Telefonu çantama yerleştirdikten sonra oflayarak yerlerde gezen kitaplara baktım. Gerçekten kendime hep bir sorun çıkarıyordum nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde. Babamın kütüphanesini baştan aşağı dağıtmıştım içime kaçan kelebeği çıkarayım derken. Üstelik babamlar evde bile yoktu. Kenan'ı çağırmıştım bana yardım etmesi için ama o da antremanda olduğu için görmemişti. Kız arkadaşlarımdan hiçbirini bu iş buraya sokamazdım çünkü onlarla bir araya gelirsek buranın akıbeti pek iyi olmazdı.
Bir saat saat boyunca oflana sızlana bir rafı ancak düzelttikten sonra zil sesiyle resmen koşa koşa kapıya gitmiştim. Ben asla tek başıma iş yapamazdım Kenan bundan tahminimce uzun zaman mağdur olacaktı daha.
Gülümseyerek bana bakan çocuğun bileğinden tutarak koşmaya başladım. Ya çok hızlı hareket ederdim ya çok yavaş. Kenan bu karmaşaya hiç ayak uyduramıyordu.
"Niye koşuyoz?"
Sorusuna onu kendime biraz daha yaklaştırarak cevap verdim.
"Hayat çok kısa Kenan hızlı olmalıyız"
Merdivenleri hızla adımlarken hâlâ nereye gittiğimizi sormamış olmasına hayran kaldım gerçekten. Peygamber sabrı vardı çocukta. İki dakika dolup taşan nefesimi düzene sokarken Kenan'ın kolunu bırakıp kütüphanenin kapısını açtım.
"İşte sana bahsettiğim yerler buralar Kenan"
Kitaplığın büyüklüğü karşısında şaşırmış olacak ki aptal bir gülümseme yer etmişti yüzünden.
"Bana burayı bahis etmedin sen"
Ufak şakamı anlamadığı için onu zorbalamaktan vazgeçip gülümseyerek babamın ne diye aldığını bilmediğim bir hukuk kitabını Kenan'ın kucağına attım.
"Bana yardım edecek misin?"
Şirin bakışlarıma daha fazla dayanamamış ve gülümseyerek karşılık vermişti.
"Tamam"
Kenan ustalıkla raflara birden kitapları dizmeye başlayınca bende ardından ona eşlik etmeye başladım.
"Eskiden basketbol oynuyordum"
Ani itirafımla gülümseyerek adını okuyamadığım Rus klasiklerinden birini üst raflara yerleştirirken düşünmeye başladım.
"Kusenimi hep ağlatiyodum eskiden"
Dudaklarımı şok içinde ısırarak Kenan'ın koluna vurdum ince bir kitapla.
"Niye yapıyordun bunu?"
Omuz silkerek kalın bir kitap koydu başımın üstüne.
"Bana senin boy küçük diyodu"
Çocukluğunu bilmesem bile böyle bir şeyin ihtimali olmadığını düşünmem zor olmadı. Çocuğun boyu posu vardı Maşallah yani.
"Ben yüzmekten korkarım"
Kenan sanki komik bir espri yapmışım gibi kahkahalara boğulunca kollarımı göğsümde birleştirdim küskünce.
"Tamam küsme gülmüyom"
Yeniden ciddi haline bürününce bende yerden bir kitap aldım raflara konmak üzere.
"Ben güneşin tadı var saniyodum çocukken"
Bu itiraf hiç beklemediğim bir anda geldiğinden olsa gerek beni kahkahalara boğmuştu. Kenan'ın hayalperest bir çocuk olduğunu hiç düşünmemiştim. Aslında bakılırsa ben Kenan hakkında çok fazla şey düşünmemiştim. Uykulu gözleriyle bir çocuk gibi göründüğünü düşünmemiştim mesela ya da yarım yamalak Türkçesinin onu ne kadar sempatik gösterdiğini...
"Niye öyle bakiyon?"
Kenan'ı haddinden fazla incelediğimi farkedince gergin bir gülümsemeyle ondan uzaklaştım. Aptal gibi ona bakmaya devam etmesem iyi olurdu.
"Bu kitabı çok seviyorum"
Elimde tuttuğum romana baktı gözlerini kısarak. Büyük ihtimalle kitap okumayı hiç ama hiç sevmiyordu en azından sevse bile Türkçe okumuyordur.
"Çalıkuşu ne demek biliyom ben"
Kitabı incelerken gözleri bana ve ne ara morarttığımı bilmediğim kollarıma kaydı.
"Senin gibi yaramas kızlara derlermiş"
Kitabı zarif bir hareketle masaya bıraktıktan sonra baş parmağını morarmış dirseğimde gezdirdi yavaş hareketlerle.
"Sende Çalıkuşu gibisin"
Onunla didişmek ve karşı çıkmak istesemde sesim çıkmıyordu. Parmakları dirseğimi usulca okşarken çocukça bir sesle"azıcık acıyor ama bir şey yok ya" diye mırıldandım.
Kolumu elinden kurtaracakken eğilerek dirseğime tüyden hafif bir öpücük kondurdu.
"Hâlâ aciyo mu?"
Uyuşmuş koluma baktım şaşkınlıkla.
"Hayır yok pek aslında acımıyor"
Gülümseyerek başını kaldırınca yanaklarımın kızarmamasını umut ederek diğer rafa yöneldim.
İçten içe korktuğum bir gerçek zihnime yavaş yavaş doluşurken ofladım.
Ben Kenan'dan etkileniyordum ve bundan ölesiye korkuyordum artık emindim.
...
Umarım beğenirsiniz
Artık resmen loveli bölümlere giriyoruz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Star Harvest / Kenan Yıldız
Fanfiction"Hayatıma elinde yıldız çiçekleri ve anlamını yarım yamalak bildiğim küfürlerle girdiğin gün anladım sonsuza kadar senin karmaşanda kaybolup bundan zevk alacağımı"
