My Worst Nightmare - SA

Chapter 22

Nang makabalik sa kumpanya ay nakita kong nagta-trabaho na si ate Meecah, naka hawak sya sa sentido nya at papikit pikit pa. Natatawa tuloy ako.

Pumunta ako sa opisina ng mga employees para makisuyo na mag patimpla ng kape, nagulat pa sila dahil ako ang pumunta imbes na si ate Meecah.

"Ah.... Ms. Olivia, asan po ba yung secretary mo?"
Tanong ni Kina.

"Ayun lutang, may hang over." I chuckled.

"Ay nako." Tumawa sya.

Pumunta na ako kay ate Meecah at inilapag sa bakanteng parte ng lamesa nya.

"Here's your coffee ma'am." Nagulat pa sya pero ngumiti lang din sya.

"Impakta ka ang sakit ng ulo ko."

Normal lang ang nakalipas na oras, nag text saakin si Bryle na male-late sya sa pag sundo saakin dahil may kailangan pa syang asikasuhin.

Habang nag hihintay ng oras ay napatingin ako sa glass wall. Sunset. I took a picture of it and posted it on twitter.

Charlotte@oliviaacozta

Sunset. 🌅

After a few minutes, many people replied, even my cousins ​​and friends replied. A lot of people were happy with the new update because it's been a few days since my last post. Nag scroll lang ako doon hanggang sa madaanan ko ang post ni Maevie.

Maevie@angelasaldivar

Thank you tita-ninang!! @oliviaacozta

Nakakapag taka dahil hindi naman nag notif saakin na naka mention ako sa post. Pinindot ko ang naka mention at laking gulat ko nang lumabas ang old account ko.

Charlotte
@oliviaacozta

francisco-acozta

34 Following 109 Followers

Halos nakita ko doon kung ano ano ang mga pino-post ko dati. Lahat tungkol sa hinanakit ko kila daddy at mommy.

Pinatay ko ang cellphone ko at sumandal sa swivel chair ipinikit ko rin ang mga mata ko. Inaaalala ang mga naranasan ko kay dad, tampo ko kay mommy, inggit ko kay Maevie, at mga failures ko.

𝙒𝘼𝙍𝙉𝙄𝙉𝙂‼️ 𝙒𝘼𝙍𝙉𝙄𝙉𝙂 ‼️
𝙏𝙒: 𝙎𝙚𝙣𝙨𝙞𝙩𝙞𝙫𝙚 𝙇𝙖𝙣𝙜𝙪𝙖𝙜𝙚,𝙎𝙩𝙧𝙤𝙣𝙜 𝙇𝙖𝙣𝙜𝙪𝙖𝙜𝙚, 𝙎𝙪𝙞𝙘𝙞𝙙𝙚

"You failed your exam!"

"You disappoint me Olivia!"

"Worthless!"

"Nagka malas malas na ang lahat because of you!"

"You are so weak!"

"Ipinapahiya mo ang apelyedo ko!"

It was dark around me but I was almost deafened by daddy's screams, he said that almost all the bad luck was on me. He hurts me physically and mentally. Almost every day since I scored 40 in my English exam, he has been hurting me. He says I'm stupid, useless, and shit. He slapped and kicked me several times. He also throw my exam papers at me. Ayaw na ayaw ni daddy na meron akong score sa exam na 44 pa baba, 50 Items iyon para sa ibang estudyante ay napaka taas nayun. Sa quizzes na 10 items ay kailangan perfect ako. Sa long test na 30 items ay kailangan 25 or perfect ang scores ko.

Masyado akong nape-pressure dahil kay daddy, pero alam kong kasalanan ko naman dahil di ko naibibigay ang scores na gusto nya. Pero simula naman ng nag aral ako ay wala akong line of 8 na grades, laging 94 pa taas ang grades ko pero sabi ni dad ay mababa pa daw yun. Lagi akong 1st honor dahil sa mga scores na nakukuha ko, active din ako kapag may graded recitation. Ilang beses narin akong inilaban sa iba't ibang school at lagi akong nananalo. But is that still not enough?