Chapter 17

0 0 0
                                        

"We're leaving! Ba-bye!"

[Ingat kayo ni kuya Bryle, Olivia. Pakisabi narin advance happy birthday.]

"Okay, bye Mae, ingatan mo si baby ah paalam mo narin ako kay ate Vivian."

[Sige makakarating.]

Pinatay ko na ang tawag. 8 o'clock ang flight namin kaya 4 a.m. palang ay gising na kami. Nag luto muna si Bryle bago kami umalis para daw dito na kami kumain.

Medyo malayo ang Pasay dito saamin kaya Isang oras din ang binyahe namin. 7:35 a.m. nung makarating kami sa airport kaya nag madali na kami.

Buti ay di pa kami late, dire-diretso ang nangyare. Saktong 8 ay naupo na kami sa upuan na para saamin. Sakto ang upuan dahil nasa may bintana ako banda. Di pa man nakaka andar ang eroplano ay inaantok na ako.

Saglit lang ang tulog namin ni Bryle, halos mag da-dalawang oras lang. Nakasandal ang ulo ko sa balikat ni Bryle nang may biglang humigit ng buhok ko.

Si Dahlia, nakangiti sya at pabirong umrap saakin. Di ko alam na Isa sya sa flight attendant sa eroplanong to. Tinanggal ko ang earpods at hinarap sya.

"Ano bayun?" Inis na tanong ko.

"Landi mo girl, San punta nyo?" She asked. What a stupid!

"Gaga kaba? Mukha ba kaming nasa jeep para itanong mo yan?"

"Ito naman, anong gagawin nyo sa Italy?"

"We will stay there 'cause we will celebrate his birthday there."

"nah! Nakakainggit."

"Wala ka pa bang boyfriend?" Singit ni Bryle.

"Wala pa kuya, bakit reretuhan moko?"

May Isa pang flight attendant na humatak ng buhok nya. "Sumbong kita kay Cap." Sabi nito ay irap. Tasha. Yung nasa tag ng damit nya.

"Who is she?" I asked her.

"Ka-kapatid nung pilot natin ngayun." She whispered.

"Oh tapos?"

"Kalandian ko kasi......Yung kuya nya, which is yung pilot natin ngayun." Napakamot sya ng ulo.

"Nako Dahlia! Lumayo ka saamin. Shu! Shu!" She just rolled her eyes.

I put my head back on Bryle's shoulder. May na alala ako, last last year. Bago maging kami ni Bryle ganto rin kami, sinamahan nya ako sa Thailand para sa business.

Payat pa ako noon dahil sa stress, simula noong naging kami ni Bryle nag laman ang katawan ko. Nag karoon din ito ng Korte, dahil sa pag aalaga nya. Kung dati ay Isang beses lang ako kumain sa isang araw ngayun ay tatlo na. Dati kung tatlong baso o limang baso naiinom ko sa Isang araw ngayun ay walo o sampu na. Dati kung puro kape at tinapay lang nakakain ko ngayun gulay, kanin, Karne, manok, baboy at tubig na madalas.

Sa Rome ang punta namin 3 mahigit ng madaling araw na kami nakarating sa airport, Philippine time. 8:39 p.m. ang time ngayun sa Rome. Halos 17hours ang binyahe namin mula Manila, Philippines to Rome, Italy. Nakaka pagod.

78,000 pesos ang pamasahe namin papunta palang dito sa Rome. Medyo nangawit na ako kaya hirap na hirap ako gumalaw.

Anantara Palazzo Niladi Rome Hotel. Doon kami mag book ng hotel sa Rome, Pag dating namin sa Room hotel ay nag pahinga lang kami ng ilang minuto at nag ayos ng gamit.

10:14 p.m. narin nang natapos kami kaya lumabas na kami. Napag kasunduan kasi namin na sa labas nalang kumain. Nag try kami ng ilan sa mga Italian foods like, Risotto, Carbonara, Osso buco, and tiramisu.

My Worst Nightmare - SAWhere stories live. Discover now