Obsession Of The Young Mafia Boss (PBTYML-season2 'Keven Gregory)

PBTYML (season 2)-Episode 45

~Evelyn Eva Kyla POV~

Isa.
Dalawa.
Tatlo.
Apat.
Lima.

Halos mag-aanim na taon na simula nong huli kong natapakan ang maynila, halos mag-aanim na taon na mula nong huli kong nakita si Keven at ang boung Ferndano.

Kumusta n kaya sila?

Ano kaya ang naging buhay nila simula mong umalis kami sa buhay nila?

Ganon parin kaya?

Magulo? magulo parin ba ang pamilya nila? marami narin ba ang nadamay na pmilya? kagaya namin dati?

Sana hindi na magulo ang pamilya nila.

Pero, napaka impossible naman ata yon, alam kung wala silang kawala sa sitwasyon nila,  wala silang kawala sa mundo ng mga mafia, lalo nat sila ang unang namumuno nito, lalong lalo na sa ninong ko na isang Lord ng mga mafia, alam kung nakadikit na sa kanila ang kanilang kapalaran, nakadikit sa kanila ang kapangyarihan, kapangyarihan na impossibleng hihiwalay sa kanila, nasa lahi na nila ang larangan ng isang mafia, nasa lahi na nila ang tapang at galing sa pakikipaglaban, pakikipaglaban kay kamatayan.

"Bhe ano iniisip mo?"

Napatingin ako kay Tisay na naghihiwa ng sibuyas, hirap na hirap pa siyang mag tagalog, pero kasi daw kailangan niyang maki lengguahe ng salita tagalog dahil daw nasa maynila kami.

"Wala naman, iniisip ko lang kung bakit ka umiiyak habang naghihiwa ng sibuyas"natatawa kung sabi sa kanya napasimangot naman siya sa sinabi ko.

"Hayss mainggit man jud ko nimo bhe uy angayan kay kang mag tagalog ako kay naglisod ug litok, ge-ahak (Hayss naiingit talaga ako sayo bhe, sanay na sanay ka magsalita nang tagalog, e ako ay nahihirapan mag salita ng tagalog, linik)"

"huwag mo kasing pilitin ang sarili mo sa pagtatagalog dai, magbisaya ka kung gusto mo, naintindihan naman kita eh, hayaan mo masasanay ka rin, basta kung hindi mo kaya sa salita namin dito, mag bisaya ka nalang, huwag mo pahirapan ang sarili mo, just be yourself"nakangiti salita ko, napanganga naman siya pero tumango narin at nagpatuloy sa ginagawa.

Nagluluto kami ngayon nang breakfast nina madam Helen at nang anak niya na si ma'am Brenda, kasama ang anak nilang babae na half american at ang Foreigner nitong kinakasama.

Dalawang araw na pala kaming nandito sa maynila at hanggang ngayon ay hindi parin ako maka tyempo na magpaalam kay madam Helen, busy kasi siya masyado, plaging umaalis kasama ang anak at ang pamilya ni maam brenda nang hindi kami kasama ni tisay, sa susunod na lang daw kami sasama.

Tumunog ang cellpone ko hudyat yun na may tumawag sa akin.

Napangiti ako nang tumunog ang cellphone ko alam ko kasi na sina nanay itong tumawag sa akin, miss na daw ako ng anak ko.

"sege bhe tubaga sa nang nanawag nimo ako ray tiwas ani(sege bhe sagutin mo na yang tawag ako na ang bahala dito)"ngumiti ako kay tisay at nagpasalamat, lumabas ako patungo sa likod ng bahay ni maam Helen.

"Hello mama"masiglang bati sa akin ng anak ko nang sagutin ko ang tawag, miss na miss ko itong junakis ko.

"mama kanus-a ka mo uli direa?(mama kailan ka uuwi dito?)"ngumiti ako sa kawalan, alam kung nakanguso siya ngayon, ayaw kasi niya akong payagan na umalis nong nagpaalam ako na aalis papunta dito sa maynila.

"duha pa me ka adlaw derea love inig ka human sa dose ka adlaw mo uli na si mama, ayaw na kasuko nako love ha, kailangan man ni mama ang akong trabaho para sa imuha rani akong ge buhat love, timan-e ni love love ka ni mama, pag amping diha kanunay love ha,  naa sila lola nimo diha magbantay nimo, kadali rako area sa maynila love.(Dalawang araw palang kami love, 12 days pa ang hihintayin bago maka uwi si mama dyan, wag kana magalit sa akin love ha, kailangan ni mama ang trabaho para sayo lang itong ginagawa ko love, tandaan mo love na love ka ni mama, mag iingat ka palagi love ha, nandyan sina lola mo para bantayan ka, sandali lamh ako dito sa maynila love) "

"love na love pod tika ma, mag amping ko area para nimo, pag amiping pod dihaa ma ha, ang among pasalubong ayaw kalimte hehe, ang kato pod kunog ipa palit ni papa William ayaw kuno kamite.  (love na love din kita ma, mag iingat ako diti, mag iingat karin dyan ha, yung pasalubong namin wag mong kalimutan hehe, yung pinapabili sayo ni papa William wag mo daw kalimutan ma)"tinutukoy niya si William Duke, papa kasi ang tawa niya sa kapatid ko.

"oo love di naku kalimtan, sege na love naa pa koi buhaton basin masuko na si madam, i love you love, mag amping kanunay.(oo love hindi ko kakalimutan, sege na love may gahawin pa ako baka magalit na si madam sa akin, i love you love, mag iingat ka palagi"nagpaalam narin ang anak ko sa akin bago ko pinatay ang tawag.

Napabuntong hininga ako ng maalala ko na tutol sina nanay at tatay sa pagpunta ko dito sa maynila, maliit daw ang mundo, paano daw kung magkikita kami ng mga Fernnando nang hindi sinasadya? o kaya mas malala pa, paano daw kung mag kikita kami ni Keven? baka gugulo na naman daw o madadamay na naman kami sa gulo.

Sapat na ang limang taon, sapat na ang limang taon akong nangungulila sa taon mahal ko, kailanga ko siya, kailangan din siya ni Kia, kailangan kung ipaalam kay Keven ang tungkol sa anak namin, kailangan niyang malaman na nagka anak kaming dalawa, wala na akong paki-alam kung magulo ang buhay nila, ang importante ay magkasama kami, magkasama kami lalaban sa kung amumang panganib.

Sapat na ang limang taon at isa pa nasa tamang edad na ako, may sarili akong disisyon, magalit na kung magalit sina nanay sa akin, sapat na ang limang taon na pagtitiis, at isa pa hindi pwedeng ipagkait namin si Kia kay Keven, si Keven parin ang ama ni Kia.

Naintindihan ko naman ang mga magulang ko, para sa kapakanan at kaligtasan namin ang iniisip nila.

Pinapaintindi ko sa kanila na kailangan ni Keven malaman ang tungkol sa anak niya, kailangan niyang malaman dahil karapatan ni Keven yun.

Sinabi ko sa kanila nong nagpaalam akong pupunta dito sa maynila, na hahanapin at pupuntahan ko si Keven para ipaalam sa kanya na may mga anak kami, pagkakataon ko ito para ibigay ang karapatan niya bilang ama ng anak ko, tutol man ang mga magulang ko sa plano ko pero alam kung wala na silang magagawa sa plano ko, alam ko kung kahit anong iwas ko sa gulo o sa kapahamakan ay hindi namin matatakasan yun dahil parte na kami sa buhay ng mga Fernando, parte na namin ang Ferdenand Mafia noon pa man, simula umpisa at alam kung hanggangang sa wakas ay hindi na kami makaka-iwas pa.

Gusto ko ring bigyan nang boung pamilya ang anak ko.

***
Sampong araw na ang lumipas, masyadong busy kami palagi dahilan para hindi ako makapag paalam kay madam, marami kasing pinapagawa si madam sa amin nong nagdaang araw, nakapagpasyal naman kami ni tisay pero sa madaling oras lang kapah kasama lang namin si madam at ang anak niya, marami din silang party na dinadaluhan, sinasama naman kami ni tisay pero gaya nang sabi ko sa madaling oras lang.

Dalawang araw nalang ang natira kaya kahit alam kung busy na naman kami ngayon ay makiki-usap na ako kahit hindi ako payagan ay aalis parin ako, at least nagpapalam ako.