WAY TO HAPPILY EVER AFTER

L

Lumakas ang ungol nya nang sipsipin ng lalaki ang dunggot nya ng salitan.

Her breast has been on display in front of him as he feast in them with his mouth. Sucking, lapping and biting, enough to leave a mark on her skin as he pound on her like a bunny.

"Ahhh!"

"Yeah? You like that, love?"

A long moan escapes her mouth as she came. Few more deep long thrust and the man came after her.

"Damn, I love you so much." The guy uttered and hug her tightly.

Bumilis ang tibok ng kanyang puso kasabay ng kanyang pagpikit ang pag-agos ng isang luha sa kaliwa nyang mga mata.

Bakit nga ba nya nakaligtaang itago at isusi ang puso.
Now it is too late to realize that she has fallen for the guy.
Hard and deep that she never knew how to float and swim back to the surface.

Sinong mag-aakalang hindi lang kailaliman ng sinapupunan nya ang mararating ng lalaki kundi pati na rin ang kailalimang bahagi ng kaniyang puso.

Kinabukasan ay ginising sya ng lalaki at pinagbihis kahit na hindi pa naman sumisikat ang araw.

Masama pa ang loob nya dahil tahimik syang umiyak kagabi.

Nagyaya itong mag-jogging sila. Ayaw nya sanang sumama pero nagbanta itong hindi sya makakalakad sa loob ng isang linggo kapag hindi sya sasama. Knowing Matthew, alam nyang tototohanin nito ang banta nitong iyon.

Nang maikot na nila ang buong block ay nagyaya itong umakyat sa rooftop.

Doon ay may nakalatag ng almusal.

"Let's watch the sunrise while having breakfast, love." Nakangiting anito at niyakap sya mula sa likuran.

Napangiti naman sya. "You prepared this?"

"Nah, I asked someone to do this for me, but I cooked all of the foods." Anito at pinatakan ng halik ang leeg nya.

Nagulat sya sa sinabi nito.

"Ibig sabihin, maaga kang nagising?"

"I stirred awake, narinig kitang sumisinghot. I even saw some tear stain on your cheeks." The man spin her to face her. "Were you crying?"

"Probably some nightmares." Pinilit nyang ngumiti, kahit parang pinipilipit ang puso nya.

"If ever you have some problems, don't hesitate to tell me, okay? I'm willing to solve it for you." Anito at pinatakan ng halik ang kaniyang noo.

"But anyways, I decided that I'll cook for you! I wanna cheer you up." Saad ng lalaki at niyakap sya. "And seeing you smile? It's worth it."

Inakay na sya ng lalaki para kumain.

He is so sweet and so not her's. Never will be.

Nasa isang dinner sila ngayon.
Kasama ng lolo ng lalaki at ang iilang malalapit kamag-anak nito.

Apparently, the guy asked her to dress up since they are going to dinner. Turns out the guy brings her to the family dinner.

"So, Lea? What do you do for a living?" One of his aunt asked.

"I'm a psychologist. But currently I am an assistant of a psychiatrist in the General Hospital." Nakangiting tugon nya.

"Oh?" The same woman nodded. "And how much do you earn?"

"I'm getting approximately 40 thousand, ma'am." Nakangiti nya pa ring tugon kahit hindi na sya komportable.

"And does that money, pay your rent enough that you can afford designer clothes? Unless you are living in some shabby apartment." The woman shrug.

Alam nyang hindi sya gusto ng lolo ng lalaki at lalo na ng ibang kamag-anak ng lalaki.

Naalala nya pa ang scene sa reunion ng pamilya nito nang dinala ng lalaki si Kyline.
Hindi rin ito tanggap ng iilang parte ng pamilya. Pero tanggap naman ito ng lolo at mga pinsan ni Matthew.

Oo nga pala. Si Kyline.

Si Kyline, ang bidang babae na mamahalin ni Matthew ng lubusan. Sino nga lang ba sya kung ikukumpara sa babae? Hawak nito ang puso ng lalaki. Ang pusong lihim nyang inaasam na maging kanya.

Nawala ang atensiyon nya sa iniisip. A strong arm wrapped around her waist. "My girlfriend lives with me, auntie and the dress is a gift from me."

Napasinghap naman ang lahat ng nakarinig.

Kaagad na nagbulungan ang mga naroon dahil sa sinabi ng lalaki.

Tahimik syang napayuko.
Totoo namang pera ang habol nya sa lalaki, pero ang katotohanang ipinapamukha ito ng lahat ng kamag-anak nito sa kanya ay nagdudulot ng kirot sa puso nya.

"Kung hindi nyo sya kayang respetuhin sa harapan ko, wala rin kayong karapatang pag-usapan sya sa harapan ko." Galit na saad ng lalaki.

Kaagad syang hinila ng lalaki paalis, dinig nya pa ang pagtawag ng lolo nito, kalalabas lang na matanda at mukhang may ia-anunsiyo pa ata nang makitang nagkukumahog silang umalis ng nobyo.

Tahimik sila habang bumabyahe paawi sa condo unit nito.

"Hey, is anything wrong? Are you okay? Pagpasensyahan mo na si Auntie, ganoon talaga sya. Huwag mo nalang isipin." Saad nito habang nagdadrive.

Oo nga pala, bakit ba nya nakalimutan ang naunang plano? She's here to give Kyline and Matthew the happy ending they deserves. She's here as the villain. Ang papel nya ay para mapagtibay ang relasyon ng dalawa. Hindi para mahalin ang male lead, hindi para mahulog dito. She's here for that purpose and forgetting that purpose just because she's catching feelings is such a wrong move.

Bobo talaga sya kahit kailan.

Tatlong buwan nalang at magkikita na sina Matthew at Kyline.

Pumikit sya. Kahit ito nalang.

'Patawarin mo ko, hayaan mo muna akong maging selfish sa loob ng tatlong buwan at pagkatapos noon ay ibabalik ko na sya sa iyo. Hihiramin ko lang sya at sayo na sya buong buhay.'

Nakapikit sya ng tapikin ng lalaki.

"What's wrong, love?"

Mapait lang syang napangiti.

"Ihatid mo muna ako sa bahay ko, gusto ko munang mapag-isa."

Nakita nya ang pag-tiim bagang ng lalaki.
"No, you can sleep in the guest room if you wanna be alone. Hindi ka uuwi sa bahay mo."

"What?"

"Mamaya sumpungin ka at pagtaguan mo ako." Nakasimangot na sagot ng lalaki.

"Anong pinagsasabi mo?"

"Mas mabuti ng nasa bahay ka kasi malalaman ko kung aalis ka at pwede pa kitang itali sa kama ko para hindi mo ako iwanan."

Nanlaki ang mga mata nya sa itinuran nito.

"You're not leaving my side, love. Never." The man growls possessively.

[NOTE: HI! I KIND OF EDITED THIS CHAPTER AS I RE-READ AND FIND SOME MISSPELLED WORDS. IF MAY MAKITA MAN KAYONG MGA MALING GRAMMARS AND SORTS, KINDLY TELL ME.

THE LATER CHAPTERS WILL BE SOME SORT OF FAST PACED, PLEASE BE ADVISED.]