Bulut uyanmıştı onunla konuşup olanları anlattım
Bulut " Yani benimle gelemeyeceksin"
" Mağlesef gelmeyeceğim"
Bulut " Anneme söyleyip buraya taşınacağım"
" Tamam Kübra abla izin verirse burada kala bilirsin"
Bulut heyecanla bana baktı
Bulut " yemin et "
" Umarım buna pişman olmam "
Bulut" Olacaksın "
Bur kaç küfür savurdum ayağa kalktım
" Ben hazırlanıp konağa gideceğim sende anneni ikna etmeye çalış "
Bulut" tamam ya "
Odama çıkıp üzerimi değiştirdim
( İz'in giydikleri )
Omuz çantamı da alıp telefonu içene koydum odamdan çıkıp medivenlerinden indim.
Sabah erkenden mamasını verdiğim kar topu bana doğru gelince eğilip onu kucağıma aldım
" Kar topu bende biz gidiyoruz eve yakma sakın!" Diye bağırdım
Bulut " Tamam defol git!" Diye bağırdı
Mutfaktan gelen sesine karşı sadece göz devirdim. Kucağımda kar topu ile evden çıktım
Üzerimi değiştirken çağırdığım taksi gelmişti binip adresi verdim
Konağın önünde duran şoföre parasını verip taksiden indim. Korumalar beni gördüğü an hemen kendisine çeki düzen verdi
Kapıyı açan korunmaya gülümseyip selam verdim. Konağa girdim holde oturan aileye bakıp gülümsedim
Bana şaşkınca bakanları umursamadım ve Demir beyin sabah sabah burada ne işi var bir dakika Asya da burada
Alen umarım buradasındır ve konaktan İsa ile çıkan Alen'e baktım yine çok yakışıklıydı
Kucağımdaki kar topu hemen atlayıp Alen'e doğru koştu. İsa ve Alen de bana dönmüştü ikisi de şaşkınca bana bakıyordu
Hızla ilerleyip Alen'e sarıldım önce şaşırdı ama sonra bana sarıldı.
Alen " Gidecekdin hani ?" Diye fısıldadı onun duya bileceği bir şekilde konuştum
" Sana sonra anlatırım"
Alen " Peki gitmemene sevindim"
Birden belimden çekilmemem ile kaşlarımı çatıp çekene baktım. Arda abim kaşlarını çatarak Alen'e bakıyordu
Asya zaten bize sizden olmuş bakışları atıyordu. Elindeki telefonla bizi çektiğine eminim
Alaz " Tanışıyor musunuz?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İz Yeşim Zorlu ( Aile Kurgusu)
General FictionYıkılmış kalpler umutlar sönmüş kül olmuş Yeni umutlar doğmuş acı umutlar Yılların acısını bir güne sığdıran bilir miyiz?