Sevginin Gücü(2. kitap )

17 . Bölüm

Konserden önce 

Mechiden 

Konser bir saat içinde başlayacaktı ama Ruggero ortalıkta yoktu . Onun nerede olduğunu bulmak da bana kalmıştı . Çünkü ilk şarkıda biz , ben ve Ruggero , sahneye çıkmayacaktık . 

Geçen iki ay içinde Ruggero sürekli bana yakın olmaya çalışıyordu ama ben ondan kaçıyordum . Çünkü korkuyordum . Onun gibi birinin bu kadar kısa süre içinde değişebileceğini düşünmüyordum . Ama bu onu sevdiğim gerçeğini değiştirmezdi . 

Bunları düşünürken sahne dekorlarının saklandığı deponun arkasına gelmiştim . Biraz etrafa bakındıktan sonra Ruggeroyu gördüm . Duvarın yanında oturuyordu ve ağlıyordu . Onu bu şekilde savunmasız görmek beni şaşırtmıştı . Neden ağladığını bilmiyordum . Onu karşıdan izlemeyi bıraktım ve yanına gittim . Yanına oturdum ve ağlayan birine sorulacak en saçma soruyu sordum . 

'' İyi misin ? '' 

'' İyi değilim , Mechi . Ben hayatım boyunca hiç iyi olmadım .Hiç kendimi iyi hissetmedim . Çünkü beni gerçekten seven neredeyse hiç kimse yok . Annem ben doğduğumda ölmüş . Bu yüzden babam beni hiç sevmezdi . O da ben on altı yaşındayken öldü zaten . O öldükten sonra sokaklarda yaşamaya başladım . Sonra Pablonun babası beni buldu . Bana kalacak yer sağladı , beni okuttu . Bana babamdan daha iyi davrandı . Ama yine de ben acılı bir çocuktum ve güzel bir yerde kendimi yabancı gibi hissediyordum . Bu yüzden Pablo okulda diğerlerine eziyet etmeyi önerdiğinde kabul ettim . Başkalarına acı çektirerek kendi acılarımı gizlemeye çalıştım . Ama bunları yaparken de kendimi iyi hissetmiyordum . İlk kez seni gördüğümde kendimi iyi hissettim . Öyle yaşam enerjin vardı ki bana iyi hissettirmişti . Sonra seni her gördüğümde iyi hissetmeye başladığımı fark ettim . Sonra da sana aşık olduğumu . İlk başta bu çok güzel bir duyguydu . Sana baktıkça mutlu oluyordum . Seni düşündükçe mutlu oluyordum . Ama sonra bu da acı vermeye başladı . Sana ulaşamadıkça , senin yanında olamadıkça acı çekmeye başladım . En çok da ne zaman acı çektim biliyor musun ? Bugün . Çünkü bugün ne kadar uğraşsam da senin beni sevmeyeceğini anladım . ''  

Ruggero konuşmayı bitirdiğinde ne yapmam ya da ne söylemem gerektiğini bilmiyordum . Bu yüzden aklıma gelen ilk şeyi yaptım . Ona sarıldım ve aklımdan ve kalbimden geçen şeyleri söylemeye başladım . 

'' Haklısın Ruggero . Ben seni sevemem . Çünkü zaten seni seviyorum . Şu anda yapabileceğim tek şey seni daha çok sevebilmek . '' 

Ben bunları söylediğimde Ruggero beni kendinden uzaklaştırdı ve '' Yalan söylüyorsun . '' dedi . '' Sen beni sevmiyorsun . Sadece bana acıyorsun . Bana acıdığın için hiç kimsenin beni sevmediğini bildiğin için beni sevmek istiyorsun sadece . Benim daha fazla üzülmemem için beni sevdiğini söylüyorsun sadece . Ama biliyorum beni sevmiyorsun . Benim yanımda sabahki adamın yanında olduğun zamanki kadar hiç mutlu olmadın . ''

Ruggeronun söylediklerinden sonra gözlerim dolmuştu . Benim onu sevdiğime inanmıyordu . Ona acıdığım için ona onu sevdiğimi söylediğimi düşünüyordu . Sabah beni ağabeyim ile görmüş olmalıydı . Ve onu benim sevgilim sanmıştı . Belki de bu yüzden inanmıyordu benim onu sevdiğime . 

'' O benim ağabeyimdi . '' diye başladım konuşmaya . '' İster inan ister inanma ama ben sana acıdığım için seni sevdiğimi söylemedim . Seni gerçekten seviyorum . Yaşadıklarını öğrenmeden önce de seviyordum . Ama sen benim seni sevdiğime inanmazsan yapabileceğim bir şey yok . '' dedim ve ayağa kalmak için hareketlendim . Ama kolumdan tuttu ve yeniden oturmamı sağladı . Sonra bana doğru döndü . Şimdi birbirimizin gözlerine bakıyorduk . Gözlerinde az önceki hayal kırıklığı ifadesi yoktu artık . Gözleri mutlulukla ışıldıyordu ya da gözlerindeki yaşlardan dolayı bana öyle geliyordu . Benim de gözlerimin onunkilerden farklı olduğunu düşünmüyordum . Bu sırada gözümden bir damla yaş düştü ve yanağımdan boynuma doğru süzülmeye başladı . O benim gözümden akan yaşı izlerken onun da gözünden bir damla yaş düşmüştü . İkimizde birbirimizin gözünden akan yaşı silmek için elimizi kaldırdığımızda gülümsedi ve bana doğru yaklaşmaya başladı . Dudaklarımızı birleştirmeden hemen önce '' Sana inanıyorum . '' dediğini duyabilmiştim .