01| Eerste kus

319 25 3
                                    

Samen zitten we op een groot, open veld met her en der een grote boom. De zon is al ondergegaan en de maan heeft haar plek vervangen. Sterren dansen aan de hemel. Er is geen lantaarnpaal, mens of dier in zicht. Het is enkel Milo, de grote boom waar we onder zitten, de maan en de sterren, en ik. Zijn arm heeft hij om mijn schouders geslagen, waardoor de rest van mijn lichaam tegen hem aan rust. Zachtjes speel ik met zijn vingers, terwijl ik mijn ogen sluit en zacht zucht. 

"Wat is er?" Fluistert Milo, terwijl hij zijn vrije hand kort door mijn haar laat strelen.
"Gewoon..." Mijn ogen open ik weer, waarna ik me naar hem toe draai en hem glimlachend aankijk. Hij weerspiegelt mijn glimlach, maar kijkt me toch lichtelijk vragend aan.
"Gewoon?" Even laat hij zijn blik op mijn lippen vallen. Alleen deze kleine korte handeling zorgt al voor kriebels in mijn buik.
"Mhm, gewoon. Gewoon gelukkig hier met jou." Hij laat mijn hand los en legt hem op mijn wang. Mijn hart gaat tekeer. Zou hij het doen? Zou hij me kussen? Mijn huid gloeit, ik voel het branden en hij voelt het sowieso ook. 
"Je bloost." Zachtjes streelt hij zijn duim over mijn wang heen. Ik smelt er helemaal in weg. "Cute hoor, blondie." 
"Jij bent ook blond, Milo." Ik lach kort, maar die lach stokt in mijn keel zodra hij lichtjes naar voren leunt.
"Daar heb je een punt, ja." Mijn hart bonst zowat uit mijn borstkas. Milo is helemaal ontspannen, alsof dit de normaalste zaak van de wereld is. Alsof we niet op het punt staan om te zoenen. 

Zachtjes legt hij zijn lippen op de mijne. Voorzichtig blaas ik uit via mijn neus, waarna ik mijn hand op zijn achterhoofd leg en zacht door zijn haar ga. Mijn ogen zijn gesloten, zijn warme adem kaatst over mijn gezicht, mijn hart gaat nog altijd tekeer en vlinders dwarrelen blij rond in mijn buik. Onze vrije handen vinden elkaar al gauw en verbinden zich in elkaar. 

Het voelt als een droom, een hele mooie droom. Eentje waar ik nooit meer van wil wakker worden. Ik heb al vaker met vrouwen gezoend, maar nog nooit met een man. Toch laat dit mij zoveel voelen. Veel meer dan met een vrouw. Zijn lippen zijn zacht en bewegen in een rustig tempo tegen de mijne aan, ik laat hem de leiding hebben en geniet van zijn aandacht. Dit is alles waar ik naar verlangde; zijn lippen, zijn aandacht, zijn liefde. Dit is alles voor mij.

Langzaam trekt hij weg, ik kan niks anders dan glimlachen. "Die glimlach staat je mooi," zegt hij, nog altijd fluisterend. Ik voel hoe mijn wangen alleen maar warmer worden en waarschijnlijk ook veel roder zijn geworden, "ik zat te denken..." Begint hij, terwijl hij zijn vingers van mijn wang af laat glijden. "Zo'n mooie jongen als jij hoort helemaal niet alleen te zijn. Daarom vroeg ik me af of ik je zou mogen vergezellen op een date?" Zijn ogen glijden over mijn gezicht heen, terwijl zijn duim over de rug van mijn hand begint te strelen. "Ik neem je mee op date, betaal alles en regel alles. Het enige wat jij hoeft te doen, is mooi zijn voor mij, maar dat ben je altijd, dus dat zal makkelijk zijn voor je." 
"Ik zou niks liever willen, Miel." Mijn glimlach wordt alleen maar breder, terwijl ik mezelf in zijn armen nestel. Ik heb geen idee wat we gaan doen, maar het klinkt nu al geweldig.

Alles Voor MijWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu