Gece Kuşları

Kaza

Hızım 120 ve yanımda 3 tane benimki gibi R6 daha biri abim Emir, kankam Lâl ve bide Lâl'in abisi Yağız. Hepimiz olabildiğince hızlı gitmeye çalışıyoruz çünkü arkamızda bizi takip eden bir polis arabası vardı. Abime bağırdım;

-Abi neden ön kaldırıyon ya al işte başımıza bela aldık.

-Yağmur sanki çok yavaş gidiyomuşsun gibi davranma 100le gidiyordun sende.

-Tamam abi tamam sustum.

Abim elini havaya kaldırıp iki yaptı ve etrafında döndürdü. Yol ayrımında abim ve ben sola, Lâl ile Yağız abimde sağa döndü. Bu ikiye ayrılalım demekti. Polis ise ne şanssa bizim arkamızdan sola döndü. Abimin küfür ettiğini duyabiliyordum.

-Yağmur sağa dön.

-Hayır abi.

-Yağmur kaza yaparsın sağa dön.

-Of abi of.

Sağa döndükten sonra bir apartmanın garajına girip farlarımı kapadım. Hemen Yağız abimi aradım.

-Yağız abi neredesiniz?

-Fıstık biz mekandayız siz neredesiniz?

Mekan dedikleri yer hep gittiğimiz bir parktı.

-Abi ben kurtuldum da abim hala kaçıyor onu napıcaz?

-O bizim yanımıza geldi bile sorun yok. Gel sen hadi.

-Tamam abi. Benim yerime vur şu salağın ensesine.

-Seni duyabiliyorum Yağmur.

-Ben bir şey demedim abicim. Öptüm. Hadi geliyorum.

Telefonu kapatıp yola çıkmıştım. Bu hep olan bir şeydi. Polis kovalar biz kaçardık. Ehliyetim yoktu. Aslında abim hariç hiç birimizde ehliyet yoktu. Plakaları çıkarmıştık. Neredeyse gece yarısı olmuştu. Bende parka vardım. Motorumu onlarınkinin yanına koyup anahtarımı elime aldım. Kaskımı çıkardım ve motorunun üstüne koydum. Abimlerin yanına gitmeye başladım.

Abimin yanına oturup başımı omzuna yasladım. O sırada Lâl;

-Kanka ödevi yaptın mı?

-Yaptım kanka. Eve gidince atarım. Merak etme.

Her ne kadar serseri gibi görünsekte bi o kadar da derslerimize önem veriyorduk. Abim üniversiteye başlamıştı. Kendisi 20 yaşında mimarlık okuyan bir öğrenciydi. Yağız abimde lise sondu ve sınava çalışıyordu. Aramızda en tembel Lâl'dı.

-Teşekkür ederim kankacım.

Dedi son heceyi uzatmıştı. Bu hareketine kıkırdadım.

- Vay vay vay! Kimler var mış burada?

Ay bi bu eksikti. Zaten polisten kaçmak uğraştırmıştık. Bide bununla mı uğraşıcaktık?

-Bulut maça daha iki gün var neden şimdiden sataşıyorsun?

-Sen sus!

-Sen hayırdır lan!Kardeşime bağırma gebertirim!

Of cidden gülesim geliyor ama dayanmazsam olucakları az çok tahmin edebiliyordum.

-İyi be. İki gün sonra görüşürüz o zaman Yağmurcum.

Abimi kolundan tutup kendime çevirdim. Boşver dercesine elimi salladım. Abim derin bir nefes aldı. Sakinleşmeye çalışıyordu. Bulut kahkaha atıp yanımızdan uzaklaştı.

İki gün sonra motor yarışım vardı. Normalde Bulut'la ben maç yapmazdım ama bu sefer onunla ben yapıcak ve dediği lafları ona yedirecektim.

Biraz daha oturup, muhabbet etmiştik. Lâl ile bende yarın kaykay sürmek için anlaşmıştık. Abimler yarın işleri olduğu için bize katılamayacaklardı.