𝐷𝑒𝑎𝑟 𝐷𝑖𝑎𝑟𝑦 ఌ︎ 𝑌𝑎𝑛𝑔 𝐽𝑒𝑜𝑛𝑔𝑖𝑛

⁰.⁶

19 ocak 2020

Sesiz ve sakin addımlarla oturduğu masanın yanına irelledi genç kız. Ona yaklaşan kızı fark ediyordu genç oğlan fakat, kafasını kaldırmayacak kadar düşünceliydi.

Günü günden her şey çok berbatlaşıyordu.

Yanındakı sandalyeni çekerek ondan biraz mesafeli oturdu kız. İlk günden rahatsız olsun istemiyordu.

"Merhaba Jeongin." Sesiz çıkan sesine karşılık kafasını koyduğu masadan kaldırdı ve karşısındakı kıza bakmaya başladı.

Maska ve uzağı görmediğimden dolayı taktığı gözlük kızı bir tık garip yapıyordu.

"Merhaba? Tanışıyor muyuz?" Kafasını yan yatırarak sormuştu. Bu halde bile kibarlığından geri kalmıyordu.

Kız içinden bu sözcükleri geçirdi;

Kibarlığını sevdiğim adam..

"Tanışmıyoruz ama tanışa biliriz. Ben Kim Khugmin. Sende Yang Jeongin'sin biliyorum." Kız gülümsese bile genç oğlan bunu maskeden dolayı göremiyordu. Ne garip ama kimse kızın yüzünü görmemişti.

Hafif gülümsemeyle, "Memun oldum Khugmin." Demişti.

"Sadece bir soru soracağım." Merakla kıza bakmaya başladı. "Son günlerde niye bu kadar durğunsun?"

Sorduğu soruyla afallamıştı. Keşke sormasaydım diye kız söyledi içinden.  Çünkü sadece ismini biliyordu ve ona her şeyi anlatması baya garip olurdu açıksası.

"Bir kaç haftadır hiç kefim yok." Diye kısa yanıt verdi oğlan.

"Her neye canın sıkkın bilmiyorum ama bir gün her şey geçip gidecek. O zamana kadar kendini toparlamaya çalış."

Kafasını belirli belirsiz sallamıştı. "Anlayışın için teşekkürler."

"Ben her zaman buralardayım. Bir sorun olursa çekinmeden söyleye bilirsin."

"Tamam. Yinede teşekkürler."

"Rica ederim." Diyerek sınıftan çıkmıştı kız. İlk defa bu kadar kalbi hızlı atıyordu. Ama sakinlikle başa vurdu bu konuşmayı. Eskiden olsa kimseye selam dahi vermez, onunla biri konuşmaya çalışırdısa görmezden gelerek hızlıca uzaklaşırdı ordan.

İkinci defa kendi kendime bir başarı kazanmıştı. Ve bu o demekiydi ki kız iyileşiyordu. Sadece onun için...