Bölüm şarkısı / Son feci bisiklet - Gece Şarkımız Çağan'ın Leya'ya önerisi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Telefonum çaldığında saat gecenin ikisiydi, ve bu saatte beni arayabilecek tanıdığım tek bir ruh hastası vardı.
Elimi uzatıp yoklayarak telefonu bulduğumda tahmininde doğru çıkarken Çağan'ın sesi kulağıma geldi. Derin bir nefes aldım, yine sarhoştu. Ve yine beni istiyordu. -Nerdesin Çağan?
Sorduğum sorunun cevabı park olurken yataktan hızla kalkıp üzerime siyah kot şort ve siyah kalın askılı bir Crop giydim, üzerime yaz gecesi olmasına rağmen serin olabilir diye Çağan'ın burda unuttuğu veya kendi isteğiyle bana verdiği siyah fermuarlı Bi Kapüşonlu geçirdim ve fermuarı karnıma kadar çekerken dağınık olan saçlarımı elimle düzeltip sağ omzumda topladım ve kapüşonu kapatarak sessizce merdivenlerden aşağı indim. Ayağıma siyah converslerimi geçirip dışarı çıktığımda bağcıklarımı bağladım ve kulak üstü kulaklığımı takarak karışık bir liste açtım.
Şarkının melodisi kulağıma dolarken annemlerin arka bahçede Çağan'ın ailesiyle oturup ettiği sohbet sesleri yavaşça kayboldu. Aslında onlara Çağanla buluşacağımı söylesem bişey demezlerdi ama yanlarına çağırabilirlerdi ve Çağan sarhoş olduğu için bunu yapamazdım, o yüzden sessizce evden uzaklaştım. Ayrıca Çağan annemler onu bu kadar sevip güvendiği için yatıp kalkıp bana dua etmeliydi. Bütün yediği haltları ben temizliyordum..
O gece gördüm onu üç adım uzaktan Üstünü çıkardı yakındı sıcaktan
Adımlarımı hızlandırıp bir yandan şarkıya eşlik ederken bir yandan Çağan'ı arıyordum.
Şikayet etmedim. Gözlerini bekledim. Beni delip geçsin..
Parktan içeri girdiğimde hızla sahanın olduğu yere yöneldim. Ordan müzik sesleri ve Bi kaç kişinin konuşma sesi gecenin ikisi olmasına rağmen karışık gelirken kulaklığa rağmen duydum bunu.
Vazgeçebilirdim buraya bakmasa Bana doğru bir kaç adım atmasa Elbet, gece uzun ama hayat kısa Bunun farkında.
Sonunda sahanın dışında sırtını tellere yaslamış yıldızlara bakan Çağan'ı gördüğümde bana seslenen arkadaşlarını umursamadan hızla ona ilerledim. Çağan ise yanına dizlerimin üzerine çöktüğümde anında oturduğu yerde dikleşirken kolları belimi sarmış, beni kendine çekerken yüzünü boyun girintime saklamıştı.
Nefesi boynuma çarparken ellerimi saçlarına daldırdım ve oynamaya başladım.
Ve o 'benimle gel' dedi Ve beni dinledi. Yalandan muaf birkaç bir şey de söyledi..
-Kalk hadi Çağan, eve gidiyoruz. Başını boynumdan kaldırdığında ayaklandım ve ellerinden tutup çekerek onuda kaldırdım.
Sahanın tellerine yaslanmış bana birşeyler söyleyen basketbol takımının oyuncularına hiç birşey demedim. Normalde Çağan biraz kendinde olsa onlara laf atmadan bırakmazdım ama şuan önceliğim Çağandı. Her ne kadar bazı huylarını ve davranışlarını sevmesemde o benim tek dostumdu, o ve ben doğduğumuzdan beri birlikteydik. Ailelerimiz çok yakın arkadaştı ve yakın olmamız hiç bir zaman onlar için sorun olmamıştı..
