Van Geheimen naar Problemen

Hoofdstuk 5

Jade kan het gewoon niet geloven, haar vriendje die in de drugshandel zit. Hij beweert dat hij het zelf niet inneemt maar ze weet niet of ze dat kan geloven. Waarom doet hij zoiets? Jade heeft heel veel vragen.

Tringg Tringg.. Jade schrikt wakker van haar telefoon, 'Hè, wie is dat om 04.00 's nachts? Huh, het is papa!'. 'Hoi pap, wat is er aan de hand?' 'Jade, kom je naar het ziekenhuis, het gaat niet zo goed met je moeder' zegt haar vader huilend. 'Ik kom er nu aan papa!' zegt Jade met tranen in haar ogen.

10 minuten later is Jade bij het ziekenhuis aangekomen, ze ziet haar vader met een vreemde vrouw praten, ze kan niet goed zien hoe ze eruit ziet. Als de vrouw Jade ziet, fluistert de vrouw iets in haar vader oor en gaat er vandoor. Jade's vader kijkt betrapt. 'Wie was die vrouw?' Vraagt ze voorzichtig. 'Ow, gewoon iemand die de weg kwijt was.' Jaja, alsof ze dat gelooft. 'Kom, dan gaan we naar mama.' Snel loopt hij richting de lift. Er valt een ongemakkelijke stilte in de lift. Als de lift bij de verdieping is weet ze niet hoe snel ze de lift uit moet.

Na even lopen, is ze bij haar moeders kamer in het ziekenhuis. Ze hoort haar moeder kreunen van de pijn. 'Hee mam' zegt ze zachtjes. 'Hee lieverd, maak je maar niet druk om mij, ik zal altijd aan je denken.' zegt haar moeder met tranen in haar ogen, 'Mama zeg dat niet, het komt toch gewoon allemaal goed? Zeg me alsjeblieft van wel!' Jade begint zachtjes te huilen. 'Het wordt te zwaar voor mij, het spijt me echt Jade. Maar ik moet je wel wat vertellen' zegt ze met veel moeite. 'Vertel het maar mama.'Jade weet niet meer hoe ze zich moet sterk houden. ' Vroeger toen je geboren was waren er veel mensen arm in Canada, dus niet iedereen kon voor z'n gezin zorgen.' zegt haar moeder rustig. 'Ja, maar wat heb ik met Canada te maken dan mam?' Zegt ze verontrustend. 'Schatje, dit is vreselijk om te vertellen, maar je bent geadopteerd.' Haar moeder barst uit in tranen. 'Mam, meen je dit? Zeg me dat dit niet waar is!' 'Sorry Jade, ik kon het niet op een ander moment en ik heb gewacht op het moment dat je oud en wijs genoeg was om dit te kunnen begrijpen en te verdragen. Je moet weten dat ik van je houd en jij bent gewoon mijn dochter en van je vader net zo!' Jade is blij dat haar moeder nog zegt dat ze van haar houdt. 'Mama je moet weten dat ik ook van jou hou!' Ze krijgt geen antwoord meer. Haar moeder ligt stil, maar toch vredig. Dan komt er een dokter om de hoek zacht aanlopen. 'Mevrouw zou u de kamer willen verlaten, ze zal worden weggebracht naar beneden' zegt de dokter.

Jade rent naar haar vader toe en weet niet hoe snel ze bij hem op zijn schouder in tranen moet uitbarsten.