~Her Çocuk Mutlu Olmak İster~

-2.BÖLÜM-

Bugün çocuk esirgeme kurumuna varlıklı görünen iki karı koca geldi. Duyduğuma göre en iyi arkadaşım Emre'nin amcası ve yengesiymiş. Onu almaya gelmişler. Çok merak ediyorum. Anne ve babamız ölmeden önce bütün akrabalarımız bizi çok seviyordu. Ama şimdi ne değişti bilmiyorum hiç biri bizi ziyarete bile gelmiyor. Amcalarımız, dayılarımız hepsi bizi unuttu. Keşke biri çıkıp gelsede anne ve babanız ölmedi dese. Dünyalar bizim olurdu. Ama biliyorumki onlar cennette bizi izliyorlar. Vakti gelince bizde onların yanına gidicez.

Emre bugün gitti. Oda bizi bıraktı. İnşallah eskisinden daha güzel bir hayat yaşar. Derin artık annem ve babam nerde, nezaman gelicekler gibi türlü türlü sorular soruyor. Bilmiyorki birdaha gelmiceklerini. Üzülüyorum. Çok üzülüyorum. Bir okadarda korkuyorum. Derin için çok korkuyorum. Bi gün oda büyüyecek ve herşeyi öğrenicek. Onada yazık anne ve babasını en son kazada 2 aylıkken gördü. Şimdi soruyor bana annemiz güzelmiydi babamız yakışıklımıydı diye.Anlatıyorum ona annemizin güzelligini babamızın yakışıklılığını. Derine bebekliğinden beri pamuk annemiz bakıyor. Onun herşeyiyle ilgileniyor. Derin annemizde mi böyleydi diye bana soruyor. Benim yaşıma geldiği zaman anlatıcam herşeyi ona. 18 yaşıma geldiğimde Derini de alıp gidicem buralardan. Şuanda lisede okuyorum. İzmir Hukuk Üniversitesini kazanıp evimize yurdumuza İzmire götürcem onu. Babalık yapıcam. Onuda en iyi şekilde okutucam.

Bayrama çok az kaldı. Müdürümüz kardeşim ve bana bir süpriz yapıcağını söyledi. Sabırsızlıkla bekliyorum. Her bayramda yardımsever insanlar bize bayramlıklar, hediyeler, en güzelide bayram şekerleri getiriyorlar. Derin hiç aile ortamında bayram kutlamadı. Ona anne ve babamız hiç bayramlık alamadılar.Ben okuyucam,büyük adam olup kardeşime en iyi şekilde bakıcam.!

Sonunda bütün çocukların beklediği gün yani bayramlık alma günü geldi. Derinime en güzel kıyafetleri seçtim. Tabi kendimede. Pamuk annemizde yardım etti. Buradaki çocuklardan en çok bizi sevdiğini söylüyor. Pamuk anne müdürümüz İlhan Beyin eşi. Oda burada kalıp bize bakıyor. Onu çok seviyoruz.

Sonunda bayram geldi. Kıyafetlerimizi giyindik ve İlhan Beyin odasına gittik. Öncelikle bize geleneksel jelibonlu bayram şekerlerinden verdi ve oturmamızı söyledi. Bir anda hem bizim hemde kendi kimliğini çıkartıp masaya koydu. İlk önce ne olduğnu anlamadım. Sonra masaya bi baktımki oracıkta kalakaldım. Üçümüzün soyadlarıda aynıydı.Onun kimliğinin alt kısmına baktığımda anne ve babasının adı babaannem ve dedeminkiyle aynıydı. İlhan Bey bizim amcamızdı. Bunu öğrenince hemen amcamın boynuna sarıldım. Hemen ardından Derinede olanı anlattık. Derin amcacım diyerek boynuna sarıldı. Demekki bize bu yüzden bukadar iyi davranıyorlarmış. İlhan Bey amcamız, Pamuk anne yengemizmiş. Derini yıllar sonra ilk defa bukadar mutlu gördüm.