Doğum günü hediyesi//minsung

he?

jisung gece 3 sularında korku ile uyandı bu aralar her gece korkunç rüyalar (kabuslar) görüyordu.

bu gün kabusunda annesi ve babasının trafik kazasında öldüğünü gördü. babasını çok umursamadı çünkü babası şirketi harici hiçbir şeyi önemsemiyordu ama annesi tam tersi annesi hep jisung'u umursardı.

babasına göre, jisung onun çocuğu değildi. jisung'un onun hayatını mahvettiğini söylerdi hep ve okul 2.'si olduğu için ona hep kızar, bağırır bazen vurur, döverdi. jisung artık buna alışmıştı. her zaman yaptığı şeylerdi ne de olsa.

okulun 1.'si olan minhoyu sevmiyordu belki de kıskandığı için onun yüzünden hayatının böyle boktan olduğunu düşündüğü içindir. ama arkadaşının abisi olduğu için mecburen görmek zorundaydı. -minho'yu sevmiyormuş inandık mı- ve onun ikinci evi felix'lerin eviydi.

jisung hemen elini yüzünü yıkamaya gitti. bu saatten sonra uyuyamayacağını biliyordu bu yüzden ders çalışmaya karar verdi. mutfağa gidip sessizce bir bardak kahve yapmaya karar verdi.

mutfağa sessizce girip mağazameleri aldı ve bardak çıkardı. kahveyi yaparken bi ses duydu. siktir ışık açılmıştı. ve açıldığı gibi yumruk yemesi bir oldu. babası mı uyanmıştı neden? gayette sessizdi bi çıt bile çıkmamıştı nasıl oldu da babası uyanmıştı ki?

"BU SAATTE NAPIYORSUN BURDA JİSUNG VE NEDEN UYANIKSIN"

jisung cevap verememişti o lanet ağızı bi kere bile 'seni alakadar etmez yaşlı bunak' diyememişti. elleri ayakları titremeye başlarken babası cevap bekliyordu. en sonunda adam sinirlenip vurmasıyla jisung'un yere yığılması bir olmuştu lanet olsun ellerini kıpırdayamıyordu gozleri yavaş yavaş kapanıyor belki kendi bu dünyadan göç ediyordu yok oluyordu.

Felix'lerden

saat gece 3'tü ve telefon çalıyordu huzirsizca açtım jisung arıyordu. jisung rahatsız etemek adına hiç aramazdı ama şuan da arayan jisung'tu hemen açtı arkadaşını bekletmemek için.

"alo?"
"..."
"HEMEN GELİYORUM"

Felix pijamalarını bile değiştirmeden hemen evden çıkmış ve taksiye binmişti. jisung hastanedeydi bayılmış ve hemen hastaneye götürmüşlerdi.

ne olduğunu bilmiyodum ama nasıl olduğunu merak ediyordum hemen diğerlerini de arayıp anlattım ve onlarda geldiler.

jisung'dan

sabah gözlerimi açtım lanet olsun ölmemişim. ölseydim belki daha iyi olurdu. hastanede arkadaşlarım ve annem oturaklarda otururken uyuyakalmış bu çok canımı sıktı. onların benim gibi bi aptala değer vermeleri ama onların yanında daha mutlu oluyordum.

onları yormuş olmalıyım ki Hyunjin felix'in bacağına yatmış. felix boynunu annemin omzuna koymuş. jeongin ise annemin yanında yatıyordu.

çok tatlılardı en sevdiğim insanları bi arada görmek morelimi yükselmişti.

annem gözlerini araladı ve

"ÇOCUKLAR UYANIN JİSUNG UYANMIŞ"

hepsi uyanmış ve şaşkın ve mutlulukla bana bakmıştı.

neden bu kadar şaşırdılar anlamamıştım bir kaç saat nede olsa uyuyordum (bayılıydı)

"nie bu kadar şaşırdınız"

dedim merakla sesim kısık çıkmıştı ama anlamışlardı.

"jisung deli misin bir aydır uyanmanı bekliyoruz"

bir ay mı nasıl yani ben bir ay boyunca meleklerimi yalnız mı bıraktım.

"SONUNDA UYANDIN"

diyerek bana sarılan jeongin ağlamaya başlamıştı.

"sizi ben tek bırakmam"

diyip başını okşamaya başladım

"ee ne zaman bu yerden çıkıyorum"
"dur ben doktora diyim"

Felix doktora dediğinde doktor geldi ve bir gün sonra çıkabilirsin dedi.

Galiba artık hemen taşınmam lazımdı doğum günümden önce

"anne"
"efendim jisung bey hazretleri"
"ben hızla taşımaya başlamak istiyorum"

annem bunu duyunca üzüldü ama babamı biliyordu. o yüzden karışmadan tamam dedi.

~~~~~~~
bok yolundaydı
daha da bok yoluna girdi
hayırlı uğurlu olsun
şak şak şak şak 👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻

sonraki bölümde görüşürüz👋🏽🐿️