Rüyaların Anlamı (aile Kurgusu)

Abiler???

Annem salonu bize bırakıp mutfağa gitti... Ben ise hala bir abimin kucağındaydım

Şu anda sosyofobim eror veriyordu

Beni taşıyan abinin yanındaki abi benim yüz ifademi görmüş olmalı ki şunu dedi;

"sal kızı lan, korkudan titriyor"

>beni kucağında taşıyan abi< "yıllar sonra gerçek kardeşimi buldum! Nasıl bırakayım"

Bu arada abilerim

Bu benden hoşlanmayan abi
İsmi: alvide (16 yaş)

Beni kucağına alan abi
İsmi: aziel (23 yaş)

Beni kurtaran abi
İsmi: zale (19 yaş)

Aziel abi beni indirmiş, beraber konuşuyorduk ama aklımda kalan bir konuşma olmuştu

Benden önceki kardeş (!) bunları hiç sevmiyormuş, ve sürekli gıcıklık yapıyormuş, en sonunda annem o kızın çocuğu olmadığını fark etmiş...

... Sonra beni aramışlar... 3 yıl kadar...

Bu kısımda yüzümü kollarım ile kapattım çünkü ağlıyordum... O ailede çok acı çekmiştim...

[ben ağlarken Zale bana sarıldı ama nedense benimle ilgilenmeyen alvide abi bile göz ucundan bana bakıp

"ağlak bebe ağlama" dedi

O kadar mutlu oldum ki bu sefer mutluluktan ağladım zale hala sarılıyordu

O sırada annem geldi ve benim ağladığımı görünce sinirlendi

>annem< "ne oluyor kim ağlattı kızımı"

>zale< "anne valla biz birşey yapmadık"

[aslında biraz abilerim için endişelenmiştim ve hızlıca konuştum]

>ben< "anne biraz duygulandım da onlar bir şey yapmadı"

[aziel güldü]

>aziel< "bırak kızı uyusun çok yorgun görünüyor"

[kendimi bir anda iyi hissettim çünkü gerçekten uykusuzluktan gözlerimi açacak halim bile yoktu]

>ben< "teşekkürler aziel, gerçekten yorgunum"

[aslında fazlaca sinirlendi ama neden sinirlendiğini konuşunca anladın]

>aziel< "bana abi demen lazım be senin abinim"

Aslında "abi"yi biraz daha geç söylemek istiyordum ama şimdi söylemezsem bir daha söyleyemem diye düşündüm...

... Aslında utanıyordum çünkü güzüme o kadar yakındı ki abi dememem için imkan yoktu...

>ben< '' a-a-a-a-abi teşekkürler"

[bunu dedikten sonra yüzümü ısınmış hissettim ve ellerim ile kapattım]

[ama aziel çok sinir bozucu bir sırıtış attı]

[doğuştan abim gibi davranması çok garipti ama sırıtması daha çok... Kızdırıcıydı]

[bu sefer Zale konuştu]

"kızardı kızardı"

[arkamı döndüm, sinirlerim bozulmuştu... Neden dalga geçiyorlar???]

>Annem< "bırakın kızı be!"

[annemin yüzünde korkutucu bir ifade vardı, muhtemelen bana böyle baksa ölürdüm]

[aziel hariç hepsi gitti annemde sofrayı sermeye gitti]

>aziel< "sana odanı göstereceğim beni takip et" diyip elimi tuttu

>ben< "azi- şey... Yani abi diğer kızı seviyor muydun? Yani üzüldün mü?

[abim durdu ama hala elimi tutuyordu yüzüne gölge inmişti]

>aziel< ''ondan nefret ettim, oda benden... Baştan beri kardeşim olmadığını hissetmiştim..."

[nedense rahatlamıştım çünkü korkuyordum]

[bana döndü ve diz çöktü elim hala elindeydi...]

>aziel<"bize katılıp o kaosu yollaman çok güzel oldu"

[ona kaos demesi beni güldürdü, ben gülünce o da güldü]

>aziel< "İyiki varsın..."

[durdum... Durdum çünkü çok farklı hissediyorum ve mutlu gibi...]

>aziel< "ne oldu?"

>ben< "sadece çok garip bir duygu, farklı"

[bıraz ciddileşti ve gözleri gözlerimin içini işgal etti]

"hayatında ilk defa mı mutlusun?