okulun sevilenleri

1.bölüm

Medya:imkansızım/Ezhel

AYAYAYAYAYA çokkkk heycanliyimmmmmmm yazicamm bu kurguyu hep yazmak istiyordum ama asirii usenmistim.

(Yazım hataları olacaktır klavye fazla çeviriyor.Simdiden özür dilerim.)

...

"Lan topu versene" diyen Işık.Işılın peşinden koşarak gidiyordu yanımda kalan Umaya baktım her zaman saçı toplu ve yüzündeki tebessümle gezerdi ama bazen aksine sinirli ve egosu tavan gezerdi.

Egosuna hiç bı zaman bişey demedim,deme hakkım olduğunuda düşünmüyordum yaşagı şeyler onu bu hala getirmişti ve onu böyle sevmiştim kendisi en yakın arkadaşım'dır.

"Ne düşünüyorsunuz leydim?" Diyerek ona bı soru yönelttim gülerek "hangi yarım akıllı voleybol sahasının ordasinda basketbol oynar diye düşünüyorum hanım efendi" dedi.

Sahaya baktığımda Işık ve Işıl kenara oturmuştu sahadada 5 kişi basketbol oynuyordu Umay yüzünü buruşturup "şu çocuk sarışın mı?" Diye bı soru yanılttı sahaya baktığımda sarı saçlı ama hakkını yememek gerek gayet saçına gereken bakımı yapan bir çocuk vardı.

Yanında ondan biraz daha kısa saçının kumral olduğunu düşündüğüm saçı düz bı çocuk vardı.ileride ama aynı yerde sayılabilecek 2 çocuk daha vardı biri sarışın ve kumral karışımı saçları vardı boyu hepsine göre kısaydı, diğer çocuğa baktığımda elindeki telefona bakan (gülerek bakan) kıvırcık saçlı saçıda simsiyahtı.

İleride üzeri çıplak bı çocuk daha vardı ona daha fazla bakmayıp yüzümü ekşittim.

Saat daha öğlen ikiydi burası gölgede olduğu için her zaman buraya geliyorduk.

Basketbol oynayan sarışın ve kumral ikilinin yanına doğru yürümeye başladım Umay'da yanımda yürüyordu kulağıma eğilip "bu sarışın çocuğu okulda görmüştüm rezil olmadan halledelim" demişti.

Evet Umay'ın en büyük korkusu rezil olmaktı.

Tam onların karşılarında durdugumuzda cocuklarin bizi süzdügünü fark ettim.

Biz mi nasılız?

Ben Güneş, sarı saçlarım olsun isterdim ama uçları turuncumsu kahverengi saçlarım vardı. Altımda şort vardı üstümdede bı tane düz siyah tişört ve gri ceket vardı. Bizim 4'lü grupta tek şort giyen bendim. Diğerleri açık şeylerden hoşlanmazdı ama kimseyi bu yüzden yargilamazdı.

Umay her zamanki gibi üstünde düz beyaz tişörtü ve gri ceketi vardı simsiyah eşofmanı ile her zamanki yerindeydi.

Işıl eşofman ve Trabzon takım forması vardı üstünde evet kendisi Trabzon sporlu.

Işık ise eşofmanı ve Fenerbahçe formasını giymiş yanımızdaydı.

Umay hemen konuşmaya başladı"volaybol sahasında basketbol oynadığınızın farkında değilsiniz umarım bı yanlışlık oldu" Umay sert ifadesine bürünmüş konuşuyordu.

Yandaki kumral çocuk bana bakarak konuşmaya başladı " farkındayız aslında başka sorunuz varmı" bana bakarak konuşmasını anlamasamda kendimi konuşma zorunluluğum varmsi gibi hissetmiştim.

"Volaybol sahasıyal basketbol sahasını aynı yere yapmış oldukları doğru ama her yeri kaplamıssiniz biraz daha yakinlaşırsaniz iyi olur" dediğimde 5 kişide yanana dizilmisti elindd telefon olan çocuk hala telefona bakıyordu yandaki sarışın çocuk "bırak şu telefonu artık" dediğinde çocuk kahkaha atarak telefonu cebine koydu.

"Bensizde bişey yapamazlarmış pis ergenler" diyerek bize döndü.

"Selam sorun ne?,umarım en yakın zamanda çözersiniz iyi günler." Diyip kaçmaya çalıştı.
Üstü çıplak sapık olduğunu düşündüğüm çocuk"bebeğim daha durucaz bekle"dediğinde Işlın kaşlari havalandı çocuğu tanıyor muydu?

Sarışın çocuk "sahayı bölelim konu bitsin okulun sahası sonuçta yapanda beyin problemi olsada hepimiz oynayabiliriz" dediğinde Umay bana baktığını hissettim ona döndüğümde olur mu? Der gibi bı işaret yaptı ona kafamla onay verdikten sonra Umay konusmaya başladı"tamamdır hangi taraf" diye sorduğunda
Işıgın nefret dolu sesi geldi"siz neden karar veriyorsunuz?,belki biz istemiyoruz"dediğinde arkamıza döndük.

Umay"Sudede gelicek o gelene kadar durmamız lazım farkindaysan" dediğinde.

Işıl konuştu nadiren konuşurdu ama haklıdır hep son zamanlarda bu ikili değişmişti."bencede gidelim Sudede pesimizden gelicek zaten" dediğinde Umay'ın yutkunduğunu duydum.
Korktuğu şey olursa diye korkuyordu Umay ikisinede bakıp"siz gidin o zaman biz sudeyi alıp geliriz"dedi.

Işık "olur canimisim orda görüşürüz"diyip Işılın kolundan tutup çekti Işık bı sinir hastasıydı Umayla ceket giymemezin asıl nedeni bile oydu kolumuzu öyle sert tutuyorduki morluklar bırakıyordu.

Umay önündeki sarışın çocuğa dönüp "sağol" dediğinde yerdeki topu aldı ve filenin kenarına gitti. Karşısına geçtiğimde paslasmaya başladık.

Umaya baktığımda bana gel işareti yaptı" şu kumral olan çocuk komşum sarışının yanindaki sevmem ben onu zeki cocukmus o beni tanimio ben onu annemden tanırım adı rüzgar" diye aciklama yaptı.

Kumral çocuğun adı demek rüzgardı...

...

Bitti sizce nasilllll