33

76 3 1
                                    


"Louella, tapos ka na ba?" tanong ni Mommy sabay katok sa pinto ng kwarto ko.

"Not yet po," I replied, almost shouting because of our distance.

"Are you sure you don't need help?"

"No need po, patapos na rin naman po ako," I replied while fixing my hair. I made the lower part of my hair into soft curl 'cause they said it suit me.

At ngayong nakikita ko na ang sarili ko sa ganitong buhok, I think, I have to agree with them.

"Alright. We'll wait for you downstairs."

"Just make it faster, okay? Baka ma-late kayo ng Daddy mo," sambit niya bago ko narinig ang mga papalayo niyang yabag.

I took a glimpse on my wall clock after that. It's already 11:30 and our graduation starts at one.

Pero paniguradong hindi naman sila magsisimula agad ng mga ganoong oras. They'll probably start at 2 or 3PM.

As soon as I finished, I immediately stood up and walked towards my full size body mirror.

Mabilis akong napangiti matapos makita ang kabuuan kong itsura.

I am wearing a pastel pink ruched ruffle dress, as per Mom's choice.

Well actually, it's not just her who chose this dress. She was with Daddy and Kuya Thatcher.

Ang dahilan nila'y dahil bagay daw sa akin ang mga ganitong kulay. All the pastel colors, specifically.

Nagawi naman ang tingin ko sa aking mukha. I only know about basic makeup that's why I even watch a tutorial just for this event.

Nagpresinta nga si Mommy na siya na lang daw ang mag-aayos sa akin, but I refused.

Kung kaya ko naman, bakit hindi na lang ako ang gumawa, diba?

And now, I am very happy with the result of my doing. Hindi man eksakto o kagaya talaga noong sa pinanood ko, at least maganda pa rin ang kinalabasan.

Pretty sure Mom will be shocked that I did all of these, by myself.

Bago tuluyang umalis ng kwarto'y dinampot ko ang dadalhing clutch bag na naglalaman ng id, cellphone, wallet, and some of my makeup, just in case I'll need it.

Habang naglalakad pababa ng hagdan ay 'di ko maiwasang kabahan. Marahil dahil ito pa lang ang ikalawang beses na haharap ako sakanila na ganito kaayos ang itsura.

"Oh my god," tanging naiusal ni Mommy habang nakatakip sakaniyang bibig at maluha-luhang nakatingin sa akin.

Tumawa naman si Dad at marahang hinaplos ang braso ng aking ina.

"Relax, honey. Ga-graduate lang ng senior high ang anak natin, hindi magpapakasal," he joked. Nakatanggap siya ng isang hampas dahil do'n.

I let out a chuckle while watching them.

Daddy's wearing his usual attire. Long sleeves polo paired with black slacks and shoes. Ang pinagkaiba nga lang ay nakaayos ang buhok nito at suot ang kaniyang mamahaling relo.

Kung titingnan, mukha lang siyang nasa mid 40's pero ang totoo niyan, he's around fifty already. 53, to be exact. While my Mom's 50. Just three years gap.

"Kung wala kang matinong sasabihin, manahimik ka na lang, Niccolo," ani Mom bago ako muling hinarap.

"You look stunning, Louella. No doubt who you takes after," she said while giggling.

"Kanino pa ba? Edi sa akin," sambit naman ni Daddy sabay tabi sa akin.

"Walang duda, diba?" dagdag pa niya at pinagdikit ang aming mukha.

"Really? Eh sa kulay pa nga lang alam na natin kung kanino siya nagmana."

I bit my lower lip to prevent myself from laughing. That's... too personal.

"Hey! That's color shaming!"

"For your information, I did not insult your skin color," Mom retorted.

"But that seems like it!"

She rolled her eyes. "Whatever, Niccolo. You're just wasting my saliva and time."

wishful thoughtsWhere stories live. Discover now