AŞİRET Mİ?

~2~

Selammm

Umarım beyenirsiniz 🎀

Yorum yaparsıniz sevinirim 🎀
______________________________________

Abim ile yoldaydık poyraz abimden kalan son hatıramı almaya gidiyoduk

Gelmiştik heryere baktık ama yoktu sonra bı adam yanımıza geldi

Sahibi vardır diye kitabı almış kitabı bana vermişti ama verirken kaşları çatılmışti dikkatle bana baktı

Arabaya geri bindik eve doğru gidiyoduk ama ben gitmek istediğim tek bı yer vardı

Abimin yanına

Emre abime söylesem kabul ederdi zaten biraz yanına giderdim hem havada alırdım

Abime sözüm vardı bı dahakine ona çiçek getircektim hemde mavi gül boncuk güller

"Abi ben burda insem biraz hava alirım hem nasıl olur"dedim abim beni anlardı bu

Bana baktı ilk önce sonra yola döndü derin bı nefes aldı

"Tamam ama dikkatli ol aradığımda aç ve geç gelme tamam mı " dediğinde tebessüm ettim kafamla onayladım

***
Gelmiştim mezarlığa abimin yanına gitmeden Asaf amcaya selam verdim

Asaf amca buranın bekçisiydi çok iyi tanırdım onu beni kızı gibi severdi

Abim ile annemin yanına gelmiştim evet annem de annemle abimin mezarı yan yana zaten

İlk başta su döktüm ikisinede sonra Kur'an okumuştum sonra bıraktım ortalarına oturdum

"Anne abi nasılsınız bakalım benle Emre abim çok iyiyiz aslında ikimizde iyi değiliz ama olmaya çalışıyoruz"dedim derin bı nefes aldım

Annem çok iyi bı anne değildi aslında sadece bı iki defa iyi olduğumuz anlar vardı ama insan işte annesini özluyodu

Anne sevgisine muhçattım zaten bide mezarına gelmemezlik yapma gibi bı lüksüm yoktu

"Anne geri gelsen olmaz mı biliyorum hiç bı zaman aile olamadık babamda öyle ama sen ben abilerim olurduk aile"dedim artık dayanamadım ağlamaya başladım

"Anne geri gelsen sana sarılsam olmaz mı gitmesen olmaz mıydı anne bizi bıraktın sen abi sende bıraktın"

"Anne orası çok mu güzel bizi bırakıp gidecek kadar mı güzel" gidip annemin yanı basına geçtim

Mezar taşını öptüm yanına çöktüm kollarım toprağı sarmıştı hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım kendimi biraz durdurdum

Mavi gülleri aldım abim mavi renkli şeyleri çok severdi gözlerim mavi olduğu için aslında mavi ile yeşil karışımı gibiydi

"Abi bak en sevdiğinin gülü getirdim sana mavi güller sen çom seversin mavi renkleri"abimin mezarının üstüne koydum

"Abi ben seni çok özledim neden gittinki sen hani ölmezdin abiler hani ölümsüz dü noldu gittin"yanına çöktüm oturdum

"Abi nolur geri gel ben sensiz yapamıyorum bugün bana verdiğin kitabı kaybettim ama bak buldum"elimdeki kitabı havaya kaldırarak gösterdim abime

"Hem benim bı suçum yok ki hep o yiğidin suçu dedim ben al diye ama bulduk"dediğimde artık son nokta olmuştu

Toprağına sarıldım ağlamaya başladım başımı toprağına koyup gözlerimi kapattıma ama halen ağlıyodum