İz Yeşim Zorlu ( Aile Kurgusu)

02

( Medya: İz'in saati )

Dün büyük bir villaya gelmiştik bana ikinci kattan bir oda verdiler

Mardin'de yaşıyorlarmış burası tatil için geldikleri yermiş

Dün yetimhaneden eşyalarımı korumalara getirmişlerdi.

Yataktan kalkıp banyoya girdim duş alıp üzerimi değiştirip geri odaya döndüm üzerime siyah eşofman ve siyah askılı crop giydim telefonu cebime koydum saatimi takip ekranını yansımaya aldım

Kolumun üzerinde havada duran yansıma ekrana baktım Lili benim tasarladığım bir yapay zekaydı onu öyle bir tasarladım ki normal bir insan gibi beni dinleyip doğru kararlar almamı sağlıyor

Bazen ise kısa sürede benim için bir çok şeyi araştırıyor

Bir okuduğumu geri unutamadığım içinde okul birincisi olmak zor olmuyor

Zekiyim ve zekamı düzgün kullanıyorum sanal ekrana baktım

Lili " Sana nasıl yardımcı olabilirim?"

" Gizli bir şekilde yeğenlerime hediye göndermeni istiyorum hepsine seveceği oyuncaklardan yollar mısın?"

Lili " Tabi "

Lili " Oyuncaklar seçiliyor... Gizli bir kimlikle işlem yapılıyor... Ödeme tamam... Mardin Zorlu konağına gönderiyor... İşlem tamamdır akşam 20'de konağa gitmiş olur "

" Sağol Lili "

Sanal ekranı kapatıp saat ekranına getirip odadan çıktım. Medivenlerinden indim salona geçeceğim an mutfaktan gelen homurtu sesleri ile oraya baktım kapısı açıktı

Agâh bey soğan doğuyordu göz yaşlarını akıtmamak için çabalıyordu.  Suzan hanım bir şey pişiriyor onu karıştırıyordu. Mutfağa girdim

" Kolay gelsin"

İkisi de bana döndü  Agâh bey beni baştan aşağıya süzdü göz devirip önüne döndü Suzan hanım bana gülümsedi

Bu kadın hayat dolu gözlerine baktıkça hayata tutur insan

Suzan " Kızım bir şey mi istiyorsun?" Dedi nazik bir sesle

O sırada mutfağa İsa girdi

İsa " Anne bana cacık yapar mısın?"

Suzan " Elin armut mu topluyor İsa kendin yap hem sen niye bize yardımcı olmuyorsun"

İsa " Kızına gelince laf yok"

Suzan " İsa ! O yeni geldi tabi ki de iş yapmayacak"

İsa homurdandı bu çocuğun sesini ilk kez duyduğum için şaşırdım sesi çok iyiydi müzisyen olmayı düşünmeli

" Ben sadece yardımcı olabilirim diyecektim" dedim sakin bir sesle

Suzan " Sen otur kızım beyler bana yardımcı olur "

Mutfakta olan masaya yaslanıp onları izledim. İsa dolaptan yoğurt ve salata çıkardı. Salatayı doğramak yerine telefonu çıkarıp bir şeyler yaptı

Telefonu cebine koyup salatalı yıkadı. Telefonu çaldı salataları koyup telefona baktı. Zaferle gülümseyip annesine baktı

İsa " Anne abimler arıyor şimdi merak etmişlerdir ben konuşurum"

Suzan " Aferin İsa kaç oğlum kaç "

İsa çoktan mutfaktan kaçmıştı. Hackerlığını kullandığı belli onun bu haline tebessüm ettim