yetimhanenin odasında gitarım elimde beste yapıyordum hobi olarak kendi şarkılarımı yazıyorum bu biraz olsun beni geçmişimden uzaklaştırıyordu. ah bu arada ben arman sadece arman sözde ailem ben daha bebekken beni bu lanet yere bırakmışlar .
konu daha fazla dağılmadan devam ediyorum 17 yaşındayım ve 11.sınıfım , gelecekte veteriner olmak istiyorum ben size bunları anlatırken 11 yaşlarında bir çocuk odama girdi .
ona doğru baktığımda konuşmaya başladı ' abi müdür seni hemen yanında istiyor ' dedi . onu kafamla onaylayıp gitarı yavaşça yerine bıraktım ve ayağa kalktım elimi cebime atıp kulaklığımın ve bir iki şekerin orda olup olmadığını kontrol ettim .
yerlerinde olduğundan emin olduğumda odadan çıktım ve müdirenin odasına doğru adımlamaya başladım yolda giderken bir kızın yere düştüğünü gördüm ağlayarak yerde oturup ağlıyordu.
kızın yanına gidip yere çömeldim , onu kucağıma aldım ve dizlerini kontrol ettim . kıza dönerek gülümsedim ' bak bir şey yokmuş dökme hadi o güzel incilerini hadi sil o gözlerini ' dedim .
kız burnunu çekip yumruk yaptığı elleriyle gözlerini sildi onu hafifçe eğilip yere bıraktım ve hiçbir şey demeden ona cebimden bir şeker çıkarıp verdim ve yoluma devam ettim .
sonunda müdür ün odasına varmıştım kapıyı çalıp içeri girdim içerde müdür ve bir çift ve bir kız çocuğu vardı tahminen 15 yaşlarındaydı . müdüre doğru ilerledim ' beni çağırmışsınız efendim bir sorun mu var ' dedim
müdür ' bu adam senin öz baban seni yetimhaneye bırakan kişi şimdide seni geri almak istiyorlar ' dedi .
dedikleriyle birlikte kaşlarımı çattım ve adama döndüm ve baştan aşağıya süzdüm zengin olduğu her halinden belliydi kaşlarımı daha çok çattım ardından müdüre döndüm ' istemiyorum bir aileye ihtiyacım yok ' dedim
müdür ' maalesef öyle bir şansın yok dna testi var biyolojik olarak baban olduğu için gitmek zorundasın gidip toparlan seni bekliyorlar 'dedi .
dişlerimi sıkıp derin bir nefes aldım ve odadan çıktım hızlı adımlarla odama ilerleyip içeri girdim bavulumu dolabın üstünden indirdim ve tüm eşyalarımı topladım ayağa kalkıp şöyle bir odaya göz gezdirdim unuttuğum hiçbir şey yoktu bavulun kapağını kapadım ve gitarımı ve çantamı omzuma taktım. ve odadan çıktım ve müdirenin yanına geri döndüm.
kapıyı çalıp içeri girdim ve babam olacak adama ters bir bakış attım ve müdüre ilerledim ' hakkınızı helal edin bunca emeğiniz için teşekkürler ' dedim
müdür ise sıcak bir tebessüm ile ' hakkım helal hoş olsun her zaman iyi ol tamam mı sen çok güçlüsün asla unutma ' dedi ve sarıldı sarılışına karşılık verdim ve ayrıldık .
sözde babama bir bakış atıp odadan çıktım ve yetimhanenin bahçesine indim ve onları beklemeye başladım biraz sonra geldiler ve sözde babam yanımızdan arabayı almak için ayrıldı.
ben, karısı ve kızı ile yalnız kaldım ikisi de bana merakla bakıyorlardı bense morarmış göz altlarım ve kızarmış gözlerim ile onlara baygın bakışlar gönderiyordum şuanda uyuşturucu bağımlısı gibi göründüğüme eminim birden kadın konuşmaya başladı ' merhaba canım ben asel üvey annenim buda kız kardeşin alkım umarım iyi anlaşırız ' dedi ve elini uzattı bu resmilik de neydi tch sinir bozucu.
konuşmaya başladım ' bende arman memnun oldum ' dedim ve elini sıktım sahte bir gülümseme ile bu arada arada bir araba önümüzde durdu bavulumu arkaya koyup arabaya bindim onlar zaten benden önce binmişti neyse araba hareket etti ve yola birden sözde babam konuşmaya başladı ' merhaba oğlum ben akın umarım bize alışırsın ' dedi yüzümde alaycı bir gülümseme geçti ' bir daha sakın bana oğlum demeyin ben sizin hiçbir şeyiniz değilim akın bey 18 olur olmaz o evden ayrılacağım 'dedim ve kulaklığımı çıkartıp kulaklarıma taktım ve son ses müzik açıp gözlerimi kapadım .
arabanın durduğunu hissettiğimde gözleri açtım ve kulaklıklarımı çıkardım. bir siteye gelmiştik ve tüm evler bilmem kaç katlı villaydı arabadan inip bagajı açıp bavulumu ve gitarımı indirdim ve akın beye döndüm onlarda arabadan inmiş ve bir villanın önünde beni bekliyorlardı .
benim geldiğimi görünce evin kapısını çaldılar ve kısa bir süre sonra bir tane hizmetli kapıyı açtı. hepimiz içeri girdik ben valizi kapının önüne koydum ve hepimiz geniş bir koridorda ilerlemeye başladık en sonunda salon olduğunu tahmin ettiğim yere geldiğimizde içeride 3 tane daha adam oturuyordu kızıl saçlı olan benimle yaşıt gibi görünüyordu diğer kahve saçlı olanlar ise benden büyük .
bakışlarımı onlardan çekip tekli koltuklardan birine oturdum ardından akın beye delici bakışlarımı çevirdim .
konuşmaya başladım ' evet akın bey simdi yetimhaneye terk ettiğiniz çocuğu neden geri almaya karar verdiniz yada neden geri alacaksanız en başında neden bıraktınız söyler misiniz ?' dedim.
akın beyin derince yutkunduğuna şahit oldum benden böyle bir çıkış beklemiyordu büyük ihtimalle ,akın bey boğazını temizleyip konuşmaya başladı ' annen yani efsun seni doğururken öldü ve o zamanlar maddi durumum iyi değildi -' onun lafını kesip ' sizde dediniz ki bu çocuk çok para yiyor bir kenara atayım şimdilik bir çöp gibi sonra alırım bari bıraktığınız yer düzgün bir yer olsaydı ' dedim ve ayağa kalktım ' lütfen kalacağım yeri gösterir misiniz ah birde akşam yemeğini yemeyeceğim malum doydum ben 'dedim alkım ayağa kalkıp ' ben gösteririm abi ' dedi ve önümden yürümeye başladı aynı zamanda katları tanıtıyordu ' abi biz hepimiz kardeşler olarak 3. katta kalıyoruz senin odanda orda odalar ses geçirmez çünkü hepimiz ayrı telden çalınca çok ses çıkıyor ' dedi ve koridorun sonundaki odayı gösterdi kapı siyah renkteydi alkım tekrar konuştu ' burası senin odan umarım seversin odayı uzay abim ile yaptık ' dedi tam gidicekken ona seslendim ' alkım şeker sever misin ? ' dedim alkım ise ' severim abide neden ' dedi
ona tebessüm edip elimi cebimden çıkarıp başının üstüne koyup gülümsedim ve cebimden çıkardığım şekerleri onun ellerine bıraktım ve hiçbir şey demeden odaya girdim valizim ve çantalarımla beraber .
zaten fazla eşyam olmadığı için hızlıca eşyalarımı yerleştirdim , kısa bir duşa girdim .
sonrasında ise yatağa girip kendimi uykuya bıraktım 4 saat 4 saattir sonuçta
evettttt nasıl olmuş ilk bölüm bence idare eder
oy ve yorumları bekliyorum
sizce arman nasıl biri ?
~bulut~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARMAN SİS
Teen FictionArman sis bebekken yetimhaneye bırakılmış bir çocuktu , yetimhanede ise yasadışı işler dönüyordu .arman yetimhanede çok yara aldı ve şimdi ona 17 yıl sonra ailesinin onu geri almaya geldiklerini söylüyorlardı . gelin armanın hayatına beraber atalım...