Ses gelen tarafa gittiğimde orada olan canlı ayı yavrusuna benziyordu, ama o deyildi. Korkunç varlık desem tam olurdu. Ama ben ayı dedim eve götürdüm yani ne olursa, olsun sonuçta yavruydu. Eve götürdüyümde annem babam onun ayı olmadığını söylediler. Biz yinede onu evde sakladık. Ben ona isim bile koymuştum "YAVRU" . Kısa bir zamanda ona çok bağlanmıştım. Sanki onsuz hayatım olmazmış gibi. Ama ben çok iyi biliyordum ki, bir gün evimize döndükde onu burakmak zorunda kalıcam. Bu bir gerçek, ve bu gerçeyi bilmek çok acıydı....!
Benim dedemin çok güzel bir sözü vardır. Arkadaşını seçerken çok düşün. Ama işde bir an olunca seçmeye vakit olamıyo. Bir sözüde vardır hiç kimseye ayrılacağında üzülecek kadar bağlanma. İşde insan zamanla bağlanıyor. Ben tek şeyi çok iyi biliyordum ki, Yavrudan ayrılmam zor olucak......
