-
Shin, hyunjin babasının elini bırakıp felix amcasının kucağına atlamıştı. Bu evde tek sevdiği kişiydi Felix amcası.
Hyunjin ve minho ise halen ayakta öylece duruyorlardı. İkisininde beklemediği kişi aile masasında oturuyorlardı. Hyunjin gerginlikten Minho'nun tuttuğu elli tırnaklarıyla bastırıyordu. Chan neden buradaydı?" Hoş geldiniz. " Dedi Minho'nun annesi. Hyunjin ve minho daha fazla bekletirmeden masada chan'ın tam karşısına oturmuşlardı.
" Seni burada görmeyi beklemiyordum,neden geldin?" Düz bir şekilde sormuştu minho.
" Sana uzun süredir ulaşamıyordum, annenle karşılaştık ve beni akşam yemeğine davet etti. Gelmeye pek niyetim yoktu ama seni de davet edeceğini söylediğinde itiraz etmedim ve kendimi burada buldum. Bu şekilde gelişti pek planlı değildi ama güzel oldu. Uzun süredir görüşemiyorduk." Söylediklerin ardından samimi bir gülümseme sunmuştu Chan.
" Son zamanlarda yoğundum, evide taşıdık ayrıca numaramı da değiştirdim bu yüzden ulaşamaman normal. " Diyerek geçiştirmişti.
" Anladım,pek sorun etmedim her zaman yoğun bir insan olmuşsundur ve bunu bildiğim için takılmadım. Seni tekrardan görmek güzel." Chan için minho'yu tekrar görmek gerçekten sevindirici haberdi,lakin minho bazı şeylerden ötürü pek haz etmiyordu.
Yemeğin geri kalanında kimsede ses çıkmadı, hyunjin gerginlikten pek bir şey yiyemedi. Chan'ı tekrardan görünce özlediğini anladı fakat minho ve chan'ın aynı masada olması bayılacakmış gibi hissettiriyordu. Yemek sırasında gözleri hep Chan'ın üzerindeydi ve minho'da bunun farkındaydı yine de sesini çıkarmamıştı, pek uygun ortam değildi.
Gergin geçen yemeğin ardından herkes koltuklara oturmuştu. Minho'nun annesi, hyunjin'e ters ters bakıyor söylenecek kusur arıyordu. Chan, minho'yla konuşma çalışıyordu, hyunjin ise , minhonun annesinin ona olan bakışlarından kaçmaya çalışıyordu.Shin,Felix amcasını başka bir odaya götürüp babasının hamilelik haberini vermişti. Ortamda herkes ayrı kafadandı.
Bu samimiyetsiz ve sessiz ortamı Minho'nun babası,bay hyunwoo bozmuştu. " Babanla uzun süredir görüşemiyoruz Chan, bir gün ailecek yemeğe bekleriz sizi. Eskiden hep birlikteydik, sonrası malum birileri yüzünden yolları ayırmak zorunda kaldık." Bay hyunwoo'un bu sözleri Minho'yu öfkelendirmişti. Birileri kendisi oluyordu... Hyunjin,chan'ın Minho'nun ailesiyle bu kadar yakın olduğunu bilmiyordu,bu yüzden şaşkındı.
" Babam son zamanlarda şirket işleriyle yoğun,sizinle tekrardan bir arada olmak onuda mutlu edecektir. Ayrıca biliyorsunuz ki ayrılan yollu bir ara getirmenin başka bir yollu daha var."chan'ın imma ettiği şeyi Hyunjin hariç herkes anlamıştı. Hyunjin'in bilmediği çok şey vardı. Koca sekiz yıllık evliliğinde ne bu aileyi ne de eşini tanıyamamıştı,buna izin vermemişlerdi. Her zaman bir yabancı olarak kalmıştı.
" Yollarımızın tekrardan birleşmesini istedim lakin bu biraz zor gibi duruyor. Bilirsin bizimki biraz inatçı." Bahsedikleri kişi Minho'nun hayatı boyunca değer verdiği nadir insanlardan biriydi ve bu kötü zihniyete onun da dahil olmasını istemiyordu. Bu yüzden araya girdi hemen." O bahsettiğiniz yolda, olaylarda kapandı,daha fazla konuşmanın manası yok. Onun onayı olsa dahi ben izin vermeyeceğim."Ses tonuna dikkat ederek konuşmuştu minho. Biliyordu, chan'ın neden tekrardan bu konuyu açtığını;amacı geçmişte ki yaşanmışlıkların hyunjin'in de öğrenmesini sağlamaktı. Minho'nun sözleri konunun şimdilik kapanmasını sağlamıştı. Lakin bay hyunwoo tekrar tekrar Chan'ın babasıyla görüşüp işleri halletmeyi planlıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tutsak Gönlüm
FanfictionHyunjin & Minho ff bxb Yanlışlarla dolu bi' hayattan kurtulmak için kaçtığı yolda;aşk, sevgi ve düzgün bi' eş olacağını düşündüğü ay ışığına ilerlerken; karanlığa adımladığını bilemedi. Kendisine ceza gibi gelen evlilikte yeni bi' yol aradı, tekrard...