Nasa Iyo Na Ang Lahat (KathNiel FanFic) HIATUS!!

Chapter 3

A/N Uy.... Sorry sorry sorry... Super late na pala ng update ko. Sorry. Naging busy kasi pansamantala. Heheh. Sorry ulit. 

LOVELOTS <3

Chapter 3

 

~~Kath’s POV~~

 

 

Si…

“Kuya!!!!” tumakbo ako palapit dun sa car. Sakto namang palabas si kuya.

“Kuya!! Na-miss kita. SUUUUUPEEER!!!! Hahahah. Uy kuya, bigtime ka ah. Ang pogi nitong car mo. Kasing pogi ni DJ ko. Heheh.” Naka-akbay ako ngayon kay kuya. Pagkababa niya kasi, tumalon agad ako at niyakap siya ng mahigpit. Na-miss ko talaga ‘tong kuya ko.

“Naman! Pero grabe baby girl, 2 years na akong nawala si DJ pa rin pala? Tibay mo din e ‘no?” Sus.. E siya nga, hanggang ngayon si Yen pa rin.

“Ganun talaga kuya. Hmm, by the way. Kamusta naman sa Paris?” I’m talking about his stay there. Dapat kasi 1 month lang siya dun, he followed Yen kasi, ayaw kasi ng parents ni Yen sa kanya kaya nag-migrate sila dun. E si kuya, isa ding matigas ang bungo, syempre model yan ng t-shirt na ‘NEVER GIVE UP’… Ayun sumunod. Ewan ko kung anong nangyari.

He then smiled bitterly. Uh-oh, nakakakaba yung smile ni kuya na ganyan.

“Uh… about that… napayuko siya bigla …her parents didn’t let me to stay there with her.”

 

“Awww… Okay lang yan kuya. Marami pang iba dyan.” Kailangan ngayon ni kuya ng mag-e-encourage sa kanya to continue his life even without Yen. Bago kasi umalis si Yen, 3 years na silang in a relationship ni kuya.

“Hahah. Patola ka baby girl! Hahahah! Sabi ko na nga ba e. Hanggang ngayon gullible ka pa rin.”

 

“Huh? Gullible ka dyan. Ikaw yun! Hindi kamo kita maintindihan kuya. Ang blurred mo!”

 

“Her parents didn’t let me to stay there with her, kasi pinayagan nilang umuwi si Yen dito sa Pilipinas kasama ko. Baby girl, legal na kami!!” biglang bumukas yung pinto sa back seat.

“Hello, Philippines! Hi Kath! Hi my beloved cousin! I missed you, both!”

 

“Yen! / Couz’!!” –Julia at ako.

Nag-hug kaming tatlo. WAHHHH! Na-miss ko talaga si Yen. Oh nga pala, yeah. Magpinsan si Julia at Yen. Mas matanda kasi silang tatlo sa aking ng isang taon. Si Kuya lang isa’t kalahating taon.

“Ah, baby girl. Sa’n ba ang lakad niyo at mukhang nakagayak ka?” WAHHHHHHH! Kuya! You saved me! Please! Tulungan mo ako! Wag mo akong papabayaan sa BA.