Hoofdstuk 19

42 3 0
                                    

Teresa pov

Ik wist dat ik Mara ergens van herkende, maar nog steeds is het niet helemaal duidelijk waarvan.
'Tom...' fluister ik als ik Gally verderop zie staan. Hij glimlacht gemeen als hij mij ziet kijken en hij komt naar ons toelopen.
'Kom je, Teresa?' vraagt Gally en ik sta langzaam op. Ik weet dat ik beter gewoon mee kan lopen. Anders doet hij Mara of Sanne misschien iets aan en dat wil ik niet. Ik val bijna om doordat ik zo zwak ben, maar Gally pakt mij hardhandig bij mijn bovenarm vast en hij knijpt er hard in.
Let op Mara. Ik red me wel. Zeg ik tegen Thomas in zijn geest als Gally mij meesleurt naar de ruimte waarin ik eerst ook opgesloten zat. Hij bind mij weer heel strak vast, op dezelfde manier als eerst. Hij trekt het touw om mijn buik heel strak aan en legt er dan een knoop in. Daarna drukt hij nog snel een stuk tape om mijn mond. Dan loopt hij weg.

Thomas pov

Ik kijk Teresa na totdat ze uit het zicht is verdwenen. Mara keek haar ook na en kijkt mij bang aan.
'Waarom moest Teresa met die gemene meneer mee?' vraagt ze zacht.
'Die meneer is erg gemeen tegen Teresa.' ik kijk Mara aan en ga op de hangmat zitten.
'We moeten haar daar weg halen. Ze hyperfentileert daar. Dat deed ze ook al toen ik samen met haar daar opgesloten zat,' zegt Sanne terwijl Mara op haar schoot gaat zitten.
'We halen haar daar weg. Daar zorg ik persoonlijk voor,' zeg ik en ik loop naar de deur toe waarachter Teresa opgesloten zit.
Tom... Klinkt haar stem zwak in mijn geest.
'Gally! Haal haar daar nu uit!' zeg ik als Gally naar mij toe komt lopen.
'Ze mag er vanavond uit. Kijken of ze dan nog zo irritant doet,' zegt Gally en hij loopt weer weg. Ik zucht en besluit te wachten voor de deur tot de avond. Nu is het denk ik eind van de middag, dus ik denk dat ze er al bijna uit mag. Ze zit er al 2 en een halfuur in als Gally met de sleutels van de deur naar mij toe komt lopen. Gally geeft mij de sleutels en loopt dan weer weg. Snel doe ik de sleutel in het slot en duw de deur open. Teresa zit weer in elkaar gedoken op de stoel vastgebonden met tape op haar mond. Snel loop ik naar haar toe.
'SANNE!' roep ik als ik zie dat Teresa weer begint te hyperventileren. Binnen een paar seconden staat Sanne naast mij. Snel maak ik Teresa's polsen los zodat Sanne die weer stevig vast kan pakken om haar te kalmeren. Voorzichtig haal ik de tape van Teresa's mond. Ze hapt geschrokken naar adem door de vele lucht die ze nu binnenkrijgt.
'Je mag weer mee,' zegt Sanne zacht en Teresa kijkt op. Ik til Teresa voorzichtig op en loop met haar in mijn armen en met Sanne achter mij aan naar de hangmatten waar Chuck met Mara aan het spelen is. Ik leg Teresa voorzichtig op mijn hangmat en leg de dekens weer om haar heen. Ze kijkt mij dankbaar aan.
'Teresa auw?' vraagt Mara zacht die naar Teresa toe loopt. Teresa kijkt op en legt haar hand onder haar hoofd en steekt haar andere hand naar Mara uit.
'Ik heb geen au hoor,' zegt Teresa, maar ik weet dat ze wel pijn heeft, maar dat ze dat niet wil laten merken aan Mara.
'Oké. Zullen we dat ene spelletje weer doen?' vraagt Mara en Teresa glimlacht naar her meisje.
'Oké... Hmm... Ik zie ik zie wat jij niet ziet en de kleur is zwart,' zegt Teresa en ze kijkt mij met een glimlach aan. Ze kijkt naar mijn broek, die zwart is en ze wend haar blik weer naar Mara toe. Mara is druk heen en weer aan het lopen om te kijken of ze iets kan zien wat zwart is. Ze ziet niks dat zwart is...

The maze runnerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu