"WHAT IF I TOLD YOU THAT I'M FALLEN | MikhaAiah story

chapter 7 confession

...nakita ko na si Mia, agad ko namang inayos ang aking pagkakaupo.

"okay ka lang ba? may masakit ba sayo?" pag-alalang tanong ko sa kaniya.

"sino ka?"

hindi ako makasagot at napatulala nalamang sa sinabi niya.

"hoy Ate Aya, joke lang!" agad naman itong tumawa.

"ano ba yan Mia! kinabahan naman ako dun"

"okay lang ako ate Aya, need ko lang ng kiss"

"sira ka ba? matulog ka muna para mabilis kang gumaling"

Mia's POV

nung akala ni ate Aya na tulog na ako ang hinalikan niya ako sa noo sabay sabing "pagaling ka ha, mamahalin pa kita" hindi niya alam na nagpapanggap lang akong tulog, super worth it naman ang pagpapanggap ko.

makalipas ang ilang araw ay bumuti na ang pakiramdam ko at naka labas na rin sa hospital, sa mahigit 1 week kong nasa hospital ay isa pala si Ate Aya na nagtyagang bantayan ako, alagaan ako, at sana soon mahalin na rin ako, hindi yung ganitong walang aminan, ang hirap.

"Ate Aya, thank you talaga sa pag-aalaga mo sa akin sa hospital, hindi ko alam paano ako makakabawi sa 'yo"

"ano ka ba, okay lang yun. Andito lang palagi ang Ate Aya mo ha" at niyakap ako. Sa sinabi niyang yun ay hindi ko alam kung kikiligin ako na ewan, ano yun mag ate??!! hindi lang naman ate ang tingin ko sa kaniya eh.

fast forward ⏩

nakatambay kaming girls sa may dalampasigan, habang nag aantay na ang langit ay maging kulay kahel at dilaw. Sa hindi inaasahang pagkakataon ay naiwan kami ni Ate Aya, dito ay napag desisyonan ko na mag tapat na nang aking nararamdaman sa kaniya, kahit na sobrang kabado ako.

Aya's POV

napag isipan ko na rin na mag confess na kay Mia, mahirap kasing itago. Hindi ko naman sinasadyang mainlove sa kaniya, bawal dahil magagalit ang management at pwedeng matanggal kami sa trabaho, and that's why I'd rather chose to be friends with her so that I can keep her forever–than be lovers because mga bata pa naman kami baka hindi pa talaga kami ang para sa isa't isa diba at ayokong masira ang mga pangarap naming dalawa.

"Ate Aya"
"uhm, Mia"

nagkasabay pa kami, tadhana nga naman oh

"segi mauna ka na Mia"

"ah, ano kasi... uhm...."

"ano?" kinabahan din ako sa sasabihin niya pero hindi ko ipinapahalata.

"gusto kita, Ate Aya."

kahit na gusto ko rin si Mia ay mas pinili ko nalang na ibaliwala ang nararamdaman ko sa kaniya, para rin naman sa future namin 'to hindi ba?

"Mia kasi ano, parang kapatid nakababatang kapatid lang kita eh"

"Wala ka ba talagang nararamdaman sa akin Ate Aya?" tanong nito na parang may luha na sa mga mata.

Hindi ko masagot yung tanong niya kasi meron talaga akong nararamdaman sa kaniya at natatakot akong aminin ito, pero bakit sobrang sakit ang hindi ko pag amin sa kaniya?

umalis na lamang ako dahil hindi ko kayang makita siya na nasasaktan.
sorry Mia, mahal na mahal kita...

"Ate Aya, alam ko d'yan sa puso mo na mahal mo ako!" pagpigil niya sa akin habang umiiyak.

"mahal kita Mia pero bilang kaibigan lang!" sabi ko sabay alis.

Mia's POV

kaibigan? Hindi ba pwedeng ka-ibigan nalang?...

sobrang sakit ng sinabi ni Ate Aya sa 'kin hindi ko maiwasang umiyak, all this time kaibigan lang pala tingin niya sa 'kin? sakit mo Ate Aya!

A/N: saktan ko muna kayo hehe, abang-abang lang kasi malapit na tayo sa exciting part....
VOTE RIN KAYO😡😡

STREAM CHERRY ON TOP 🍒!!