DUYGULARIN LİSAN İLE BULUŞMASI

#######

Değince sesindeki ömrüme 

Bahar olur açardı gönlüm 

Bilmem ki bu kaçıncı ömrüm 

Çok yoktu aslında gözüm 

Dinlemekti belki seni 

Aslında yanımda dursan yeterdi 

Doğdu gün açtı güneş 

Karanlık tarafımda kaldı beni 

Doğan aslında gün değildi belki

Bugün yarın dün 

Ne zaman geçer bilinmezdi 

Şikayetçi de olmadı 

Yaşamak istiyordu belli 

Her kese gün olacak değil ya 

Geceye bile talip ve Karanlığı seven biri idi 

Yıldız gömüş idi Tel tel saçlarından dökülen şelale hissi 

Sevilmek güzel dedi biri 

Peki ya sevmek seni 

Amasız nedensiz sevmek seni 

Almadan bir haber Görmeden bilmeden 

Belki bir ömür uzakta ve yanlız bir başına 

Peki ya sevmek seni 

Şarkılar türküler şiirler Mısralarca yazarın seni 

Gece gündüz dökerin bu kaynak nedir 

Bitmek tükenmek bilmez bir sen yarattım 

Taştım bendimi 

Gören sansın deli sen ettin beni veli 

Ah görsen şu içimde büyüyen beni 

Pir-ü pak sayfalarım ile ettin benden beni 

Kirletir mi toprak karanfilin rengini 

Söylesene değil mi karanfili ben yapan 

Kirletir mi hiç özünü veren 

Susmak belki 

Rüzgar yağmur gün gece bırak boşver 

Yok bende kelimelerin yeri 

Tabir bulamadım seni anlatacak seni

Beni anlınca benden kaldım kurak bir toprak tanesi 

Tepeden tırnağa kor bir alevim

Faydam yok özüme hadi bir bak da harlansın alevim 

Gönlün ısınır üşümezsin 

Ben yanmaya razıyım gülsün gözlerin 

Açılsın avucunda baharlar 

Tomurcuk versin saçının her teli 

Ben razıyım yanmaya savur küllerimi 

Kalmadan benden zerre geri 

Razıyım yak harla alevimi kalmasın benden zerre geri 

Yeter ki gülsün gözlerin 

Girsin güneş odandan içeri.