Yıldızları bilirsiniz
Peki bir gün onları görmeyeceğinizi hiç düşündünüz mü?Güneşi görürsünüz
Peki bir gün onu teninizde hiç hissedemeyeceğinizi düşündünüz mü?Ya da bir gün evinizden çıktığınızda geri dönüşünüzün olmadığını him düşündünüz mü ?
O gün hepsi her gün yaptıkları gibi evlerinden çıktılar.
İstanbul trafiğine karıştılar.
Metroya bindiler .
On dört kişilerdi ve o son istasyonda,mücadele etmeleri gereken şeyler vardı.Açılık,
Çaresizlik
Korku,
Özlem,
Ve ölüm.Yıldızları bir daha göremeden,
Güneşi tenlerinde hissedemeden,
Toprağa ayak basamadan ,
Dünyaya seslerini duyuramadan bekelediler.Ve sonra hepsi teker teker ölmeye başladı.
Son iki kişi kalana dek.Gözlerini kapatıyorsun ,
Gözlerinin ardındakı hayaller ,gördüklerinden daha mutluluk verici ,hissediyorsun.
Alçaklarda bir bulut,
Biraz yıldız,
Başına düşen yağmur.
Elini uzatsan dokunacakmışsın gibi hissediyorsun ama hayallere dokunulmaz,biliyorsun.Ben bu kitapın sonunu bir süprizle bitirmek istiyorum ⭐ Çünki biliyorum ki herkes bunun mutlu sonla bitməsini isterdi .Bende bu dileğinizi yerine yetiricem.⭐⭐