MED-CEZİR ZAMANI

Bölüm 1: GİRİŞ

Merhabaa! Lütfen bu bölümün bu kadar kısa olmasını umursamayın 💜 geçmişi kısa ama güzel anlatmak istedim. Umarım bu fici beğenirsiniz yorumlarınızı bekliyorum

Bu bölüme özel bir şarkımız var:

Şarkı ismi--> Güz rüyası

Dinleyerek okursanız sevinirim arka plan müziğidir

___________________________☆___________________________

Yazarın anlatımı (Yıl 1988 Aralık ayının başlangıcı)

Kış ayının başlangıcıydı.. Aralık ayının başlarında Kars'a oldukça fazla kar yağmaya başlamıştı bile. Aklı olan bir insan böyle bir fırtına da dışarı çıkmazdı..
Biri dışında

Daha 17 yaşında olan genç bir kadın, burnu soğuktan kızarmış. Ela gözlerinin kirpikleri ağlamaktan ıslanmıştı. Biraz daha dışarıda durursa o göz yaşları yüzünde donacak gibi duruyordu. Burnunu çekti.. Kollarının arasında duran bebek pusetine baktı. Biricik bebeği.. Evet bebeği.. Daha 17 yaşında olmasına rağmen 2 aylık bebeği ile dağdaydı. Kasabaya inmesi lazımdı.. Arkasına baktı. Çok uzağında soluk bir ateş izi vardı. Biliyordu.. Eşi olacak pislik peşinden geliyordu ve kendisini bulursa ölecekti..

Ela hareleri tekrar dolduğunda ağlayan bebeğine baktı. Poşeti yavaşça indirdi ve maviler içinde sarılı bebeğine baktı.. Daha minik göğüsleri bebeğine süt dahi veremiyordu. Hıçkırdı.. Kaldırıp öperek fısıldadı.

"ağlama.. Ağlama bebeğim.. Az kaldı, kurtacak annen seni.."

Yavaşça bir kez daha pusete koydu bebeğini. Minik burnu, küçücük elleri vardı. Onu ilk kucağına aldığında saatlerce ağladı. Bebek tecavüz sonucu olmuştu ve üzülüyordu. Yorgun, ve bitkin bir halde iç çekti... Elleri acıyordu. Parmakları soğuktan kızarmıştı. Uyuşuyor gibiydi sanki. İç çekerek soğuk havayı ciğerlerine kadar çekti. Bir an genzi yanmıştı ama devam etmek zorundaydı. Oğlu için.. Geleceği için.

Soğuktan titreyen bedeni ile dağdan aşağı ilerledi. Kasaba buraya uzaktı ama o sabah saatlerinde daha güneş doğmadan kalkmak zorunda kalmıştı. Anne babası genç yaşta öldüğünden dolayı abisiyle beraber yaşıyordu bir aralar.. Daha 2 yıl önce iki kişilikte olsa mutlu bir sıcak evleri vardı. Abisinin ineklerine yardım ederdi. Ahıra bakardı.. Yetmez evde işleri görür yine de dik dururlardı ama eşi olacak o pislik çıkagelmişti bir gece.

Göz koymuştu kendisine.. Zorla tecavüz etmişti ahırda.. Bağırdı, çağırdı,sesini abisine duyurmak istedi ama bu eşi olacak insan abisine bile zarar vermişti.. Abisinin ölümünü görmek zorunda kalan bu genç kız hayatının en berbat, en kötü 2 yılını yaşadı. Geceler boyu yalvardı.. Sırtında kemer izleri.. Göğüslerinde ki sigara izlerinden utanıyordu artık.

Burnunu çekti.. Ağlayarak bir kez daha yol almayı denedi ama hem bebeğini hem kendisini ayakta zor tutuyordu. Nefes nefese kalmıştı bile. Sendeledi.. Eğer şimdi vazgeçerse bebeği de ölecekti! Ölemezdi.. Oğlu yaşayacak, babası olacak bu lanet heriften intikam alacaktı. Kendisi olmasa bile oğlunun bunu yapacağından emindi. Buruk bir şekilde gülümsedi.. Pusetin içinden ellerini emen bebeğine baktı. Keşke emzirebilseydi.. Ama yaşadıkları yüzünden sütü bir avuç bile gelmiyordu. Biricik oğlu bu durumlar yüzünden kendinden bile mahrum kalmıştı..

Arkasına bir kez daha baktı.. Elinden belki 2 belki 2 saat uzaklıktaydı. Önüne döndü.. Bebeğini kurtarmadan ölmezdi. Bırakacaktı onu.. Kasaba da bebeği olmayan Afitap ve Mahir abiye bırakacaktı.. En iyi o ikisi bakardı bebeğine.. Tabii o ikisinin kendisinden haberi dahi yoktu ya..

Göz yaşları yanaklarından süzüldü.. Göğüsleri ıslaktı. Utanıyordu bu durumdan. Kasabaya yaklaştığını anladığı tren ve düdük sesleri ile burnunu çekti. Kenarda kısa bir yol vardı. Ağaçlık bir alandı.. Ama sorun değil onun için, son gayet bebeğini kucakladı.. Pusetle ilerlemek olmuyordu. Bebeğinin boynuna iliştirdiği küçük, bozuk bir el yazısına sahip kağıda baktı. Ela gözleri özlemle.. Öperek kokladı oğlunu, yol boyu ninni söyledi. Son kez, son defa öptüğünü anladığı oğluna sevgisini esirgemek istemedi.

Tecavüz çocuğu olsa bile.. Oğlunu seviyordu. Yutkundu.. Kan çanağı olmuş gözleri ile Mahirlerin evine baktı.. Gizli gizli kapıya yaklaşarak eğildiğin de sessizce ağlayarak fısıldadım.

"Senin annen Afitap.. Baban Mahir.. Tamam mı? Ama ben senin hep kalbinde olacağım bebeğim.."

Boynuna süzülen göz yaşını sildi.. Bir çırpı da bastığı zil ile oradan ağaçların arasına doğru arkasına bakmadan koşturdu. Kar o kadar hızlı bir tipi haline geliyordu ki.. Az önce ki ayak izleri silinmişti. Ağladı.. Bomboş kalan kollarınub arasında ıslak göğüslerini kollarıyla kapatarak hıçkırdı. Hayatında kş en zor seçimi yaptığının farkındaydı

Ama bebeğini de alıp kaçsaydı.. Eşi bulurdu. Ağacın altına geçip nefes almak istedi. Vücudu artık yorgundu..üşüyordu. Arkasına baktı. Er geç eşi onu bulacaktı. Biliyordu. Yutkundu ve ilerlemeye devam etmek istedi. Ölmek için daha çok küçüktü. Belki abisi yanında olsaydı.. Biricik bebeğini, oğlunu vermez korurdu ikisini de..

Göz yaşları yüzünü yıkıyordu. Artık uyuşmuş parmaklarını hissetmeyen bu genç kadın. İlerisin de gördüğü grup insana baktı. Ama tanıyamadı.. Onun eşi olduğunu anlayamadı. Sabahtan beri buz kesmiş ayakları ile karsın dağında cirit atmıştı. Bir keklik gibi kaçacak yer aramıştı.

Gözlerinin önüne düşen siyah bir perde ile yere serildiği an, Göğüsünün altında keskin bir kurşun ile iki büklüm kaldı. Ağzına gelen o metalik tat.. Bembeyaz karı, kırmızıya boyarken başına bastırılan siyah tabanlı ayakkabıya baktı.

"Kaça kaça.. Yine geldin bana, Mehpare.. Sonunda leşini yere serdik. Gözün arka da kalmasın.. Biricik oğlunu da yere sereceğiz.."

Aralık 10, sabah saat 9 saatlerinde kasabanın ormanlık alanında daha 17 yaşında olan lohusa bir anne.. Eşinin o pis sözcüklerini son kez dinlediği vakit bir silah sesi ile hayata veda etmişti. Günler sonra ormanlık alanda parçalanarak, kafasından ve Göğüsünden vurulmuş halde bulunmuştu... Kurtların bu leşe saldırdığını öne süren polis, yine de zanlıyı aramaya çalışmış fakat vuran kişi ise kayıplara karışarak kendisini yok ettirmeyi başarmıştı..

................................................☆.................................................

Merhaba, bu benim kurgumun ilk giriş kısmıydıııı. Açıkcası mehparenin geçmişini anlatırken üzülmedim değil ama takipte kalın diğer bölüm harika olacak! 😍