Ben Gerçekten Duygu Muyum?

38 3 1
                                    

Ben duygu, 13 yaşındayım 8.sınıfa başladım, eh işte şimdilik bu kadarcık... Bu kitabı okuyunca beni biraz daha tanırsınız...

Ben biraz sessiz bir kızım... Yani arkadaşım var ama pek sosyal değilim...

... Korku ve macera aşığıyım biraz kaçamaklı bir kızım birisi benimle olmadan benim nerede olduğumu pek bilmez. Arkadaşım katsumi ile takılmayı seviyorum genelde o anlatır ben dinlerim. Benim güvenebileceği tek kişi olduğumu söyler birbirimizden gizli saklımız yoktur... Tek sorunum fazla sosyal bir kız olması... Bu beni biraz geriyor ama bu yönünü seviyorum... Benim kardeşim yok tek kardeşim yani bildiğim kadarıyla yok. Anne ve babam beni sevmez... Sürekli ev işi yapar, test çözerim hayatım bundan ibaret... 18 yaşımda reşit olduğum zaman kaçacağım... Yada normal bir şekilde giderim... *belki*

[ben rastgele bir sayfaya içimi dökerken babam bir hışımla içeri girdi]

>babam<"ne yapıyorsun burada! boş boş oturma! annen yemek masasını siliyor, git sofrayı hazırla!!!"

[babam kapıyı öyle hızlı açmıştı ki korkudan kağıdım babamın önüne düştü...]

[babam biraz bağırdıktan sonra eliyle tokat atmaya yaklaşırken yüzümü ellerim ile kapattım, yada ben tokat atacak sanıyordum...]

[Ama ben gözlerimi kapatırken hiçbir şey olmadı baktığımda kağıdı okuyordu evden kaçacağım son satırlara yazıyordu hemen elinden aldım...]

>babam< "ne yazdığını önemsemiyorum zaten seninle konuşacaklarımız var"

[babam salona gitti ve ne de mutfağa, SATIN ALINMIŞ (!) yemekleri sofraya sermeye gittim evin kurallarına uymak zorundayım çünkü uyumazsam yanaklarımda morluklarla dolaşmak zorunda kalırım]

[yemeği serdim ve sofraya oturduk, zaten hep ben sererdim başka ne yapabilirim ki?]

*yemeğe oturduk, hiç aç değildim çünkü hazır gıdalar midemi bulandıran bir kokuya sahip (yada bana öyle geliyor)]

[kendimi azıcık zorlayarak yarısını yemeyi başardım ve tam kalkacakken babam bana durmamı söyledi...]

[...bu benim alışkın olmadığım bir durumdu çünkü babam asla bana yememi söylemezdi]

>babam< "bekle duygu bir şey konuşacağız"

[bakışları sertti ama aldırmadım çünkü alışkındım]

[geri oturdum]

"baba, şeyy... Ben doydum"

>annem<"ye demiyoruz sadece akıllı ol ve dinle! duygu..."

[anneme baktım ve dinledim... Emirlere uymak zorunda olmaktan hep nefret ediyorum]

>annem<"gerçek anne baban yarın saat 3 civarı gelecek, uyuma çünkü gece 3"

"anne biraz ciddi olur musun?"

[sırıtıyordum çünkü şoktaydım, nasıl yani? Gerçek anne baba mı? Bunlar kim o zaman? Ben neden buradayım? Nasıl buraya geldim? Bu aile beni kaçırmış mıydı? Hayır olamaz kaçırsalardı çoktan hapisteydiler, ve gerçek anne babam bu kadar geç kalmazdı 13 yıl... Çok fazla değil mi?]

Yeni bir kitaba başladım çok ümitliyim X)  umarım beğenirsiniz 😊

Rüyaların Anlamı (aile Kurgusu) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin