයස විසි එකයි...රස්සාව ගැන මන් කතා නොකර ඉන්නම්...ඒක ඔයාලට ඉස්සරහට දැන ගන්න ලැබෙයි...
මන් කලින් හිටියෙ කොළඹ වගේම මන් එහෙ යුනිවර්සිටි එකක  ඉගෙන ගත්ත...මගෙ පව්ල ගැන කිව්වොත් එහෙම....මගෙ පව්ලෙ කවුරුත් නෑ...අඩුම මන් මගෙ අම්ම තාත්ත කව්ද කියලවත් දන්නෙ නෑ මන් පොඩි කාලෙ ඉදන්ම හැදුනෙ ළමා නිවාසෙක වෙද්දි මට වයස අවුරුදු එකොලහෙන් විත‍ර  කොළඹ හොස්ට්‍රල් ඉස්කෝලෙකට ගියා....මන් ඕ ලෙවල් කලේ ඒ ඉස්කෝලෙ වගේම ඕ ලෙවල් ඉහලින්ම පාස් වෙලා මන් ඒ ලෙවල් කලෙත් ඒ ඉස්කෝලෙමයි....ඒ ලෙවලුත් සුපිරියටම පාස් වුන මන් කොළඹ තියන හොදම යුනිවර්සිටි එකකට සෙලෙක්ට් උනා....