Alles Voor Mij

03| Eerste kriebels

Dagelijks hebben we contact en ik kan niet ontkennen dat ik niet heel erg verliefd aan het worden ben. De radio heb ik zacht aanstaan, mijn afspeellijst speelt af. Het nummer 'Sorry' van Justin Bieber speelt af, het is een beetje ons nummer geworden. Op de heenweg naar het concert was dit het eerste nummer wat begon te spelen en in de show zelf was dit het nummer wat Milo het beste kende. Het was duidelijk dat hij niet veel van zijn muziek kende en daar echt was omdat ik het zo leuk vond. Samen schreeuwden we de tekst van dit nummer, we hadden echt een moment daar. Een moment wat ik nooit meer wil vergeten.

Eenmaal bij Milo in de straat, parkeer ik mijn auto, waarna ik naar de voordeur loop en aanbel. Milo opent de deur en glimlacht klein. "Hey cutie. Kom binnen." Ik weerspiegel zijn glimlach en stap naar binnen. "Ik heb nog geen film gekozen, ik wist niet wat je wilde kijken. Maar ik heb wel bittergarnituur, pils, popcorn en chips, eventueel ook cola als je geen bier wil, maar dan ben je wel kleine speler hoor." Lacht hij, terwijl hij mij naar zijn woonkamer begeleidt.
"Ik vind alles best, Miel. Zolang jij bij me bent vind ik het allemaal wel prima."

Samen kiezen we een film uit; Ready Player One. Het is niet een zoetsappige kut film, gelukkig. Het is een sciencefiction-actie film. Zelf vind ik het sciencefiction deel erg leuk en Milo is meer van de actie en humor, dus dat zit wel goed.

Als de film begint, zitten we op de bank met een stukje ruimte tussen ons in. Niet veel, maar de ruimte is er wel. Hoe verder de film is, hoe meer we op elkaar gaan zitten, tot hij op een gegeven moment zijn arm om mij heen slaat. Het bekende gevoel van vlinders gaat door mijn lijf, terwijl een warm gevoel mijn wangen verblijdt. De popcorn staat tussen ons in, maar veel neem ik er niet van. Ik ben te gefocust op de film.

Dat is, totdat ik word gebeld. Zuchtend haal ik mijn telefoon uit mijn broek; Koen belt me. "Wacht even, ik moet dit even opnemen." Zeg ik. Koen belt mij nooit, dus het zal vast belangrijk zijn als hij mij nu belt. "Yo, Koen. Wat is er?"
"Gast, waar ben jij? We hadden afgesproken met de jongens bij mij thuis." Kut. Vergeten. Een schuldgevoel kruipt over me heen. Hoe kon ik dit nou vergeten?
"Vergeten..." Biecht ik op. "Het spijt me. Volgende keer ben ik er bij, belooft!"
"Kan je nu niet meer komen dan?" Ik schud mijn hoofd, maar dat ziet hij natuurlijk niet. Ik voel Milo's ogen op mij, wanneer ik hem aankijk glimlacht hij klein.
"Dat wordt moeilijk. Ik ben helemaal niet thuis nu, dubbele afspraak gemaakt." Ik voel me echt heel erg lullig. Zachtjes laat ik mezelf verder in Milo's armen zakken, waarna ik zijn zachte lippen op mijn voorhoofd voel. Automatisch begin ik te glimlachen. "Ik ehm... Ik ben eigenlijk op date nu." Vertel ik Koen, terwijl ik Milo aan kijk. Zijn hand streelt zacht over mijn arm, waarna hij zacht zijn vingers onder mijn shirt laat kriebelen.
"Je bent op date? Hoor ik dat goed? Jij, de meest ongemakkelijke persoon ooit, is op date?" Vol ongeloof vraagt hij mij dit. Milo die aan het meeluisteren is pakt mijn telefoon uit mijn hand en drukt hem vervolgens op luidspreker.

"Jazeker en zo ongemakkelijk is het niet hoor, die fase zijn we wel voorbij." Ik slik, dit zijn dingen waar ik wél ongemakkelijk van word.
"Wat de brie. Matt, maat, waarom vertel je dit niet?" Milo schenkt me een aparte blik, terwijl Koen praat. Zal vast door die 'wat de brie' zijn.
"Omdat jullie anders met me gaan kutten en daar had ik geen zin in. Was al zenuwachtig genoeg."
"Maak ik je zenuwachtig?" Speels bijt hij op zijn lip, terwijl zijn ogen over mijn gezicht glijden. Mijn wangen gloeien en mijn buik kriebelt ongekend veel. "Nawh, arm ding, zenuwachtig en blozend door mij? Cute."
"Oké, ew. Weet je, succes hiermee. Ik wil later wel alles weten, Matthyas. Wij allemaal." Soms zijn mijn vrienden echt een stel wijven. 'Vertel je wel alles?' 'We willen wel alle drama horen he?' Enzovoort, enzovoort. Ik ben de homo van het stel, maar soms doen zij nog veel gayer dan ik. Vooral die kaulo Rob, ben er van overtuigd dat hij stiekem ook wel een beetje gay is.
"Ja, ja. Komt goed." Ik wuif het een beetje weg, ik vertel wat ik wil vertellen. Niet meer, niet minder.

Zodra we ophangen, grijnst Milo naar me. "Je vrienden klinken leuk."
"Hou je smoel." Ik zak in elkaar van schaamte en kruip ver zijn armen in. Vreselijk dit, echt vreselijk.