2.bölüm Gülümseme. :-) :-)

46 6 2
                                    

Bir tatil sabahı çalan telefon sesiyle uyandım. Arayan merveydi.

Ben: efendim prenses

Merve: hala uyanmadın mı sen

Salak yaa telefonda konusuyoruz ya uyuyo olsam nasil konusucaz

Ben: sayende tatlım.

Merve: tamam hemen kalk üstünü giy ve sahildeki kafeye gel.. Kahvaltı yapicaz

Ben: tamam

Hemen banyoya gidip yüzümü yıkadım. Sonra hemen üzerime siyah düz bi tayt ve beyaz sporcu atleti giydim. Sonra dışarı çıktım
Daha saat çok erken yürüyüş olsun diye taksiye binmek yerine yürüyerek gitmeyi tercih ettim. Biraz yürüdükten sonra cafeye gelmiştim. Hemen mervelerin yanına gidip oturdum. Kahvaltı yaptıktan sonra yağmur arkadaşıyla buluşmaya gitti. Merve eve gideceğini söyledi. Yine yalnız kalmıştım. Ben de gidip sahildeki kayalara oturmaya karar verdim. Otururken.yanıma birinin geldiğini fark ettim. Yanimdakinin Kim olduğunu anlamak için döndüğümde şok oldum. Yanımda oturan umutdu. Bana bakıp merhaba dedi. Merhaba dedim ve bir süre konuştuktan sonra berkan geldi. Umuta gülümseyip kaş göz işaretleri yaparken ben de ne olduğunu anlamazca onlara bakıyordum. Umut:
Neyse sana iyi oturmalar deyip gülümseyerek kalktı. Nerdeyse İlk defa gülümsediğini gördüm. Genelde somurtkan bir insandir neyse. Gittiğinde hava kararmaya başlamıştı. Bende kalkıp eve doğru ilerlemeye başladım.

Merve'den

Kes be sesini aptal. Ne sanıyosun sen kendini.

Murat:
Asıl sen kendini.ne sanıyosun.

Merve:

Ya sen şizofreni hastası falan mısın sen bana çarptın be aptal.

Gerçekten sorun bu muydu çarpışmaları mıydı inanmıyorum..

#-#-#-#-#-#--#-#-#-#-#-#-#--#-#-#-#-

Evet bolumun sonuna geldik arkadaslarrr guzel bi bolum oldu gercekten umarim begenirsiniz

Gerçek Bir Aşk :)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin