As the Villainess

Chapter 10: Ikaw ang Nais Ko

Maaga akong nagising ngayon. Ewan ko rin ba kung bakit eh. I stretched and stretched then I stood up. Napatingin ako sa mukha ko sa salamin at nakita ang magulo kong buhok. Inayos ko ito gamit ang kamay at pumasok ng banyo.

Wala namang pasok at nakakatamad na maligo kaya hindi muna ako maliligo. Nanghilamos lang at ako nagsipilyo bago lumabas ng kwarto. Tahimik ang hallway. Walang mga kasambahay? Nasaan ang mga tao rito.

Naglakad ako papunta ng garden nang nadaan ko ang kwarto ng hari at reyna. Nagtaka ako kung bakit may isang kasambahay na lumabas mula rito.

Hindi gusto ng reyna na may pumpasok sa kwarto nila lalo na at ang kasambahay na ito ay mukhang hindi niya naman ito nakakasalamuha. She was startled upon seeing me and bowed her head as a sign of respect.

Before she could get away, I asked her. "What is going on with Mother?"

"Ano ho ang inyong sinabi, mahal na prinsesa?" she said without meeting my eyes. Ah, oo nga pala. They can't understand english.

"Anong nangyari kay Ina?"

"May sakit ho ang reyna, mahal na prinsesa. Kung inyo hong nais na maka-usap siya ay ipinagbabawal niya ito sapagkat ayaw niyang mahawa kayo ng kaniyang sakit" she said while still bowing her head. Is she that scared to look me in the eyes? Or is it because it's disrespectful to look at a royalty's eyes.

"Hindi nakakamatay ang sakit ng aking Ina. Kumuha ka ng bimpo at maligamgam na tubig tsaka dalhin mo rito" mas lalo siyang yumuko.

"Masusunod po, mahal na prinsesa"

"Makakaalis ka na" I said dismissingly kaya umalis na rin. Hinawakan ko ang doorknob. Ako ba talaga ang mag-aalaga sa reyna? Ang katotoohanan ay hindi rin kami masyadong close ni Mom kaya kung magkasakit man siya ay si Ate lang ang nag-aalaga sa kaniya.

Huminga na lang ako ng malalim tsaka binuksan ang pinto. Agad na nabaling ang atensiyon sa akin ng mga kasambahay. Nagsiyukuan sila bago bumalik ulit sa kaniya-kaniyang ginagawa. Tumikhim ako at ulit naman silang napatingin sa akin.

"Maaari niyo nang iwan lahat ng inyong ginagawa dahil ako na ang bahalang mag-alaga sa aking ina" napatingin ako sa reyna na nakahiga sa kaniyang kama. Halata ang pagkaputla ng kaniyang mukha.

Dahan-dahan niyang minulat ang kaniyang mga mata at tumingin sa direksiyon ko. Nakita kong kumunot ang noo nito tsaka nagsalita.

"Umaiis ka nang aking silid, Thalia" hindi ako nakinig sa kaniya at nanatiling nakatayo sa pwesto ko. She looks so sick. She's very pale and her eyes are like cat eyes. Isa yun sa mga palatandaan na may sakit ang reyna.

Ito yung scene na kung saan may sakit ang reyna at takot na takot si Athanasia na lumapit sa kaniya dahil sa mga pagbabanta nito. Buong linggo na hindi nakita ni Athanasia ang kaniyang ina. Ayaw niya kasing umiinit ang ulo ng ina niya sa kaniya kaya she's avoiding her the best that she can.

"I'm not going anywhere, Mother. I'm goingto take care of you" lumapit ako sa kaniya. Kinapa ko ang noo nito gamit ang likod ng palad ko. Sobrang init nga niya.

She gave me glares that I just dodge it with a cold stare. Saktong dumating ang kasambahay na inutusan ko at lumapit sa akin. I took the bowl out of her hand and put it at the bedside table.

Pinigaan ko rin ang pamunas at nilagay ito sa kaniyang noo. Kukunin niya sana ito nang pigilan ko ang kaniyang kamay. She glared at me but I just smiled at her.

"Don't take it off, Mother. It can help you lessen the heat" I saw how her eyes softened for a second and back to her neutral stare.

I looked at the maids. "Maaari na kayong umalis. Ako nang bahala sa aking ina" nagsiyukuan ang mga ito at aalis na sana nang magsalita ang reyna.