SHADOW OF RETRIBUTION

chapter 2

gumapang Ang takot sa dib-dib ko, pinag papawisan Ang mga kamay ko nang dahandahang lumalapit sa direction ko Ang dalawang lalaki

Kaya habang Hindi pa Sila nakakalapit ay agad na akong kumaripas nang takbo Mula sa kanila.

Pakiramdam ko ay madadapa Ako dahil sa takot, lumingon Ako nang Makita Kong hinahabol Ako nong Isang lalaki.

Isang lalaki? Nasaan Yung dalawang lalaki? Bakit Isa lang humahabol sakin? Hindi maganda Ang kotob ko sa mga nangyayari.

Hayst!! Ang malas ko naman ngayung araw, tumakbo lang Ako nang tumakbo Hanggang sa Maka layo na Ako at mawala sa likod ko Ang lalaking humahabol sakin.

Humihingal akong napa sandal sa pader na semento at napa hawak sa dib-dib ko, kala ko mamatay Ako sa kakatakbo.

Hmp, kala nya mahahabol nya Ako alam Kona Ang pasikot sikor sa bayang to dahil Dito Ako lumaki.

Pero bakit NILA Ako hinahabol? Anong kaylangan NILA sakin? Kilala ba NILA Ako? Wala Naman akong kilalang mayamang tao.

ah!

Hindi kaya kidnap to?!

Kong Ganon totoo Yung mga naririnig ko sa Balita na nawawalang mga bata? Hays muntik na Ako don ah. Buti nalang gwapo Ako kaya di NILA Ako naabutan.

Nang makapag pahinga Ako ay sumilip Ako sa labas, at nang masigurado Kong Wala na talaga Sila ay Saka Ako lumabas.

Gabi na pala, uuwi nalang Muna Ako sa ngayun.

Bago Ako umowi ay pinang bili ko nang meryenda ang kapatid Kong SI angel, may benteng naka tago sa bulsa ko. Nagagalit Kasi Yun kapag umowi akong walang Dala at di Ako pinapnsin.

Ang maganda Kong kapatid ay pitong taon na at limang taon lang sya non nang mamatay Ang aming tatay

pinangako Ko sa tatay ko na Ako na Ang bahala sa kanilang dalawa kaya Hindi pwedeng mawala Ako sa kanila.

Nahihirapan Ako sa mga Gawain at responsibilidad ko pero mas natatakot akong mawala Sila sa akin. Ako nalang Ang aasahan NILA.

Pa kanta kanta akong tinatahak Ang Daan sa bahay Dala Dala Ang meryendang para Kay angel, at nang Maka rating na Ako sa bahay at papasok na sana Ako nang may maramdaman akong kakaiba.

Parang may Mali

Nabibingi Ako sa katahimikan sa loob nang bahay, gantong Oras ay naaabutan ko silang nag tatawanan sa labas oh sa loob nang bahay at nag lalaro pero ngayun ay Wala akong marinig

Ni Ang nakakabingin matinis na buses ni angel ay dikona marinig. Parang walang tao sa bahay, saan sila nag ponta? Bakit umalis nang bahay si nanay? At Isa pa, kakaiba Ang Amoy na naamoy ko.

Kinakabahan man ay naging alerto parin Ako at maingat na binoksan Ang pinto nang bahay

sana ay bangungut nalang Ang lahat nang to.

Dugo

Maraaming dugo

Nagkalat Sila ni parang walang nang pwedeng dapoan.

Para akong napipi at Hindi makapag salita nang dumako Ang mata ko kay nanay na naka handusay sa sahig habang umaagos sa dugo Ang kanyang tyan.

"NAY!!"

Agad akong tumakbo Saka binuhat at hiniga sya sa hita ko

"N-nanay, nandito na Ako, pakiusap idilat mo Ang mga mata mo nayy, a-ayos Kalang ba?"

Tinitigan ko Ang maamong mukha nya, pero para lang syang natutulog

Buhay pa sya, unti-unti nyang iminulat Ang kanyang mga mata