Aklımdaki SEN

Bölüm 1

Günün Aydınlığı Güneşin Rengi Doğmuşdu Odama Tam Anlamıyla İstediğim Hayalini Kurduğum Bir güne Başlamışdım Yine Yalnız Evim Yine Yalnız Kahvaltı Masam Ve Gitmek Zorunda Kaldığım Bir İşim

Artık Hayatımda Değişiklikler Yapmam Gerekdiğinin Ciddi Anlamda Farkına Varmışdım Neolursa Olsun Umudumu Yitirmemeyi Öğrenmişken Tamda Bunu Başarmışken Uyandığım Kahredici Sabahlar Başımı Yastığa Koyduğum Uykusuz Yalnız Geceler Sürekli Bana Hükmetmeye Çalışan Kalbim Biran Önce Yeni Bir Sayfa Açmam İçin Israrcı Davranıyordu

Doğum Günümdü Yaşım Gittikçe artıyor Ve Kendi Benliğim İçinde Kaybolup Gidiyordum Evet! Artık Benimde Bir Aile Kurup 2 Kişi Uyanacağım Günün Vakti Gelmiş Belkide Geçiyordu Yalnızlık Hiç Hoş Birşey Değildi Onunla Konuşacağım Onunla Dolaşacağım Onunla Uyuyup Onunla Uyanacağım Zamanın Gelmesi Gerekiyordu

Üzerimi Sıkı Sıkı Giyinip Hızla Durağa Doğru Yürüyordum Neyseki Bir İşim Vardı İş İçin Uğraşırken Zamanın Nasıl Geçtiğini Anlamıyordum

Yoğun Birgündü İmzalamam Gereken Dosyalar Ve Sürekli Laf Anlatmam Gereken Yorucu Müşteriler ..

İş Çıkışı İçin Kapılara Yönelmişken Bir El Dokundu Omzuma İş Arkadaşım Derin'di Bana Birşeyler İçmek İstediğini Ve Benimle Birşeyler Paylaşması Gerektiğini Söyledi Her nekadar Yorgun Olsamda Onu Kıramazdım İlerledik Ufak Muntazam Bir Cafeye Gelmişdik Belkide Ben Kendim İçin Birşeyler Yapmayalı Yıllar Oluyordu Oan ki Ortamın Vermiş Olduğu Sakinlikle Kendimi Birazda Olsa İyi Hissetmeyi Başarmışdım. .