🪼⋆.ೃ࿔*:༘⋆˙🪼
Toya yaşlı gözlerle yatağına gömülmüş ağlıyordu. Akito birkaç gündür ona yazmıyordu. Cevap vermiyordu, görüldü bile atmıyordu mesajlarına. Ve bu canını çok yakıyordu. Bilerek yapmadığı şeylerle suçlanması kadar canını yakıyordu. Hem Akito söz vermişti ona. Her zaman senin yanında olucağımı biliyorsun demişti. Ama şimdi burada yoktu.
Belki de bazı söyleyemediği şeyleri söyleyebilseydi böyle olmazdı. Ama kendinin bile kabul etmek istemediği şeyi nasıl söyleyebilirdi ki ona?
Yapamazdı. İstemiyordu da zaten.
Sadece Akito'nun tekrar ona dönmesini ve mesajına cevap vermesini istiyordu. Onunla konuşmasını. Başka bir şey istemiyordu. Ama Akito onunla konuşmak istemiyordu. Sanki suçluymuş gibi davranıyordu ona. Okulda bile onunla konuşmuyordu. Görmezden geliyordu onu. Bu onu çıldırtıyordu.
En azından bir şeyler diyebilirdi. Onu görmezden gelmesine gerek yoktu. Hem ondan nefret etmediğini söylemişti. O zaman neden böyle yapıyordu? Nefret mi ediyordu gerçekten yoksa? Kim bilirdi? Akito bilirdi. Ama Toya ile konuşmuyordu. Böyle mi bitecekti gerçekten? Bir şey yapması lazımdı. Böyle saçma bir şekilde bitemezdi. İzin veremezdi buna.
Toya elini yüzünü yıkamak için ayağı kalktı. Yarın yine yazıcaktı ona. Cevap vermezse okulda yanına gidip konuşacaktı. Bu sefer ondan kaçamazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
her zaman orada olduğumu biliyorsun, akitoya
FanfictionToya Ne zaman tekrardan benimle konuşacaksın? Akito Beni ekmeyi kestiğinde Toya Bilerek yapmıyorum. 🪼⋆.ೃ࿔*:༘⋆˙🪼 ✮⋆˙UYARI!! ⋆˙Angst ⋆˙Texting ⋆˙Kısa kısa konuşmalar ⋆˙Düz yazı var arada jumpscare gibi 🪼⋆.ೃ࿔*:༘⋆˙🪼 ✮⋆˙Akitoya ⋆˙Shinonome...
