Dark Love (Vampires And Wolves)

15. Bölüm - Anlatacağım Çok Şey Var, Melez.

Bölüm Şarkımız: Rihanna - What Now. Bir sürü cevapsız soru var ortada ve ben bunları olabildikçe sindirerek çözümlemek istiyorum o yüzden herşey daha yavaş ilerlemeye başlayacak. Ama bu yavaşlama olayı benim işim değil ben her bölümde bir heyecan yaratmayı seven biriyim -her ne kadar ara sıra geçiş bölümleri yazsamda- bu yüzden ikisini karıştırıp yazacağım. Sizden çok cevapların ortaya çıkmasına ihtiyacım var yani sjfjskfs.

Yere düşme hissiyle daha doğrusu gürültüsüyle gözlerimi açtım. Görüş alanıma boydan boya uzanan cam pencereler ve nefes kesici tanıdık bir orman manzarası girdi. Nerede olduğumu anlamaya çalışırken düştüğüm geniş çift kişilik yatağın, bu evin, kime ait olduğunu anlamaya çalıştım. Aniden yatağın üzerinden uzatılan elle irkilip kafamı komidine çarptım. Acı yoktu. Ses çıkmasaydı çarptığımı fark etmezdim bile. Yatağın üstündeki kişinin yüzünü görmemle kısık bir küfür mırıldandım.

"Justin burada ne işin var?!" Biz aynı yatakta mı uyuyorduk?

"Birincisi burası benim evim, ikincisi seni kontrol edebilmek çok eğlenceli." Gülümsemesi daha da yüzüne yayıldı. Kalkmadığımı görünce elini çekti. Kafasının altında iki elini birleştirip tavana bakmaya başladı. Onun evinde miydik? Nasıl gelmiştik? Bir kere ben gelmeyi kabul etmezdim ayrıca en son o bayılmamış mıydı, nasıl bu kadar sağlıklı gözükebilirdi?

"Kontrol etmek? Sen beni kontrol falan edemezsin."

Alayla beni süzdü. "Öyle mi?" Birden kendimi yatakta Justin'in yanında bulmamla çığlık atmam bir oldu.

"Bunu nasıl yapıyorsun?!" Bir açıklama yapmaması yada bu kadar rahat olması sinirimi bozuyordu.

"Kendi kendine düşmedin, ben seni düşürdüm," omuz silkti "yaparken eğlenmediğimi söylemeyeceğim."

Cevap vermeyerek kaşlarımı çattığımı görünce uyandığımdan beri yüzünden eksik olmayan gülümsemesi kısık gülüşlere döndü, kafasını hafifçe salladı ve devam etti.

"Zihnimdesin, Isabel. Burası benim kontrolümde, şuan hiçbir gücün yok."

"Zihnine nasıl girdim?" Sakin bir tavırla sormuştum fakat kesinlikle yıkıp dökmek, burada ne aradığımı bağırarak sormak istiyordum.

"Bilmiyorum. Uyandığımda buradaydım ve sende yanımda uyuyordun. Odaklan... Bir yere uzun süre baktığında orası saniyelik kayboluyor ve geri geliyor. Bu normal değil," Derin bir nefes alıp gözlerini gözlerime dikti "kimsenin bizi duyamayacağı bir yerde olmamızı istediler." Tecrübeli konuşuyordu bunu daha önce yaşamış mıydı? Kimler burada olmamızı istedi? Derin bir nefes aldım ve elimi saçlarıma daldırdım. Onun aksine ne olduğunu yıkıp dökerek öğrenmek istiyordum.

"Güçlerimi kullanamıyor olabilirim ama bu boğazını sıkamayacağım anlamına gelmez. Bana tüm cevapları ver Justin." Sitemle söylediğim cümlelere hazırlıklı gibiydi.

"Zihin Avcıları burada olmamızı istiyor... Jordan'la iş birliği yaptığını biliyorum Isabel," Buruk bir gülümseme yüzünde yer aldı. "Cevaplar için olduğunu biliyorum ama o doğru kişi değil."

"Sen mi cevaplarım için doğru kişisin Justin? Yapma, bunun doğru olmadığını biliyoruz." Yüzünü buruşturdu.

"O kadar iğrenç, güvenilmez biri değilim." Düzgün düşenemiyordum bu kadar bilinmezlik fazla geliyordu.

"Kime göre?" Zihnime dolan buradan ayrılmam için emirler veren sesi dinledim. Sanki ne yapacağımı biliyormuşçasına en son olduğum yere odaklanmaya çalıştım. Akademinin koridorunun kabataslak görüntüsü gözlerimin önüne gelirken Justin'in yüzü bulanıklaşıyordu.