Hyunjin & Minho ff
bxb
Yanlışlarla dolu bi' hayattan kurtulmak için kaçtığı yolda;aşk, sevgi ve düzgün bi' eş olacağını düşündüğü ay ışığına ilerlerken; karanlığa adımladığını bilemedi. Kendisine ceza gibi gelen evlilikte yeni bi' yol aradı, tekrard...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hyunjin~
Faytonuyla birlikte yeni bir yolculuğa çıkmıştı. Son bir haftanın rutiniydi; parasının yetiği kadar faytonun ilerlemesini isterdi,normal araçlardan daha çok seviyordu.
Hiç olmadığı kadar canı acıyordu. Doğru olduğunu düşündüğü karar her geçen gün bedeninden bir parçayı söküyordu.N'olurdu da hayat istediği gibi olsaydı. Belki de onun bu hayatta ki sınavı buydu,sevdiğine kavuşamamak...Hayat ona her güzeliği sunmuştu tek bir şey hariç... O da gerçek aşk, mutlu son.
Bugün yanında yeterince para yoktu bu yüzden fantoncuya durmasını söylemişti. Tahmin ettiği miktarda tutmuştu ve parayı uzatmıştı dönüş içinde paranın kaldığını görünce yüzünde minik bir tebessüm oluşmuştu. İneceği sırada fantoncu konuşmuştu:
" Efendim hadime değil ama bu ne zamana kadar sürecek? Tercih ettiğiniz yol doğru değil siz de bunun farkındasınız. Evde oğlunuz sizi beklerken sizin eşiniz gelene kadar sokaklarda gezip tozmanız pek uygun görünmüyor. Eşiniz öğrenirse ve eğer sorarsa ne cevap vereceksiniz? Oğlunuz, babalarının arasının bozulmasını istemediği için söylemiyor ama nereye kadar devem edicek?" Bu faytoncu Minho'nun adamlarından biriydi bu yüzden bunları duyduğuna şaşırmamıştı.Hyunjin sinirle konuşmuştu." Dediğin gibi hadine değil paranı at cebe ve kapa çeneni. Sen kimse söylemediğin müddetçe kimse bilmecektir. Her zaman olduğu gibi saat 16:30' da burada olacaksın. "
" Peki efendim." Saygıyla eğilip uzaklaşmıştı. Hyunjin ise etrafına bakınıyordu buraya daha öncelerde de gelmişti. Eve pek uzakta değildi ve tam istediği yerlerdendi. Ormanlık alana doğru ilerlemişti. Uzun süredir kendisiyle taşıdığı mektubu okuyup yakma zamanıydı bugün. Bu yüzden şehirden insanlardan biraz olsun uzakta olarak okumak istiyordu.
Çimenliğe oturmuş derin nefes alıp cebinden mektubun çıkarmış yavaşça içini açmıştı. Neden sevdiğinin bir mektup gönderdiğini bilmiyordu ama tam üç ay olmuştu,koca üç aydır bu mektubu kendisiyle taşıyor okumaya cesaret edemiyordu. Bugün okuyacaktı...
Yazılar oldukça sık ve küçüktü koca sayfaya kendini ifade etmek için çabalamış ama yine de başaramamış gibi duruyordu. Son kez derin nefes alıp okumaya başlamıştı.
" Sevdiğim,her şeyim... Görünüşe göre bu sana olan ilk ve son mektubum olacak başka bir mektup olmayacak. İstemediğin hiç bir şeye seni zorlamadım, zorlamam da. Sen çoktan her şeyi bitirdin,bizi bitirdin... Bunca yılı hepsini bir anda bitirdin. Seni asla suçlamıyorum. En başından bu ilişki yanlıştı; doğru ve savunulur hiç bir yanı yoktu. Sadece bana umut vermemeni isterdim. Bunca yıl yalnızca beni kandırdın. Bana kaç kez boşanacağını söyledin ve en son bu konuyu açtığında hamile olduğunu söyledin... Benim için ne kadar acı bir şey tahmin edebiliyor musun? O kadar canım yandı ki... Bana aşıksın,beni seviyorsun,ilk ve son aşkın benim ama güzel bedenini bana açmıyor başkasından hamile kalıyorsun. Bana o kusursuz bedenini sunsan bile ben sana dokunma kıyamazdım ki... Ben her şeye rağmen seni kabul ettim. Hyunjin ben seni başkasından hamile oluşuna bile göz yumdum... Ne de olsa ben üçüncü erkektim öyle değil mi? "
