Günlerden Pazartesi
Saat 23.17 pastaneden çıktım eve doğru yürümeye başladım arkadan sesler gelmeye başladı arkami döndüm hiç kimse yoktu biz eski bir mahallede yaşıyoruz orada pek bu saatte insanlar olmaz genellikle ickiciler falan kendi kendime konuşurken arkadan yine ses geldi biri beni takip ediyor gibiydi.Sanki ben arkami dönünce saklanıyordu.Biraz korkmaya başlamıştım ne yapacağımı bilemiyordum ve aniden arkami döndüm bu sefer gördüm biri vardı birden kendini geriye doğru attı saklanmaya çalıştı ben kimsin diye bağırmaya başladım sonra yan evin Işığı yandı tam takip edene yaklaşırken birden kaçmaya başladı resmen beni takip ediyordu sonra balkona Nesibe abla çıktı
-İyimisin noldu,dedi.Bende hiç birşey dedim ve yoluma devam ettim altı üstü bi serseridir nolacak ki diye kendimi teselli ederken eve gelmişim bile içeri girdim hemen babaanem çıktı karşıma;
-Niye geç kaldın
-Tam saatinde geldim babaanne ne alakası var
Babaannem sustu içeri girdi
Eskiden hiç ses edemezdim her seferinde dayak yerdim ama artık ben karşılık verince susup içeri giriyor.Odama çekildim yatagima uzandım gözlerimi kapadım ve tatlı bir uykuya daldim
Günlerden Perşembe
Bi kaç gundur hala peşimde biri var hissediyorum bu sefer daha uzmanlaşmış sanki.Hiç yakalayamadım ne zaman ses duysam çantamdan bıçağımı çıkarıyorum ondan sonra sesler kesiliyor şu anda yine arkamdan sesler geliyor bu sefer bıçağımı hemen çıkardım ve bağırmaya başladım
-Kimsin Çık Karşıma Hep Böyle Gizlicemi Takip Edeceksin Bir Korkak Gibi Böylece Saklanacak mısın?
-Merak etme Bir gün çıkacağım karşına
Cevap vereceğini tahmin edememiştim bir an korkuya kapıldım ne yapacağımı şaşırdım hızlıca koşmaya başladım kendimi eve zor attım soluk soluğa kaldim. Hemen odama girdim ağlamaya başladım bunun en başında ufak bisey sanmıştım bu çok büyük bir şeydi çok büyük...
Pazar günü
O günden bu yana beni takip eden falan olmadı.İnşallah bu bir sakadir kötü bir şaka ama gerçek olmasından iyidir.Neyse ki bugün tatilim evden dışarı çıkmayı düşünmüyorum evden bile korkar oldum bu yaşadıklarım 15 yaşındaki bir çocuk için çok fazla çok.Yatagima uzandım kilitli dolapımdan Bir Poset Çıkardım Ve İçinden Bir Sürü Para Çıkardım ve hemen kapıyı kilitledim.Bu Paralara Baktıkça içim huzurla doluyordu.Paraları saymaya başladım 5,15,25,45,50...............327.825
-Vay be ne kadar da biriktirmişim 5 yıl dayandim bu para için az kaldı bu para benim hayatımı kurtaracak
Tam o sırada camdan ses geldi hemen kalkıp baktım kimse yoktu anlaşılan beni takip eden adam veya kadın her kimse evimide öğrenmiş
Günlerden Pazartesi
Bugün isde bayaa Yoruldum çok gıcık bir musteri vardı beni sınır etti.Şimdi Eve doğru yürüyorum Yolda ilerlerken yanımdan hızlıca biri geçiyordu birden bana çarptı ona baktığımda özür deyip hızlıca yürümeye başladı.Biraz ilerledikten sonra birden durakladım o ses bana çarpanın sesi o günkü beni takip edenle aynıydı..Hafif boğuk sert sessiz bir ses tonu eminim bu adam oydu.Hemen peşinden koşmaya başladım ama adam sanki yer yarıldı da içine girdi....
